رانندگی با جیپ اونجر برقی، کراس‌اووری کوچک اما توانمند

همان‌طور که انتظار ساخت یک شاسی‌بلند را توسط فراری، لامبورگینی و آستون‌مارتین نداشتیم، یک جیپ بدون توانایی‌های آفرود هم می‌تواند از دید طرفداران این برند محصول توهین‌آمیزی باشد. بااین‌حال، ازآنجایی‌که سگمنت کراس‌اوورهای کامپکت هم‌اکنون دومین سگمنت پرفروش بازار اروپا محسوب می‌شود و جیپ هم به دنبال کاهش آلایندگی سبد محصولات خود در این بازار کلیدی است، از پلت‌فرم شرکت مادر یعنی استلانتیس استفاده کرده و اولین محصول الکتریکی خود را به‌صورت دو چرخ محرک به بازار فرستاده است.

کوچک‌ترین محصول جیپ از آخرین تکنولوژی باطری و موتورهای الکتریکی استلانتیس بهره می‌برد که شامل باطری 54 کیلووات ساعتی با حداکثر برد 400 کیلومتر می‌شود. هرچند این رقم از رقبایی مثل هیوندای کُنا EV کمتر است اما همچنان رقابتی خواهد بود. ظرفیت شارژ جیپ نیز هم‌سطح اکثر رقبا است و با حداکثر 100 کیلووات می‌تواند از 20 تا 80 درصد باطری‌ها را ظرف 24 دقیقه شارژ کند. اونجر یکی از کوچک‌ترین خودروهای کلاس خود بوده و با طول 4,084 میلی‌متر 216 میلی‌متر از پژو 2008 که پلت‌فرم مشترکی با آن دارد کوتاه‌تر است.

بااین‌حال، اوورهنگ‌های جلو و عقب کوتاه، فاصلهٔ عرضی زیاد چرخ‌ها و فاصلهٔ قابل‌توجه 200 میلی‌متری از زمین، ظاهر آفرودی به جیپ بخشیده درحالی‌که در داخل نیز کابین جاداری دارد و حتی برای افرادی با قد بیش از 180 سانتی‌متر هم فضای سر و پای کافی وجود خواهد داشت. صندوق بار 380 لیتری در حد هاچ‌بک‌های خانوادگی است و دهانهٔ یک متری آن‌هم کارایی روزمرهٔ خودرو را افزایش می‌دهد. کیفیت کابین هم خوب بوده و می‌توان برای داشبورد تریم رنگی مشابه بیرون را سفارش داد. در اینجا همچنین سیستم اطلاعاتی-سرگرمی پیشرفت بزرگی نسبت به جیپ‌های قدیمی‌تر داشته و نمایشگر 10.25 اینچی با اندروید اتو و اپل کارپلی بی‌سیم پاسخگویی خوبی دارد. خوشبختانه کنترل‌های تهویه هم به شکل یک ردیف دکمه‌های پیانو مانند زیر نمایشگر تعبیه شده‌اند.

در جیپ‌ها به خاطر توانایی‌های آفرود معمولاً رفتار جاده‌ای قربانی می‌شود اما توانایی‌های دینامیکی اونجر واقعاً خوب است. با وجود فاصلهٔ زیاد از زمین، به لطف سفتی ذاتی ساختار خودرو و همین‌طور تعلیق سفت، کنترل بدنه بسیار خوب بوده و این به قیمت کاستن از راحتی تمام نشده است. هرچند فرمان می‌توانست وزن و احساس بیشتری داشته باشد اما رانندگی در شهر با اونجر بسیار آسان خواهد بود. همچنین در محیط‌های شهری موتور الکتریکی 154 اسب بخاری قدرت کافی خواهد داشت. تنها در بزرگراه‌های خارج شهر یا هنگام سبقت گرفتن در اونجر کمی کمبود قدرت احساس می‌شود.

سیستم احیای انرژی ترمزها آن‌قدر قوی نیست که امکان رانندگی با یک پدال را فراهم کند اما به‌اندازهٔ کافی سرعت خودرو را کاهش می‌دهد و به گفتهٔ جیپ، در ترافیک‌های شهری آن‌قدر انرژی به باطری‌ها بازمی‌گرداند که می‌تواند برد را تا 580 کیلومتر افزایش دهد. نسخهٔ کنونی اونجر فقط یک موتور دارد اما در سال 2024 نسخهٔ چهارچرخ محرک آن‌هم با نام 4X به بازار خواهد آمد؛ اما در همین نسخه هم با وجود انتقال قدرت محرک جلو، جیپ از آفرود غافل نشده و علاوه بر حالات رانندگی معمول مثل نرمال، اسپرت و اکو، حالات برفی، گل‌ولای و شن‌وماسه را هم به همراه سیستم کمکی پایین رفتن از شیب هم ارائه کرده است. ما امکان آزمایش توانایی‌های آفرود اونجر را نداشتیم ولی قطعاً می‌تواند در مسیرهای لغزنده خودی نشان دهد.

خانوادهٔ اونجر ساده بوده و فقط سه تیپ دارد که قیمت ارزان‌ترین آن‌ها از 34,800 پوند آغاز می‌شود. حتی تیپ پایهٔ این خودرو از رینگ‌های آلیاژی 16 اینچی، چراغ‌های LED خودکار و نمایشگر 10.25 اینچی بهره می‌برد. در تیپ میانی که 1,700 پوند گران‌تر است، صفحه آمپر دیجیتالی بزرگ‌تر، رینگ‌های 17 اینچی، سیستم ورود بدون کلید و درب صندوق برقی به لیست تجهیزات افزوده می‌شود درحالی‌که در بالاترین تیپ بنام سامیت با قیمت 39,100 پوند (خودروی آزمایشی ما) شاهد سیستم کمک‌رانندهٔ سطح دو، رینگ‌های 18 اینچی، گرم‌کن صندلی‌ها، دوربین دید عقب و... هستیم.

اگر تمام پیش‌فرض‌هایی که از یک جیپ دارید را کنار بگذارید، اونجر کراس‌اوور کوچک واقعاً توانمندی خواهد بود. این خودرویی کارآمد با رانندگی خوب و ظاهر جذاب است اما کسانی که خواهد نسخهٔ چهارچرخ محرک هستند باید تا سال 2024 صبر کنند.