ملاقات انقلابی‌ترین کوروت‌های تاریخ، C8 Z06 و C4 ZR1 سال 1990

در دههٔ 80، مهندسان شورلت دستور مأموریتی جاه‌طلبانه را دریافت کردند: ساخت بهترین خودروی پرفورمنس جهان. آن‌ها کوروت C4 ZR1 را تحویل دادند یعنی خودرویی فوق‌العاده قدرتمند و بسیار سریع که توان رقابت با سوپرکارهایی با ده‌ها هزار قیمت گران‌تر را داشت. ZR1 خودروی اسپرت آمریکا را برای اولین بار به یک پیروزی مهندسی جهانی تبدیل کرد اما این آخرین باری نبود که چنین اتفاقی در جنرال موتورز رخ داد زیرا همین داستان امروزه دقیقاً در C8 Z06 تکرار شده است.

C4 ZR1 به‌عنوان پرشتاب‌ترین، سریع‌ترین و خوش‌هندلینگ‌ترین خودروی اسپرت جهان، قدرت مهندسی جنرال موتورز و اعتبار کوروت را دوچندان کرد. در آن زمان، جنرال موتورز برای توسعهٔ پیشرانهٔ ZR1 سراغ لوتوس رفت که تازه مالکیت آن را به دست آورده بود. مهندسان شورلت قبلاً پیشرانه‌های توربوشارژ را آزمایش کرده بودند اما برای کوروت C4 روی یک موتور V8 تنفس طبیعی کار می‌کردند و بنابراین لوتوس روی بهبود جریان هوا، سوخت و اگزوز در سرسیلندرها تمرکز کرد. این شرکت با دو برابر کردن تعداد سوپاپ‌ها و میل بادامک‌ها، دستیابی به قدرت 400 اسب بخاری موردنظر جنرال موتورز را آسان کرد.

چالش اصلی در این پروژه طراحی پیشرانه‌ای بود که هم قدرت زیادی تولید کند و هم به‌اندازهٔ کافی انعطاف‌پذیر باشد که در دورهای پایین رفتار آرامی از خود نشان دهد. بدین منظور، لوتوس منحنی گشتاور را افزایش داد و با غیرفعال کردن نیمی از شانزده سوپاپ هوا و 16 انژکتور در زمانی که نیازی به تمام توان موتور نبود، تحویل نیرو را نرم و روان کرد. با عبور دور موتور از 3,500 rpm اما تمام سوپاپ‌ها باز می‌شدند تا هوا و سوخت اضافی وارد موتور شود. به لطف این ویژگی‌ها، خروجی موتور 5.7 لیتری هشت سیلندر LT5 با 32 سوپاپ و چهار میل بادامک به 375 اسب بخار قدرت و 500 نیوتن متر گشتاور رسید. در آن زمان تنها فراری تستاروسا، لامبورگینی کانتاش و پورشه 959 قوی‌تر از ZR1 بودند.

این کوروت در آزمایش‌های ما ظرف 4.4 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت رسید، 400 متر را در 12.8 ثانیه طی کرد، از سرعت 96 کیلومتر بر ساعت در 33.2 متر متوقف شد و میانگین چسبندگی جانبی 0.90 جی را ثبت کرد. این ارقام نه‌تنها آن زمان خارق‌العاده بودند بلکه هنوز هم چشمگیر به نظر می‌رسند و ZR1 با گذشت 33 سال همچنان به‌خوبی یک نیسان Z مدل 2023 شتاب می‌گیرد، ترمز می‌گیرد و پیچ‌ها را پشت سر می‌گذارد. شخصیت موتور نیز همچنان پابرجا است. این موتور در هر نقطه‌ای از حالت درجا تا دور 7 هزار rpm به فشردن پدال گاز به شکلی یکنواخت که در خودروهای پرفورمنس توربوشارژ مدرن دیده نمی‌شود فوراً پاسخ می‌دهد. شما می‌توانید امروز این موتور را در یک خودروی جدید قرار دهید و هر آنچه که می‌خواهید را داشته باشید.

اما ZR1 فقط در این پیشرانهٔ فوق‌العاده خلاصه نمی‌شد. این خودرو روی کمک‌فنرهای تطبیقی بلیشتین با حالت‌های اسپرت، تور و پرفورمنس قرار گرفته بود و گلگیرهای آن 76 میلی‌متر عریض‌تر شده بودند تا لاستیک‌های عقب عظیم گودیر ایگل 315 را در خود جای دهند. به همین دلیل، ZR1 توانست در آزمایش چسبندگی در بهترین حالت عدد فوق‌العادهٔ 0.98 جی را ثبت کند.

