اولین تجربهٔ رانندگی با کادیلاک XT6، خیلی معمولی، خیلی گران

کادیلاک یکی از اولین خودروسازان لوکسی بود که در سال 2004 با مدل SRX به بخش کراس‌اوورهای میان سایز سه ردیفه وارد شد. چندی بعد اما این برند لوکس آمریکایی این بخش را رها کرد زیرا نسل دوم SRX به مدلی کوچک‌تر با دو ردیف صندلی تبدیل شد و بدین ترتیب سبد محصولات کادیلاک از کراس‌اووری سه ردیفه خالی شد. این مشکل اما با آمدن مدل جدید XT6 به پایان رسیده است. این خودرو اولین کراس‌اوور سه ردیفهٔ کادیلاک طی 10 سال گذشته است و قصد دارد شکاف میان مدل کوچک‌تر XT5 و اس‌یووی بدنه روی شاسی فول سایز اسکالید را پُر کند.

کادیلاک اعتقاد دارد زمانی که در خارج از این کلاس سپری کرده است، برای رقابت با خودروهایی مثل آکورا MDX، آئودی Q7، اینفینیتی QX60 و ولوو XC90، به نفع XT6 خواهد بود زیرا برتری فضای داخلی این کراس‌اوور جدید از مشاهده و بررسی طولانی‌مدت کلاس میان سایزهای سه ردیفهٔ لوکس حاصل شده است. کابین XT6 با توجه به اعتبار کادیلاک راحت و جادار است. راننده و سرنشین جلو روی صندلی‌های راحت، گرم‌کن دار و با تنظیم هشت جهتهٔ برقی می‌نشینند. فضای سر حتی با سانروف پانورامیک استاندارد بسیار زیاد است درحالی‌که ستون فرمان تلسکوپی با تنظیم ارتفاع برقی نیز یافتن موقعیت رانندگی راحت را آسان کرده است.

در ردیف دوم به‌صورت استاندارد صندلی‌های نیمکتی سه‌نفره در نظر گرفته شده است اما صندلی‌های خلبانی هم با پرداخت 800 دلار قابل سفارش است که ظرفیت XT6 را از هفت به شش نفر کاهش می‌دهد. صرف‌نظر از نوع صندلی‌ها، سرنشینان در ردیف دوم یک متر فضای پا و یک متر فضای سر در اختیار دارند که دومی در این کلاس بهترین است و اولی فقط از اینفینیتی با فضای پای 120 سانتیمتر کمتر است. صندلی‌های ردیف سوم کادیلاک نیز با 95 سانتیمتر فضای سر، حدود 2.5 سانتیمتر فضای بیشتری را نسبت به دومین خودروی برتر این کلاس یعنی ولوو XC90 ارائه می‌کنند.

هرچند XT6 با 75 سانتیمتر فضای پا در صندلی‌های ردیف سوم در پس اینفینیتی و ولوو قرار می‌گیرد اما صندلی‌های ردیف دوم با قابلیت تا شدن برقی با نسبت 50 به 50 و فضای بسیار زیاد برای پا موجب شده کادیلاک راحتی شگفت‌آوری حتی برای بزرگ‌سالان درشت‌اندام داشته باشد. روی صندوق بار XT6 اما نمی‌توان چندان حساب کرد زیرا در صورت باز بودن همهٔ صندلی‌ها تنها 357 لیتر ظرفیت دارد که در برابر آکورا با 425 لیتر، آئودی با 403 لیتر و اینفینیتی با 453 لیتر حرفی برای گفتن ندارد. بااین‌حال با خواباندن صندلی‌های ردیف سوم و دوم، ظرفیت بار به 2228 لیتر می‌رسد که 70 لیتر از نزدیک‌ترین رقیب یعنی QX60 بیشتر است.

