آیا دولاژ موفق به شکست بوگاتی خواهد شد؟ پای صحبت مالک و مدیرعامل
لارنت تاپی، مدیرعامل کنونی «Delage» (دولاژ) تا حدی در پیشبرد برنامه خود برای تبدیل شرکتش به یکی از برترین سازندگان ابرخودرو در دنیا مسمم است که می‌گوید:
امیدوارم به‌عنوان مدیرعامل دولاژ بمیرم!
تعهد این تاجر و مدیر بازرگانی به ساخت ابرخودرو بسیار قوی است. هدف او قراردادن دولاژ در جایگاه موفق‌ترین برند خودروساز فرانسه است. برای اینکه بدانید این دوراندیشی از کجا سرچشمه می‌گیرد، باید کمی درباره تاریخ این شرکت بدانید. این برند فرانسوی که در سال 1905 و توسط «لویس دولاژ» در پاریس بنیان نهاده شد، در روزهای نخست فعالیتش در موتوراسپرت به موفقیت‌های خوبی دست یافت. دولاژ در مسابقات لمان رکورد زد و به‌عنوان برنده نهایی یکی از مسابقات ایندی نیز به خانه بازگشت. دولاژ در سال 1920 موتوری V12 را برای مسابقات توسعه داد که باعث حیرت بزرگانی اتوره بوگاتی و انزو فراری شد.
این شرکت علی‌رغم موفقیت‌هایش، با شروع جنگ جهانی و افت شدید خود نهایتا در سال 1950 ورشکسته شد تا جایی که نام و نشان برند از دست خانواده بنیان‌گذارش خارج گردید. سرانجام لارنت تاپی این برند را بازتاسیس کرد اما او معتقد است که تمرکزی روی برند ندارد، بلکه تمرکز اصلی خود را روی خودروی خود قرار داده است تا جایی در صنعت ابرخودروها پیدا کند.
تاپی در مصاحبه‌ای در مراسم بازگشایی نمایشگاه خودرواش می‌گوید:
یک مقاله درباره فروش فوق‌العاده ابرخودروها خواندم. پاگانی و کوئنیگ‌زگ نسبت‌به 10 سال گذشته فروشی 10 برابری داشتند، بوگاتی هم همین‌گونه بود؛ بنابراین با خودم گفتم: «خیلی‌خوب! بازار فروش که وجود دارد، شاید من هم بتوانم خودروی خودم را بسازم.»من با تعریف‌کردن و ترسیم خودرو در ذهن خودم آغاز کردم نه توصیف‌کردن برند! با خودم گفتم اگر قرار است خودرویی بسازم باید منحصربه‌فرد باشد، باید متفاوت باشد. نهایتا این تصمیم نسبتا شجاعانه را گرفتم و کاری خاص انجام دادم.
منظور تاپی از عبارت «خاص»، ابرخودروی D12 است که از یک موتور V12 و طراحی بیرونی خاص شبیه به خودروهای فرمول 1 سود می‌برد. موتور این خودرو توان خروج 1100 اسب بخار قدرت را دارد. آرایش صندلی‌ها در D12 به‌گونه‌ای است که سرنشینان پشت‌سر هم قرار می‌گیرند (مانند زینگر 21C) و پاهایشان باید جدا از هم باشد تا به‌خوبی درون کابین آن جای گیرند.
البته خود سازنده نیز اقرار می‌کند که ممکن است D12 موفق به ترساندن جمع زیادی از طرفداران دوآتشه خودروهای سریع نشود؛ او می‌افزاید که همین روند را بیشتر ترجیح می‌دهد:
می‌دانم که این خودرو نمی‌تواند تمام خریدارانی را که درباره‌اش اشتیاق ندارند را راضی کند، کسانی که صرفا بخاطر موقعیتشان چنین خودروهایی را می‌خرند... بنابراین این پروژه را درحالی تولید کردم که می‌دانستم نخستین مدل من توسط 80 درصد مشتریان نادیده گرفته می‌شود اما برای 10 تا 20 درصد باقی‌مانده تبدیل به یکی از خودروهای موردعلاقه‌شان خواهد شد.منظورم آنهایی است که یک فراری FXX K را به لافراری معمولی ترجیح می‌دهند؛ چراکه خواستار بهترین عملکرد هستند حتی اگر استفاده از آن در جاده مجاز نباشد. خوشبختانه رانندگی D12 در جاده مجاز است.
تاپی برای ساختن چنین چیز خاصی باید تیمی کاربلد را گرد هم می‌آورد. مدیر فنی او «بِنویت باگور» نام دارد؛ کسی که 35 سال سابقه کار در حوزه رالی قهرمانی جهان و جام جهانی خودروهای تورینگ را در کارنامه خود ثبت کرده است.
در این پروژه اگر چیزی باشد که بیشتر از هر چیز دیگری به آن افتخار کنم، آن تیم کاری من است. چراکه صادقانه بگویم، تیمی دارم که به سختی می‌توان آن را با تیم بقیه مقایسه کرد. این تیم 16 عنوان قهرمانی جهان را در کارنامه خود دارد... 16! مدیر فنی ما دوبار قهرمان مسابقات تورینگ شده است.