پیشرانهٔ LT5 موتوری کاملاً متفاوت از L98 بود که در سینهٔ نسخهٔ معمولی کوروت C4 قرار می‌گرفت. در ZR1 بجای بلوک آهنی از نمونهٔ آلومینیومی استفاده شده بود و هرچند حجم هردو موتور 5.7 لیتر بود اما LT5 قطر سیلندر کوچک‌تر، کورس پیستون طولانی‌تر و نسبت تراکم بالاتر 11.3 بجای 9.5 در موتور L98 داشت. همین داستان در موتور LT6 کوروت C8 Z06 هم تکرار شده است. این موتور 5.5 لیتری V8 با 670 اسب بخار قدرت آن‌قدر با پیشرانهٔ 6.2 لیتری LT2 هشت سیلندر 495 اسب بخاری استینگری متفاوت است که می‌توان آن را یک رآکتور هسته‌ای دانست. Z06 به‌عنوان دومین کوروت تاریخ با 32 سوپاپ و میل بادامک بالا، پا جای پای ZR1 می‌گذارد اما شباهت موتورهای LT5 و LT6 در همین‌جا به پایان می‌رسد.

چیزی که این دو موتور را به هم مرتبط می‌کند هیچ ربطی به شباهت‌های ساختاری ندارد. نقطهٔ مشترک موتور Z06 و ZR1 این است که هردو از لحاظ طراحی، پرفورمنس و شخصیت در مقایسه با پیشرانه‌های هشت سیلندر بلوک کوچک کوروت‌های معمولی زمان خود بسیار متفاوت هستند. موتور Z06 یک V8 میل‌لنگ تخت با ردلاین 8,600 rpm است. این موتور که بسیار سریع دور می‌گیرد همراه با انبوهی از تکنولوژی‌های مربوط به شاسی باعث شده Z06 بیشتر از همیشه روی پیست متمرکز شود. البته این کوروت در خط مستقیم هم عملکردی چشمگیر دارد به‌گونه‌ای که ظرف 2.6 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و 400 متر را در 10.6 ثانیه طی می‌کند.

تنها مشکل کوروت ZR1 سال 1990 کابین سطح پایین با متریال نامرغوب بود. البته برای سال 1990 همهٔ نسخه‌های کوروت به داشبورد جدیدی مجهز شدند که نسبت به طراحی قدیمی نمونهٔ قبلی ارتقاء چشمگیری پیدا کرده بود و مدرن‌تر به نظر می‌رسید اما در متریال ارزان‌قیمت ارتقاء چندانی صورت نگرفته بود. جنرال موتورز انتظار داشت ZR1 با پرفورمنس فوق‌العاده‌اش بتواند خریداران ثروتمندتر را به سمت کوروت جلب کند اما کابین ضعیف مشکل بزرگی بر سر این راه به‌حساب می‌آمد آن‌هم وقتی ZR1 با قیمت 58,990 دلار معادل 139 هزار دلار امروز، دو برابر گران‌تر از کوروت پایه بود.

به همین دلیل، ZR1 نتوانست فروش بالایی داشته باشد و غیر از طرفداران همیشگی کوروت موردتوجه دیگران قرار نگرفت. بااین‌حال، ZR1 در تلاش برای جلب توجهاتی که شایستهٔ آن بود، جنبهٔ دیگری از هویت کوروت که تا به امروز ادامه دارد را تقویت کرد. کوروت‌ها صرف‌نظر از اینکه چقدر در رانندگی و پرفورمنس عالی هستند، همیشه برای جلب احترامی در حد پورشه‌ها و فراری‌ها در تقلا هستند. این موضوع در ZR1 وجود داشت و در Z06 هم وجود دارد. مهم نیست این خودروی اسپرت شورلت در طول تاریخ خود چند بار سوپراسپرت‌های گران‌تر را مغلوب کرده و عملکرد بهتری از خود نشان داده است، کوروت باید در هر نسخهٔ جدید خود را دوباره ثابت کند.

اما جنرال موتورز برای اینکه فرصت بهتری برای جنگیدن به کوروت بدهد، سرانجام در نسل هشتم کابین لوکسی را ارائه کرده است. در داخل C8 هیچ‌کدام از ویژگی‌های ارزان‌قیمت واضح C4 را نمی‌توان پیدا کرد و اگر پیشرانه خاموش باشد Z06 را با یک گرند تورر لوکس اشتباه خواهید گرفت. همچنین در این نسل شورلت قصد دارد بیش از همیشه به تنوع خانوادهٔ کوروت اضافه کند تا محدودهٔ گسترده‌تری از قیمت، پرفورمنس و بازار هدف را پوشش دهد؛ بنابراین، درحالی‌که ZR1 پرچم‌دار خانوادهٔ C4 بود، Z06 به‌زودی این عنوان را به مدل‌های ZR1 و زورا واگذار خواهد کرد؛ اما هر چیزی که در آینده رخ دهد و هر نامی که داشته باشد، قطعاً کسانی که در حال توسعهٔ نسخه‌های جدید کوروت هستند میراث بی‌بدیل C4 ZR1 را در نظر دارند.