با همهٔ این‌ها، هنوز هم احساس می‌شود XT6 بجای اینکه در فضای بار و سرنشین پیشروی کلاس خود باشد، تقریباً در حد دیگر رقبای این کلاس است. دلیل این موضوع ساخته شدن XT6 روی نسخهٔ کوتاه از پلت‌فرم C1 جنرال موتورز است که با جی‌ام‌سی آکادیا و مدل‌های دو ردیفهٔ کادیلاک XT5 و شورلت بلیزر مشترک است درحالی‌که از نسخهٔ کشیدهٔ همین پلت‌فرم در بیوک انکلیو و شورلت تراورز استفاده شده است؛ بنابراین هرچند در شاسی XT6 تغییراتی جزئی ایجاد شده و فاصلهٔ محوری آن 0.5 سانتیمتر از آکادیا بیشتر است اما با فاصلهٔ محوری 2,860 میلی‌متر، هنوز هم فاصلهٔ بین چرخ‌های جلو و عقب آن 21 سانتیمتر کمتر از تراورز و انکلیو است.

مطمئناً کابین جادار تنها ویژگی‌ای نیست که خریداران یک کراس‌اوور میان سایز سه ردیفه به دنبال آن هستند و تیم بازاریابی کادیلاک اشاره کرده‌اند که فاصلهٔ محوری XT6 به نسبت‌های بیرونی و پویایی رانندگی آن کمک کرده است. مطمئناً این خودرو استایلی شیک اما نه‌چندان به‌یادماندنی دارد که از ویژگی‌های آن می‌توان به چراغ‌های جلوی LED در ارتفاعی بالا که به جلوپنجرهٔ شش‌ضلعی متصل شده‌اند، دی‌لایت‌های LED عمودی، چراغ‌های عقب عمودی، رینگ‌های 20 اینچی استاندارد اشاره کرد که جدیدترین زبان طراحی کادیلاک را به نمایش گذاشته‌اند. در همین حال، خط سقف XT6 جعبه‌ای و ارتفاع اتاق آن بسیار بلند است.

XT6 در دو تیپ مختلف پریمیوم لاکچری و اسپرت ارائه می‌شود که دومی با جزئیات بیرونی مشکی‌رنگ، جلوپنجرهٔ مشکی، چراغ‌های عقب بی‌رنگ و رینگ‌های 20 اینچی خاص برخوردار است و نمای تهاجمی‌تری دارد. رینگ‌های بزرگ‌تر 21 اینچی هم به‌عنوان یک آپشن هزار دلاری فقط برای تیپ اسپرت ارائه می‌شود. بااین‌حال طراحی XT6 حتی در تیپ اسپرت هم جذابیت آئودی یا ولوو را ندارد.

البته تیپ اسپرت چیزی بیشتر از صرفاً یک پکیج بیرونی است و این مدل که قیمت آن از 57,095 دلار آغاز می‌شود به ویژگی‌های منحصربه‌فردی مثل سامانهٔ چهارچرخ محرک استاندارد که به لطف کلاچ الکترونیکی در محور عقب، قدرت را بین چرخ‌های چپ و راست عقب تغییر می‌دهد، برنامه‌ریزی ویژه برای پدال گاز و گیربکس، نسبت فرمان متفاوت با تیپ پریمیوم لاکچری و کمک‌فنرهای تطبیقی استاندارد مجهز شده است. البته امکان سفارش سامانهٔ چهارچرخ محرک برای تیپ پریمیوم لاکچری (با قیمت پایهٔ 52,695 دلار) هم با پرداخت 2 هزار دلار وجود دارد اما در آنجا فاقد کلاچ محور عقب است.

روی جاده، XT6 اسپرت با رینگ‌های 21 اینچی و کمک‌فنرهای سفت‌تر، سواری نسبتاً خشکی را ارائه می‌کند؛ اما با وجود تعلق خشک و کمک‌فنرهای قابل تنظیم، این کراس‌اوور در ارائهٔ هیجان در رانندگی‌های پویاتر ناتوان است. فرمان خودرو بی‌احساس و سنگین است و سیستم تعلیق خشک آن توانایی محدود کردن حرکات شدید بدنه را ندارد؛ بنابراین تیپ پریمیوم لاکچری بر تیپ اسپرت که خیلی سخت تلاش می‌کند XT6 را به کراس‌اووری راننده محور تبدیل کند برتری دارد.

