اولین رانندگی با کادیلاک سلستیک، بازگشت دوباره استاندارد جهان؟

آیا سلستیک با بدنه فیبر کربنی، فناوری‌های پیشرفته و طراحی بی‌نظیر، می‌تواند رولزرویس را به چالش بکشد و جایگاه کادیلاک را در بازار جهانی و ایران بازتعریف کند؟

در ابتدای قرن بیستم، کادیلاک شعار «استاندارد جهان» را برگزید و برای دهه‌ها این شعار در تبلیغاتش می‌درخشید. در آن دوران، جنرال موتورز در اوج قدرت بود و خودروهای کادیلاک معیارهای تجمل فناوری محسوب می‌شدند. از الدورادو بروهام ۱۹۵۷ که گران‌ترین خودروی جهان بود تا خودروهای ۱۶ سیلندر دست‌ساز دهه ۱۹۳۰ که از خط تولید دیترویت خارج می‌شدند، کادیلاک نماد برتری بود؛ اما از دهه ۱۹۷۰، این رهبری بلامنازع کم‌رنگ شد و شعار «استاندارد جهان» از تبلیغات عمومی کنار رفت. امروز کمتر کسی به یاد می‌آورد زمانی که کادیلاک واقعاً استاندارد جهان بود اما شاید این فراموشی چندان هم بد نباشد زیرا حالا کادیلاک با سلستیک بازگشتی شوکه کننده داشته است. این خودرو بار دیگر کادیلاک را در رده قیمتی رولزرویس قرار داده و توجه همه را به خود جلب کرده است.

جایگاه کادیلاک

برای درک ارزش سلستیک، باید گذشته کادیلاک را مرور کنیم. این برند برای دهه‌ها توسط رقبای اروپایی، ژاپنی و حتی کره‌ای که با ایده‌های نو در تعریف تجمل، خدمات مشتری و آینده‌نگری پیشتاز بودند، به حاشیه رانده شد. عدم تمایز کافی بین کادیلاک و برندهای ارزان‌تر مثل شورلت، بیوک و الدزمبیل از دهه ۱۹۷۰ توسط جنرال موتورز، کادیلاک را در بیابان سرگردانی رها کرد. بااین‌حال، لحظات درخشانی هم وجود داشت. از کانورتیبل پینین‌فارینا آلانته تا نسل اول سدان اسپرت CTS، از اسکالید که تعریف شاسی‌بلندهای لوکس آمریکایی شد تا مدل‌های اسپرت بلک‌وینگ امروزی؛ اما این موفقیت‌های پراکنده، هویت کادیلاک را بیش‌ازپیش تکه‌تکه کرد. آیا کادیلاک برند اسکالید است؟ سازنده سدان‌های اسپرت شبیه ب‌ام‌و؟ یا پیشگام الکتریکی‌سازی جنرال موتورز؟

سلستیک، یک سدان لیفت‌بک الکتریکی فوق لوکس است که می‌خواهد همه این قطعات پازل را به هم متصل کند. این خودرو با قیمتی در حد یک خانه ویلایی، نه‌تنها یک پرچم‌دار برای کادیلاک، بلکه نمادی از توانایی‌های جنرال موتورز در ساخت خودروهای الکتریکی است. یکی از عوامل موفقیت اخیر کادیلاک، اجازه یافتن برای تمایز آشکار از محصولات معمولی جنرال موتورز بوده است. سلستیک، اولین پرچم‌دار واقعی کادیلاک در بیش از نیم‌قرن، با دور زدن بوروکراسی معمول جنرال موتورز، زنجیره‌های تأمین استاندارد و فرآیند تعامل با مشتری، بهترین عناصر کادیلاک را در یک خودرو ترکیب کرده است. رقیب طبیعی آن، رولزرویس اسپکتر الکتریکی با قیمتی مشابه است. فرم کم‌ارتفاع و عریض سلستیک در جاده‌های آمریکا به همان اندازه جلب‌توجه می‌کند که اسکالید اولیه در زمان عرضه غوغا به پا کرد.

