رانندگی با هاوال جولیون هیبرید، رقیب تویوتا کرولا کراس در بازارهای صادراتی

صنعت خودروسازی چین در دهه گذشته نه‌تنها رشد کرده، بلکه به یک قدرت جهانی تبدیل شده است. این کشور سال گذشته با پیشی گرفتن از ژاپن، به بزرگ‌ترین صادرکننده خودرو در جهان بدل شد. برندهایی مانند بی‌وای‌دی و نیو با تمرکز بر خودروهای الکتریکی، توجه جهانی را جلب کرده‌اند، اما پیش از این‌ها، گریت وال با بیش از 40 سال سابقه، یکی از اولین خودروسازان چینی بود که حضور بین‌المللی خود را تثبیت کرد. این شرکت در سال 2009 با ورود به بازار استرالیا، به‌عنوان اولین برند چینی در این کشور مطرح شد. مدل‌های اولیه گریت وال چندان جدی گرفته نمی‌شدند اما این شرکت با پشتکار، سبد محصولات خود را گسترش داد و در سال 2015 برند هاوال را در استرالیا معرفی کرد. خودروهای هاوال به لطف قیمت رقابتی، به‌تدریج جایگاه خود را در بازار پیدا کردند.

هاوال جولیون هیبریدی، یکی از جدیدترین محصولات این برند، نشان‌دهنده پیشرفت‌های چشمگیر گریت وال در طراحی و فناوری است. قیمت این شاسی‌بلند هیبریدی در استرالیا از 22,400 دلار آمریکا آغاز می‌شود که نسبت به رقبایی مانند هیوندای کونا هیبریدی و تویوتا کرولا کراس، حدود 3 هزار دلار ارزان‌تر است. قوای محرکهٔ این شاسی‌بلند از یک پیشرانهٔ بنزینی 1.5 لیتری چهار سیلندر با 94 اسب بخار قدرت و 125 نیوتن متر گشتاور تشکیل شده که با یک موتور الکتریکی 154 اسب بخار و 250 نیوتن متر گشتاور ترکیب می‌شود. درمجموع، این سیستم هیبریدی 188 اسب بخار قدرت و 375 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. این عملکرد برای رانندگی روزمره کافی است، هرچند نمی‌توان آن را خودرویی سریع یا هیجان‌انگیز دانست.

کابین جولیون هیبریدی فراتر از انتظارات ظاهر می‌شود. برخلاف بسیاری از خودروهای اقتصادی که از پلاستیک براق و بی‌کیفیت استفاده می‌کنند، هاوال از پلاستیک با روکش چوب مصنوعی و فلز مصنوعی در کنسول مرکزی بهره برده است. صفحه آمپر دیجیتال 7 اینچی در مقابل راننده قرار دارد و یک نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی 12.3 اینچی روی داشبورد خودنمایی می‌کند. صفحه آمپر طراحی ساده‌ای دارد و امکان شخصی‌سازی آن وجود ندارد که در مقایسه با استانداردهای مدرن کمی ابتدایی به نظر می‌رسد. فرمان نیز با دکمه‌های پلاستیکی ارزان‌قیمت و طراحی چهارپره، چندان جذاب نیست. سیستم نظارت بر راننده که در ستون A قرار گرفته، ظاهری غیرحرفه‌ای دارد و گویی به‌صورت دستی اضافه شده است. بااین‌حال، نمایشگر بزرگ اطلاعاتی-سرگرمی با کیفیت بالا، پاسخگویی سریع و رابط کاربری ساده، تجربه‌ای خوشایند ارائه می‌دهد. این سیستم از اندروید اتو و اپل کارپلی سیمی پشتیبانی می‌کند.

کنترل‌های تهویه از طریق نمایشگر انجام می‌شود که گاهی آزاردهنده است. دکمه‌های فیزیکی زیر نمایشگر برای دسترسی سریع به تنظیمات تهویه وجود دارند اما با فشار دادن آن‌ها، منوی تهویه روی نمایشگر ظاهر می‌شود که این تکرار اطلاعات چندان منطقی نیست. مواد استفاده‌شده در کابین با توجه به قیمت خودرو، کیفیت خوبی دارند و ترکیبی از سطوح نرم و پلاستیک مقاوم را شامل می‌شوند. دوخت سفیدرنگ در کابین نمونهٔ تست‌شده، جلوه‌ای زیبا به فضا بخشیده است. با وجود ابعاد کوچک جولیون، فضای داخلی جادار است. سرنشینان جلو فضای سر فراوانی دارند و بزرگ‌سالان در صندلی‌های عقب نیز راحت هستند. در عقب، دو پورت USB-C، دریچه‌های تهویه و جا لیوانی در دسته تاشو تعبیه شده‌اند. فضای بار صندوق 255 لیتر است که با خواباندن صندلی‌های عقب به 916 لیتر افزایش می‌یابد؛ مانند بسیاری از خودروهای جدید، لاستیک زاپاس وجود ندارد و تنها یک کیت تعمیر پنچری ارائه شده است.