باگور نیز پس از پیوستن به این مجموعه، نقشی اساسی در شکوفایی این مجموعه ایفا کرده است:
او باقی تیم را پیرامون خود ساخت؛ پس وقتی به شاسی و فنربندی رسیدیم، به من گفت باید «مارو بیانچی» را استخدام کنیم؛ مهندس فرانسوی که فنربندی انقباضی را برای فرمول 1 سال 1998 اختراع کرد.
با اختراع بیانچی که در موفقیت مک‌لارن در فرمول 1 دهه 90 میلادی نیز تاثیرگذار بود، دولاژ به تنها خودروسازی تبدیل شد که از سیستم فنربندی انقباضی در خودروی جاده استفاده می‌کند. البته این سیستم مختص دولاژ است:
او این اختراع را به نام خود به ثبت رسانده است، کس دیگری به‌جز بیانچی نمی‌تواند آن را داشته باشد.
پروژه تولید D12 پس از جمع‌شدن افراد نامبرده و قهرمان فرمول 1، جاکوز ویله‌نیو، در سال 2018 آغاز شد. فرایند طراحی و مهندسی این خودرو دو سال تمام به درازا انجامید. 5 ماه دیگر نیز برای آماده‌سازی خودروی نمایشی زمان نیاز بود. سرانجام نمونه اولیه خودرو بدون هیچ هویت خاصی تولید شد:
من گفتم: «خوب الان زمان آن است که نام خودرو را تعیین کنیم.» تیم من فرانسوی است، من هم همینطور؛ بنابراین اول از همه با داستان فرانسه نگاه کردم. هر فرانسوی که با خودروها آشنا باشد می‌داند که ما دو برند تاریخی را در گذشته خود داریم، یکی دولاژ و یکی بوگاتی.
قاعدتا تلاش برای ایمن‌سازی نام تجاری تاریخی مانند دولاژ برای خود کاری بسیار دشوار و سخت است اما از آنجایی که این برند دیگر تحت مالیک خانواده دولاژ نبود، تاپی مجبور به روی‌آوردن به منبعی دیگر شده بود.
یک کلوپ طرفداری مالکیت دولاژ را در اختیار داشت. این موضوع برای من خوب بود چون وقتی مالکان یک برند، یک خانواده باشند، شما با با دلارهایتان می‌بینند و بلافاصله فکر می‌کنند که قرار است میلیون‌ها دلار به جیب بزنند؛ در اکثر این مواقع شما قرارداد را نمی‌بندید. خوشبختانه این کلوپ یک نهاد بدون‌سود بود.
اما مالکان کلوپ دولاژ بیش‌از انکه نگران پول باشند، نگران این بودند که این نام به دست آدم درستی می‌افتد:
زمانی که آنها را دیدم، ابتدا فکر کردم کار سختی در پیش دارم چراکه با آدم‌های طعنه‌زنی روبه‌رو بودم. می‌گفتند: «تو دهمین کسی هستی که در این 10 سال خواستار مالکیت دولاژ بوده است. هر سال یک نفر می‌آید و می‌خواهد دولاژ را از آن خود کند.»
تاپی به‌لطف توضیحات و برنامه خود، عنوان‌کردن 16 قهرمانی در مسابقات توسط اعضا، طراحی جذاب خودرو و بودجه مالی مناسب توانست اعضای کلوپ را راضی کند. او قرارداد را در روز تولدش امضا کرد.
من خیلی خرافاتی نیستم اما گاهی نشانه‌هایی را دریافت می‌کنم که انگار ستاره‌های آسمان برهم منطبق شدده‌اند. شاید بخاطر اینکه برای اولین‌بار در عمرم با اشتیاق کاری را انجام می‌دهم... هر صبح که بیدار می‌شوم مشتاقم و هربار که می‌خوابم به روز بعدی فکر می‌کنم؛ چراکه اشتیاق آن را دارم... می‌دانید منظورم چیست؟! این یک پروژه طولانی‌مدت است.می‌خواهیم این برند برای مدتی طولانی دوام بیاورد. امیدوارم به‌عنوان مدیرعامل دولاژ بمیرم... بخاطر اینکه افتخار بزرگی است.
دولاژ برنامه دارد تا پس از حضور در رویداد «پبل‌بیچ» آینده، وارد بازار آمریکا شود. این بازار برای او اولویت دارد چراکه یک‌سوم خودروهایش قرار است به این قاره قدم بگذارند. اتفاقا از قضا خریداران آمریکایی دولاژ D12 همان افراد مشتاق و دوآتشه هستند.
نخستین نمونه‌های D12 اواخر سال جاری میلادی و در مرکز تولید دولاژ ساخته خواهند شد. نخستین مدل‌ها نیز تا پایان سال 2023 به دست مشتریان خواهند رسید. تاپی می‌گوید که D12 به‌زودی صاحب یک برادر نیز می‌شود.
ما از الان درحال کار روی مدل دوم خود هستیم. می‌خواهیم بیشتر مثل شیرون باشد. برنامه این است که آن را در رویداد پبل‌بیچ 2024 رونمایی کنیم.
نظر شما درباره دولاژ و سفر دراز آن چیست؟! آیا این مدیر جدید می‌تواند بزرگان صنعت ابرخودرو چون آستون‌مارتین، مک‌لارن، بوگاتی، ریمک، پینین‌فارینا، کوئنیگ‌زگ و پاگانی را به چالش بکشد؟! آیا D12 به خودرویی خاطره‌ساز تبدیل خواهد شد؟!
