اولین تجربه رانندگی با فورد برانکو رپتور، حد نهایی آفرود

فورد برانکو رپتور به‌عنوان یک آفرودر افراطی، به‌طور مستقیم جیپ رانگلر روبیکان 392 را هدف گرفته است. این ماشین قدرت، سرعت و تجهیزات آفرودی F150 رپتور را با فاصلهٔ محوری نسبتاً کوتاه برانکوی چهاردر ترکیب کرده و آفرودر چندوجهی قابل‌توجهی را خلق کرده است. برانکو رپتور در ظاهر تغییرات آشکاری را نسبت به نسخهٔ معمولی خود تجربه کرده است. یک دریچهٔ هوای کاربردی روی کاپوت به کاهش دمای محفظهٔ پیشرانه کمک می‌کند و بچه گلگیرهای کامپوزیتی عریض‌تر نیز افزایش فاصلهٔ عرضی چرخ‌ها را پوشش می‌دهند. روی جلوپنجرهٔ خودرو نیز نوشتهٔ برجستهٔ FORD نقش بسته است و بالای آن چراغ‌های نارنجی کوچکی تعبیه شده‌اند که با توجه به عرض 2,177 میلی‌متری خودرو الزامی هستند.

اما برانکو رپتور زیر این ظاهر عضلانی و قلدر نیز پیشرفت‌های مهندسی و فنی زیادی را پنهان کرده است که جذاب‌ترین آن‌ها تجهیز به موتور 3 لیتری V6 توئین توربوی جدیدی با 418 اسب بخار قدرت و 596 نیوتن متر گشتاور است. این موتور که رقیب V8 همی جیپ خواهد بود، به یک گیربکس 10 سرعتهٔ اتوماتیک و گیربکس کمکی با ضریب 3.06 به یک متصل شده که برای خزش روی صخره‌ها عالی خواهد بود. مثل موتور 3.5 لیتری اکوبوست F150 رپتور، این 3 لیتری برانکو هم از منحنی گشتاور صاف و عریضی برخوردار است که پس از اندکی تأخیر توربو در اختیار راننده قرار می‌گیرد.

برانکو رپتور که روی فاصلهٔ محوری 2,959 میلی‌متر قرار گرفته است، شاسی برانکوی معمولی را با ارتقاءهای مختلفی تقویت کرده است. این تغییرات افزایش 50 درصدی استحکام پیچشی را به دنبال داشته‌اند. همچنین کمک‌فنرهای فاکس نیز در این خودرو شرایط مسیر را صدها بار در ثانیه اسکن کرده و اگر تشخیص دهند خودرو از زمین بلند شده است، کاملاً سفت می‌شوند تا بازگشت به زمین پایدار و مطمئن صورت گیرد. این هیولای آفرود روی رینگ‌های 17 اینچی با لاستیک‌های 37 اینچی آل‌ترین گودریچ قرار گرفته و توپی و بلبرینگ چرخ‌های آن از F150 رپتور گرفته شده‌اند. با این تغییرات، فاصلهٔ عرضی چرخ‌های جلو به 1,859 میلی‌متر و عقب به 1,869 میلی‌متر رسیده که بیش از 20 سانتی‌متر از برانکوی معمولی پهن‌تر هستند. با همهٔ این‌ها در کنار هم، فاصلهٔ برانکو رپتور از زمین به 332 میلی‌متر، تراول تعلیق جلو به 330 میلی‌متر و تراول تعلیق عقب به 355 میلی‌متر رسیده است.

اما اولین باری که با برانکو رپتور راهی آفرود می‌شوم تمامی این اعداد فراموش می‌شوند. فورد برای آزمایش این ماشین، مسیری بسیار دشوار در خانهٔ مسابقات آفرود Ultra4 در جانسون ولی کالیفرنیا را در نظر گرفته بود. در اینجا مسیری واقعاً جهنمی پیش روی خودرو قرار داشت. فورد برای نشان دادن توانایی‌های برانکو رپتور، از خودرونویسان خواست با این ماشین از مسیر ترسناک Not Her Problem عبور کنند یعنی جایی که پر از تخته‌سنگ‌هایی به‌اندازهٔ یک هاچ‌بک کوچک شهری است.

عبور از این مسیر سخت‌ترین آفرودی بود که تاکنون انجام داده‌ام. در اینجا باید تمام محیط اطراف را نادیده گرفته و فقط روی مسیر مقابل تمرکز کنید. هنگامی‌که راهنماها برای پیمودن مسیر به من کمک می‌کردند، صدای خراشیده شدن شدیدی را شنیدم اما مسئولان فورد اطمینان دادند که این فقط صدای کشیده شدن محافظ زیرین مستحکم و گسترده برانکو رپتور روی صخره‌ها است که همه‌چیز را از سپر جلو تا عقب پوشش داده‌ است. این ورق‌های فولادی از گیربکس کمکی، دیفرانسیل عقب، باک سوخت و حتی قلاب تریلر محافظت می‌کنند.