یک شاهکار مدرن دست‌ساز

سلستیک مانند کادیلاک‌های ۱۶ سیلندر نزدیک به یک قرن پیش، از قطعات موجود استفاده می‌کند اما آن‌ها را زیر بدنه‌ای کاملاً منحصربه‌فرد قرار می‌دهد. بدنه این خودرو از فیبر کربن، آلومینیوم و قطعات کامپوزیت ساخته شده و بیش از ۱۵۰ قطعه فلزی چاپ سه‌بعدی در آن به کار رفته است. زیر این پانل‌های فیبر کربنی و کامپوزیت، قطعات امتحان پس داده‌ای از انبار قطعات الکتریکی جنرال موتورز قرار دارند که بیشتر آن‌ها از اولین خودروی الکتریکی کادیلاک، یعنی شاسی‌بلند لیریک، گرفته شده‌اند. موتورهای جلو و عقب سلستیک اساساً مشابه مدل اسپرت‌تر لیریک V هستند، اما خروجی بالاتری برابر با ۶۵۵ اسب بخار قدرت و ۸۷۵ نیوتن متر گشتاور دارند. این خودرو با شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت در حدود ۴ ثانیه و حداکثر سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت (محدود شده برای حفظ برد باتری) عملکردی سریع و بی‌صدا ارائه می‌دهد.

پکیج باتری لیتیوم یونی ۱۱۱ کیلووات ساعتی با سلول‌های کیسه‌ای، به‌گونه‌ای طراحی شده که از چیدمان افقی و عمودی برای کاهش ارتفاع صندلی‌ها استفاده می‌کند، به‌طوری‌که سقف سلستیک از سدان بنزینی CT5 پایین‌تر است. این پکیج باتری سه‌بعدی، فضای لازم برای چهار صندلی جداگانه را فراهم می‌کند. کادیلاک همچنین ساختار منحصربه‌فردی برای سلستیک توسعه داده است. ساب‌فریم‌های جلو و عقب از قطعات آلومینیومی اختصاصی تشکیل شده‌اند که به ساختار باتری منحصربه‌فرد متصل می‌شوند. تعلیق خودرو با فنرهای بادی، سیستم کنترل سواری مغناطیسی و تعلیق چند اتصالی در جلو و عقب، راحتی سواری بی‌نقص و هندلینگ شگفت‌انگیزی ارائه می‌دهد. فرمان‌پذیری چرخ‌های عقب و سیستم کنترل فعال بادی‌رول نیز چابکی و پایداری را در پیچ‌ها تضمین می‌کنند.

درآمیختن علم و هنر

جنرال موتورز، برخلاف کارخانه‌های بنتلی و رولزرویس که پر از صنعتگرانی با دهه‌ها تجربه در تراش چوب یا جواهرسازی هستند، برای ساخت سلستیک از نوآوری‌های تولید و صنعتگری فناورانه استفاده کرده است. در داخل این پرچم‌دار جدید هیچ قطعهٔ مشترکی با خودرویی دیگر نمی‌توان پیدا کرد. حتی اهرم تعویض دنده و دسته‌های راهنما که شبیه اسکالید هستند، از مواد بسیار باکیفیت‌تری ساخته شده‌اند که فقط برای سلستیک طراحی شده‌اند. این قطعات و نمایشگرهای داخلی که عمدتاً گرافیک و عملکرد مشابه اسکالید IQ دارند، تنها پیوندهای ملموس با دیگر کادیلاک‌ها هستند. این چیز بدی نیست، زیرا این قطعات عملکرد عالی و پاسخ‌گویی بی‌نقصی دارند.

وقتی در صندوق عقب یا کاپوت جلو را باز می‌کنید، به‌جای پانل‌های پلاستیکی معمولی که معمولاً فاصله بین بدنه و فضای بار را پر می‌کنند، پانل‌های آلومینیومی برس‌خورده‌ای می‌بینید که در نور می‌درخشند. این قطعات تا چند درجه مانده به دمای ذوبشان گرم می‌شوند، سپس با هوا شکل می‌گیرند و بعداً توسط ربات برس‌کشی می‌شوند، چون کادیلاک نتوانست کسی را در جهان پیدا کند که بتواند بافت دقیق مدنظرش را ایجاد کند. تصاویری از الدورادو و خودروهای شانزده سیلندر در کنار تصویر سلستیک روی پلاک فلزی کنسول میانی حک شده‌اند تا اهمیت و مأموریت این خودرو را تقویت کنند. جنرال موتورز حتی پیچ و مهره‌های اختصاصی برای سلستیک طراحی کرده که فلزی هستند و با شعار «استاندارد جهان» حکاکی شده‌اند تا دکمه‌های پلاستیکی ساده چشم سرنشینان را آزار ندهند.

