رانندگی با نسل جدید جی‌ام‌سی تراین، ارزشمند و جذاب اما کم‌توان

کراس‌اوور کامپکت جی‌ام‌سی تراین از نظر فنی و مکانیکی شباهت زیادی به شورلت اکوئناکس دارد، اما با ظاهری خشن‌تر و پیکاپ مانند، جایگاه خود را در بازار حفظ کرده است. نسل جدید تراین با طراحی جدید معرفی شده اما همچنان پسرعموی شورلت باقی مانده و استراتژی جی‌ام‌سی برای موفقیت تغییر چندانی نکرده است. برای سال اول عرضه، تنها تیپ الویشن در دسترس است، درحالی‌که مدل‌های AT4 آفرودی و دنالی لوکس برای سال 2026 عرضه خواهند شد. تمامی مدل‌ها به موتور 1.5 لیتری توربوشارژ چهار سیلندر با 175 اسب بخار مجهز هستند. ما تیپ الویشن با سیستم چهارچرخ محرک را آزمایش کردیم. مدل پایه الویشن به‌صورت استاندارد دیفرانسیل جلو است و گیربکس CVT دارد اما خودروی آزمایشی ما به سیستم چهارچرخ محرک سفارشی و گیربکس 8 سرعته اتوماتیک مجهز بود.

تریم الویشن با قیمت پایه 31,395 دلار گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه است. مدل‌های AT4 و دنالی که به‌صورت استاندارد چهارچرخ محرک هستند، به ترتیب با قیمت‌های 39,995 و 42,495 دلار عرضه می‌شوند که اختلاف 11 هزار دلاری با مدل پایه دیفرانسیل جلو را نشان می‌دهد. کابین تراین الویشن حس صرفه‌جویی را منتقل نمی‌کند. گرم‌کن صندلی‌های جلوی و فرمان، نمایشگر لمسی 15 اینچی عمودی در مرکز داشبورد و صفحه آمپر دیجیتال 11 اینچی به‌صورت استاندارد ارائه می‌شوند. صندلی‌های جلوی راحت و جادار برای رانندگی‌های روزمره مناسب هستند و فضای عقب برای دو بزرگ‌سال در سفرهای طولانی کافی است. بااین‌حال، کابین در سرعت 110 کیلومتر بر ساعت، با 71 دسی‌بل سروصدا، چندان آرام نیست.

خودروی آزمایشی ما مجهز به پکیج‌های آپشن متعددی شامل پکیج پرمیوم 2,100 دلاری (صندلی راننده برقی 8 جهته، تهویه مطبوع دوگانه، سنسور باران، درب صندوق برقی)، پکیج راحتی با قیمت 950 دلار (تهویه صندلی‌های، صندلی سرنشین برقی 8 جهته، گرم‌کن صندلی‌های عقب) و پکیج فناوری با قیمت 1,085 دلار (چراغ‌های مه‌شکن، هشدار عابر پیاده عقب، دوربین 360 درجه) بود. سقف پانورامیک 1,495 دلاری ارزشمند به نظر می‌رسد، اما پکیج بلک ادیشن، گرم‌کن بلوک موتور و سقف مشکی از آپشن‌هایی بودند که می‌توان از آن‌ها چشم‌پوشی کرد. قیمت نهایی خودروی آزمایشی ما 40,515 دلار بود که همچنان کمتر از میانگین قیمت خودروهای جدید است.

در جاده، تراین چندان هیجان‌انگیز نیست. این شاسی‌بلند پایدار و قابل‌اعتماد است اما هندلینگ آن کاملاً معمولی است. شتاب‌گیری نیز ناامیدکننده است و برای رسیدن به سرعت‌های بزرگراهی باید پدال گاز را به‌طور کامل فشرد. مدل چهارچرخ محرک الویشن در 8.6 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت رسید و 400 متر را در 16.6 ثانیه طی کرد. هوندا CR-V و نیسان روگ در هر دو معیار عملکرد بهتری دارند. مصرف سوخت ترکیبی مدل دیفرانسیل جلو 8.7 لیتر در صد کیلومتر و مدل چهارچرخ محرک 9.4 لیتر در صد کیلومتر است که از CR-V و روگ عقب می‌مانند. چسبندگی در پیچ‌ها نیز متوسط است و لاستیک‌های چهارفصل کانتیننتال تنها 0.80 جی چسبندگی ارائه کردند.

تریم‌های AT4 و دنالی برای سال 2026 تنوع بیشتری به خانوادهٔ تراین اضافه می‌کنند. AT4 با لاستیک‌های آل‌ترین و رینگ‌های 17 اینچی عرضه می‌شود و 10 میلی‌متر ارتفاع بیشتری دارد. این مدل با کمک‌فنرهای هیدرولیکی برای مسیرهای ناهموار مناسب‌تر است و به لطف دیواره بلندتر لاستیک‌ها، سواری نرم‌تری دارد اما سروصدای جاده بیشتر است. تریم دنالی با رینگ‌های 20 اینچی و لاستیک‌های چهارفصل عرضه می‌شود و کمک‌فنرهای ویژه‌ای برای لاستیک‌های کم‌ارتفاع دارد. این مدل سواری مشابه الویشن با رینگ‌های 19 اینچی ارائه می‌دهد اما هیچ‌کدام از این تریم‌ها عملکرد دینامیکی تراین را بهبود نبخشیده‌اند.

جی‌ام‌سی تراین الویشن 2025 با امکانات استاندارد مناسب، کابین جادار و ظاهر خشن، ارزش خوبی ارائه می‌دهد اما از نظر دینامیکی هیجان‌انگیز نیست. این شاسی‌بلند در مقایسه با رقبایی مانند مزدا CX-50 و فولکس‌واگن تیگوان که رانندگی جذاب‌تری دارند، معمولی به نظر می‌رسد. تراین همچنان در سایه شورلت اکوئناکس حرکت می‌کند و برای خریدارانی مناسب است که به دنبال ارزش و کاربردی بودن هستند نه هیجان رانندگی.

نقاط قوت: امکانات استاندارد مناسب، کابین جادار، ظاهر خشن و جذاب

نقاط ضعف: دینامیک رانندگی معمولی، مصرف سوخت متوسط، شتاب کند