پس از چندی دقیقه اضطراب و هیجان، بالاخره برانکو را از روی این صخره‌های خطرناک رد کردم و گلایه‌های خیلی کمی از عملکرد خودرو روی آن مسیر خشن و صخره‌ای داشتم. مهم‌تر از همه اینکه کاش پدال گاز کمی دقیق‌تر عمل می‌کرد. در پیشرانه‌های توربوشارژ، باید پس از فشردن پدال گاز یک لحظه منتظر بمانید تا موتور پاسخ دهد و این موضوع پیمودن سانتی‌مترها روی سنگ‌های بزرگ را به یک چالش تبدیل می‌کند. البته در مسیرهای آسان‌تر استفاده از حالت رانندگی با یک پدال که هنگام سر گاز رفتن به‌طور خودکار ترمزها را درگیر می‌کند به حل این مشکل کمک خواهد کرد. البته کمی طول می‌کشد تا به این ویژگی عادت کنید و به همین دلیل هنگام عبور از مسیر Not Her Problem من به آن اعتماد نکردم اما قابلیت رانندگی با یک پدال وقتی به آن عادت کنید برخی وظایف راننده را کاهش می‌دهد.

برانکو رپتور همان‌قدر که روی صخره‌ها خوب است، وقتی در یک مسیر خاکی وسیع به آن آزادی داده شود هم واقعاً عالی عمل می‌کند. برای فراهم کردن این تجربه، گروه رپتورها به سمت دریاچهٔ خشک ساگی در مجاورت جانسون ولی رهسپار شدند. در اینجا فورد یک پیست خاکی را تدارک دیده بود تا امکان آزمایش شتاب تخته‌گاز، ترمزها و اسلالوم فراهم شود. در این شرایط، واکنش تند پدال گاز موتور 3 لیتری بسیار منطقی‌تر بود و هنگام عبور از بین مخروط‌ها عملکرد خوبی داشت؛ اما این پیست خاکی یک پیش‌غذا برای غذای اصلی بود یعنی یک حلقهٔ 11 کیلومتری که با ناهمواری‌ها و تپه‌های کوچک پشت سر هم پر شده بود. در اینجا نیز برانکو رپتور حتی با سرعت‌های نزدیک به صد کیلومتر بر ساعت هم احساس ثبات و امنیت داشت.

هرچند رانندگی با یک شاسی‌بلند آفرودی سریع و قدرتمند در صحرا جذاب و هیجان‌انگیز است اما بسیاری از برانکو رپتورها بیشتر وقت خود را روی آسفالت سپری می‌کنند و در اینجا هم این آفرودر عریض بسیار بهتر از حد انتظار عمل می‌کند. یکی از مزیت‌های تراول بلند تعلیق، سواری نرم روی آسفالت است که البته با توجه به عملکرد خوب کمک‌فنرهای فاکس در F150 رپتور این موضوع تعجبی ندارد. هرچند عرض زیاد برانکو رپتور در خیابان‌های باریک شهری چالش‌برانگیز خواهد بود اما خودرو در پیچ‌ها پایداری خوبی دارد خصوصاً برای خودرویی که ارتفاع آن 1,976 میلی‌متر است و 332 میلی‌متر با زمین فاصله دارد.

علاوه بر این، تغییراتی که فورد در فرمان برانکو رپتور انجام داده (برای مطابقت با افزایش عرض و وزن تایرها) است، هنگام رانندگی در بزرگراه احساس دقیق‌تر و پایدارتری به خودرو بخشیده و هنگام دور زدن هم پاسخگویی مناسبی را فراهم کرده است؛ اما غیر از این مورد، رپتور ویژگی‌های معمول برانکو را حفظ کرده است. این یعنی هنوز هم صدای باد زیادی از روی سقف شنیده می‌شود و در پیچ‌ها زوزهٔ فراوانی از لاستیک‌ها به گوش می‌رسد تا به راننده هشدار دهد که با این خودرو مثل یک هاچ‌بک داغ رفتار نکند.

بااین‌وجود، درحالی‌که بسیاری از آفرودرهای افراطی روی آسفالت سواری و احساس خوبی ندارند، با برانکو رپتور به‌راحتی می‌توان یک سفر چندساعته در بزرگراه یا ترددی طولانی در جاده‌های کوهستانی داشت. بخشی از این موضوع به خاطر کابین دلپذیر خودرو با صندلی‌های خاص رپتور است که به‌خوبی بدن را در برمی‌گیرند. در اینجا همچنین غربیلک فرمان قطورتر و پدال‌های تعویض دندهٔ منیزیومی اختصاصی نیز بسیار عالی هستند. تریم فیبر کربنی جذاب روی غربیلک فرمان و کنسول میانی به همراه رنگ نارنجی در بالای غربیلک فرمان، توری درها و دریچهٔ تهویه هم از دیگر ویژگی‌های داخلی این خودرو هستند.

بااین‌حال، برانکو رپتور با قیمت پایهٔ 70,095 دلار هرگز خودروی ارزانی نیست و با مصرف 15.7 لیتر در هر صد کیلومتر به‌صورت ترکیبی، اشتهای زیادی برای بنزین دارد. البته در بازار رقبای زیادی برای این خودرو وجود ندارد. تنها رقیب اصلی برانکو رپتور جیپ رانگلر 392 است که با قیمت پایهٔ 81,190 دلار کمی گران‌تر است. F150 رپتور را هم می‌توان رقیب داخلی این ماشین دانست که با قیمت پایه 71,700 دلار، جادارتر بوده و ظرفیت بکسل بیشتری دارد اما F150 خودروی بزرگ‌تری است و رانندگی با آن در مکان‌های تنگ دشوار خواهد بود. به‌طورکلی، فورد برانکو رپتور آفرودر فوق‌العاده‌ای است که به‌راحتی صخره‌ها را مغلوب می‌کند و صحراها را پشت سر می‌گذارد. این ماشین عصاره‌ای عالی از تمام تجربهٔ فورد در آفرود را با بهترین پرفورمنس ارائه می‌کند.