درها هنگام نزدیک شدن سرنشینان یا فشار دادن دکمه روی ستون سقف به‌صورت خودکار باز می‌شوند و در صورت وجود مانع یا شخص در نزدیکی متوقف می‌شوند. وقتی سرنشینان می‌نشینند، درها خودکار بسته می‌شوند. سقف شیشه‌ای هوشمند، بزرگ‌ترین در نوع خود در جهان، با قابلیت تنظیم تیرگی هر بخش به‌صورت جداگانه و الگوهای هنری قابل‌مشاهده در شب است.

هنر در حرکت

سلستیک حتی بدون چرخیدن چرخ‌هایش شگفت‌انگیز است، اما این اثر هنری حرکت می‌کند و همان حس هیجان‌انگیزی را دارد که در رانندگی با خودروهای فوق ‌نادر با قیمت‌های میلیونی احساس می‌شود. حتی اگر کسی قیمت سلستیک را به شما نگوید، این خودرو با وقار گران‌قیمتی در جاده حرکت می‌کند. فنرهای بادی و سیستم کنترل سواری مغناطیسی، این کادیلاک سه تنی را روی دست‌اندازهایی که رانندگان معمولی را تکان می‌دهند، شناور می‌کنند. در اینجا هم کادیلاک راه خودش را در مقایسه با رولزرویس می‌رود و تعادلی مناسب بین راحتی و هندلینگ ایجاد می‌کند که یادآور بهترین سدان‌های اسپرت این برند است.

البته سلستیک برای سرعت ساخته نشده چون باتری در سرعت‌های بالا خیلی سریع خالی می‌شود. این خودرو سریع است اما نه آن‌قدری که در بسیاری از خودروهای الکتریکی می‌بینیم. فرمان‌پذیری چرخ‌های عقب به کوچک‌تر احساس شدن این خودرو در جاده کمک می‌کند و چابکی‌ای به آن می‌بخشد که رولزرویس اسپکتر نرم‌تر و سنگین‌تر را خودرویی تنبل جلوه می‌دهد. سیستم کنترل فعال بادی‌رول، بدنه سلستیک را در پیچ‌ها کاملاً صاف نگه می‌دارد. تنظیم این سیستم‌ها بی‌نقص است و نشان می‌دهد که جنرال موتورز در زمینه خودروهای الکتریکی سریع یاد می‌گیرد و احتمالاً از بقیه خودروسازان، به‌جز تسلا، جلوتر است. این موضوع از کالیبراسیون بی‌نقص پدال‌های ترمز و گاز هم مشخص است.

سفارشی‌سازی بی‌حدوحصر

تنها ۲۵ دستگاه سلستیک در سال تولید می‌شود که هم‌اکنون تقریباً همه آن‌ها فروخته شده‌اند و ساخت هرکدام ۱۲ هفته طول می‌کشد. لیست آپشن‌ها بسیار بلندبالا است و بیش از ۹۰ رنگ بدنه، ده‌ها رنگ داخلی، کف‌پوش‌ها، تریم‌ها و گزینه‌های متریال را در برمی‌گیرد. بیش از ۳۵۰ هزار ترکیب ممکن وجود دارد و کادیلاک به خریداران اجازه می‌دهد با رنگ‌های سفارشی، رنگ‌های داخلی منحصربه‌فرد یا حتی مواد دلخواه خود به این تعداد اضافه کنند. هر سلستیک در یک اتاق تمیز به سبک ناسا در ساختمانی با دسترسی محدود در مرکز فناوری جنرال موتورز در میشیگان مونتاژ می‌شود.

سلستیک در برابر رقبا

ما با رولزرویس‌های زیادی رانندگی کرده‌ایم و سلستیک به همان اندازه خیره‌کننده است. جنرال موتورز ممکن است روی هر دستگاه از این خودرو ضررهای هنگفتی متحمل شود. شاید میلیونرهای کافی در جهان وجود نداشته باشند که خودروهای لوکس سنتی را کنار بگذارند و سلستیک را انتخاب کنند. شاید سلستیک یک شکست تاریخی باشد؛ اما همچنان خودرویی خارق‌العاده است. اگر کادیلاک بتواند حتی ذره‌ای از جادوی سلستیک را به محصولات اصلی خود منتقل کند، برتری در انتظارش است. سلستیک یک رولزرویس آمریکایی نیست. این چیزی تازه، امروزی، شیک و کاملاً کادیلاک است.

مشخصات فنی