زیر کاپوت XT6 پیشرانهٔ 3.6 لیتری V6 تنفس طبیعی با 310 اسب بخار قدرت و 367 نیوتن متر گشتاور قرار دارد که از قدرت کافی برای حرکت دادن خودرو با سرعتی نسبتاً بالا برخوردار است. انتقال نیروی این موتور نیز توسط یک گیربکس نُه سرعتهٔ اتوماتیک صورت می‌گیرد که به دلیل تعداد بالای دنده‌ها، صدای موتور همواره در حال تغییر است که کمی خسته‌کننده خواهد بود اما معکوس دادن‌های نرم گیربکس موجب می‌شود این مشکل را نادیده بگیریم. علاوه بر این، پدال‌هایی هم پشت غربیلک فرمان وجود دارد که امکان تعویض دندهٔ دستی را فراهم کرده و در حالت اتوماتیک نیز با استفاده از آن‌ها می‌توان مانع از تعویض دنده شد.

آوای پیشرانه تنها صدایی نیست که به کابین XT6 وارد می‌شود زیرا صدای لاستیک‌های چهارفصل که روی رینگ‌های 21 اینچی قرار گرفته‌اند نیز در داخل به گوش می‌رسد. بااین‌حال با سفارش سیستم صوتی هزار دلاری Bose با 14 بلندگو، همهٔ این صداهای مزاحم به‌راحتی از بین می‌روند. در همین حال، تمامی تیپ‌های XT6 به‌صورت استاندارد به نمایشگر هشت اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی مجهز هستند که به‌سرعت به دستورات لمسی واکنش نشان می‌دهد. خوشبختانه یک کنترلر دوار هم روی کنسول مرکزی تعبیه شده که امکان ارتباط با سیستم اطلاعاتی-سرگرمی را بدون استفاده از نمایشگر لمسی فراهم می‌کند. درمجموع کادیلاک یکی از بدترین سیستم‌های اطلاعاتی-سرگرمی دنیا را به یکی از بهترین‌ها تبدیل کرده است.

بااین‌وجود، جنس برخی متریال داخلی XT6 موجب شده کابین آن احساس خودرویی با قیمت پایهٔ 52,695 دلاری را نداشته باشد آن‌هم درحالی‌که 4,345 دلار از XC90 و 8,295 دلار از MDX گران‌تر است. علاوه بر این، آکورا و ولوو با وجود قیمت ارزان‌تر، به کروز کنترل تطبیقی مجهز هستند درحالی‌که کادیلاک این ویژگی را در قالب پکیج کمک‌راننده با قیمت 1300 دلار ارائه می‌کند که ترمز اضطراری اتوماتیک سرعت‌بالا و ترمز دنده‌عقب خودکار را هم به همراه دارد؛ اما یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که در XT6 وجود ندارد سیستم رانندگی نیمه‌خودکار سوپر کروز کادیلاک است که البته گفته شده بعداً برای آن ارائه خواهد شد.

درهرحال حداقل XT6 به‌صورت استاندارد از هشدار برخورد جلو، ترمز اتوماتیک سرعت‌پایین با قابلیت تشخیص عابر پیاده، پایش نقاط کور، هشدار خروج از خط، دستیار حفظ حرکت میان خطوط و نوربالای خودکار به همراه تجهیزاتی رفاهی مثل درب صندوق بار برقی، شارژر بی‌سیم و شش پورت USB برخوردار است اما بااین‌حال لیست تجهیزات استاندارد این خودرو کاملاً نمی‌تواند قیمت بالای آن‌را نسبت به سایر رقبای سه ردیفهٔ مجهز توجیه کند. به‌طورکلی، XT6 بجای اینکه این کلاس را به چالش بکشد با آن کنار آمده است. با ابعاد بیرونی و داخلی معمولی، دینامیک رانندگی نه‌چندان هیجان‌انگیز و قیمت بسیار بالا، XT6 محصولی شایسته اما ناامیدکننده از برندی است که یک دهه را صرف بهبود فرمول ساخت کراس‌اوورهای سه ردیفهٔ میان سایز لوکس کرده است.

مشخصات فنی

منبع: Motor1