رانندگی با جولیون هیبریدی در ابتدا ممکن است به دلیل سیستم‌های ایمنی با حساسیت بیش‌ازحد، کمی خسته‌کننده باشد. سیستم نظارت بر راننده بسیار حساس است و با کوچک‌ترین حرکت، مانند نگاه کردن به نمایشگر یا برداشتن لیوان، شروع به هشدار می‌دهد. سیستم حفظ حرکت میان خطوط نیز با نزدیک شدن به خطوط جاده، پیام «منحرف نشو» را نمایش می‌دهد و بوق می‌زند. خوشبختانه این سیستم‌ها از طریق نمایشگر خاموش می‌شوند، اما باید هر بار که رانندگی می‌کنید، این کار را تکرار کنید.

با کنار گذاشتن این فناوری‌های مزاحم، جولیون تجربه رانندگی دلپذیری ارائه می‌دهد. سیستم هیبریدی به‌طور هوشمند بین موتور الکتریکی و بنزینی جابه‌جا می‌شود و اغلب اوقات روی حالت الکتریکی کار می‌کند. وقتی موتور 1.5 لیتری فعال می‌شود، به‌آرامی و بدون سروصدا وارد مدار می‌شود که در مقایسه با سیستم هیبریدی پیچیده‌تر هوندا HR-V، عملکردی نرم‌تر و کم‌صداتر دارد. این شاسی‌بلند سرعت بالایی ندارد اما برای رانندگی روزمره قدرت کافی ارائه می‌دهد و به‌راحتی به سرعت‌های بزرگراهی می‌رسد. مصرف سوخت آن طبق ادعای هاوال 5.1 لیتر در 100 کیلومتر است، اما در تست واقعی به 6.1 لیتر در 100 کیلومتر رسید که همچنان قابل‌قبول است. سیستم تعلیق چند اتصالی عقب کیفیت سواری را بهبود بخشیده و خودرو در رانندگی معمولی حس اسپرت ملایمی دارد.

فرمان سه حالت سبک، راحت و اسپرت دارد اما هیچ‌کدام حس واقعی از جاده منتقل نمی‌کنند، هرچند وزن و دقت فرمان در هر سه حالت مناسب است. یکی از ویژگی‌های جالب این خودرو سیستم قابل تنظیم احیای انرژی ترمزها است که امکان رانندگی با یک پدال را فراهم می‌کند که در خودروهای هیبریدی کمتر دیده می‌شود. بااین‌حال، این حالت به‌اندازه خودروهای الکتریکی روان نیست که با توجه به ماهیت هیبریدی خودرو، چندان تعجب‌آور نیست. ترمزها در حالت عادی مطمئن هستند، اما لاستیک‌ها چسبندگی زیادی ندارند و در صورت فشار بیش‌ازحد، ممکن است تأثیر گشتاور روی فرمان احساس شود.

هاوال جولیون هیبریدی خودرویی نیست که برای هیجان طراحی شده باشد اما برای رانندگی روزمره، عملکردی روان و راحت ارائه می‌دهد. گریت وال با این شاسی‌بلند نشان داده که می‌تواند خودرویی با پیشرانه هیبریدی آرام و باکیفیت با قیمتی رقابتی تولید کند. هرچند سیستم‌های ایمنی نیاز به تنظیم بهتر دارند، جولیون به دلیل ارزش بالا در برابر قیمت، گزینه‌ای جذاب در بازار استرالیا محسوب می‌شود.

نقاط قوت

• قیمت مناسب
• سیستم هیبریدی بهینه
• کابین جادار و مجهز

نقاط ضعف

• سیستم‌های ایمنی آزاردهنده
• طراحی بیرونی خسته‌کننده
• تزئینات ارزان‌قیمت داخلی