اولین رانندگی با لامبورگینی تمراریو، وقتی هیجان V10 قربانی می‌شود!

تمراریو که جانشین هوراکان، پرفروش‌ترین سوپراسپرت تاریخ لامبورگینی شده است، انتظارات زیادی را به دوش می‌کشد. این خودرو V10 تنفس طبیعی معروف سنت‌آگاتا را کنار گذاشته و به یک موتور V8 توئین توربوی هیبریدی مجهز شده است. تمراریو با 920 اسب بخار قدرت و ردلاین خیره‌کننده 10 هزار rpm، به‌علاوه سیستم هیبریدی با سه موتور الکتریکی که مستقیماً از روئلتو الهام گرفته شده، پیشنهاد هیجان‌انگیزی است. این خودرو درواقع فناوری مشابه فراری SF90 را در رده فراری 296 GTB ارائه می‌دهد. ما این خودرو را در پیست واللونگا در یک روز تابستانی با دمای 35 درجه سانتی‌گراد آزمایش کردیم. آپشن‌های اصلی شامل لاستیک‌های بریجستون پوتنزا ریس و پکیج آلجریتا بودند که حدود 12 کیلوگرم از وزن کم کرده و 67 درصد داون‌فورس بیشتری ایجاد می‌کند اما حدود 50 هزار پوند به قیمت 267,400 پوندی خودرو می‌افزاید.

موتور 4 لیتری V8 تمراریو کاملاً جدید است و هیچ نقطه مشترکی با موتور شاسی‌بلند اوروس ندارد. لامبورگینی در روئلتو موتور V12 را حفظ کرد اما حجم فروش بالاتر تمراریو تأثیر بیشتری بر میانگین انتشار CO2 محصولات این شرکت دارد که احتمالاً به پایان V10 منجر شده است. موتور V8 با کد داخلی L411، مجهز به دو توربوشارژر در داخل V موتور، بوست 36 psi و تولید 800 اسب بخار قدرت و 730 نیوتن متر گشتاور است. بلوک آلومینیومی موتور از آلیاژ A357+Cu با استاندارد موتوراسپرت ساخته شده و میل‌لنگ تخت و شاتون‌های تیتانیومی دارد. سرسیلندر نیز از آلیاژی ساخته شده که تنها دو یا سه کارخانه در جهان تولید می‌کنند.

علاوه بر گیربکس دوکلاچه با نصب عرضی، روئلتو باتری 3.8 کیلووات ساعتی در تونل گیربکس و سه موتور الکتریکی شار محوری را هم به تمراریو اهدا کرده است؛ بنابراین، هرچند تمراریو هم مثل هوراکان چهارچرخ محرک است اما محور جلوی تمام الکتریکی دارد؛ مانند هوراکان، شاسی فضایی خودرو از آلومینیوم ساخته شد اما شاسی تمراریو کاملاً جدید بوده و بیش از 20 درصد استحکام پیچشی بیشتری دارد. با اضافه شدن قطعات هیبریدی سنگین، وزن خشک اعلامی تمراریو 1690 کیلوگرم است که بیش از 300 کیلوگرم افزایش نشان می‌دهد.

لامبورگینی ادعا می‌کند همه ارقام تمراریو در کلاس خود بهترین هستند. با ترکیب بنزینی و الکتریکی، تمراریو 920 اسب بخار تولید می‌کند، در 2.7 ثانیه از صفر به 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و در 7.1 ثانیه به 200 کیلومتر بر ساعت دست میابد. حداکثر سرعت 345 کیلومتر بر ساعت اعلام شده است. تمراریو می‌تواند حدود 8 کیلومتر را تنها با نیروی الکتریکی طی کند که قطعاً بهترین در کلاس خود نیست. باتری لیتیوم یونی 3.8 کیلووات ساعتی با توان 7 کیلووات شارژ می‌شود یا با استفاده از V8 به‌عنوان ژنراتور پر می‌شود.

موتور V8 توئین توربوی جدید، نقطه عطف اصلی است و کاملاً با V10 متفاوت است؛ این موتور آرام‌تر است و از نظر حس مکانیکی و شخصیت کلی به V8 مک‌لارن نزدیک‌تر است تا محصولات قبلی سنت‌آگاتا. پاسخ پدال گاز تیز و بدون تأخیر توربو است و در میانه دور موتور قدرت مناسبی ارائه می‌دهد، هرچند نه به‌اندازه‌ای که انتظار داشتیم. در سرعت‌های معمولی اما تمراریو حس و حال خاصی ندارد. استفاده از تمام دورهای موتور، صدای غرش دیوانه‌واری ایجاد می‌کند ولی بااین‌حال، رسیدن به 10 هزار rpm به‌اندازه بالا بردن دور V10 تا 8,500 rpm هیجان‌انگیز نیست. تمراریو نسبت به هوراکان سنگین‌تر احساس می‌شود، هرچند نه به‌اندازه 300 کیلوگرم اضافی. توزیع وزن 44 به 56 در جلو و عقب، تعادل را به جلو متمایل‌تر از هوراکان اوو با توزیع 40 به 60 کرده و ظاهراً مرکز ثقل نیز پایین‌تر است.

این دقیقاً همان حسی است که تمراریو در رانندگی منتقل می‌کند. خودرو به‌طورکلی پایداری بیشتری دارد به‌ویژه وقتی ترمزهای کربن سرامیکی عالی را محکم فشار می‌دهید و مقدار کمی از وزن به جلو منتقل می‌شود. نقطه‌ضعف این است که نسبت به هوراکان چابکی کمتری دارد. همچنین مشکل بزرگ‌تر در رانندگی ما، کم‌فرمانی در سرعت‌های بالا و پیچ‌های سرعت متوسط بود. کاهش فشار باد لاستیک‌های جلو در دمای 35 درجه سانتی‌گراد تست ما کمک کرد و خودرو در حالت اسپرت عملکرد روان‌تر و طبیعی‌تری نشان داد هرچند دخالت سیستم کنترل پایداری آزاردهنده بود. لپ تایم‌های من با تمراریو مشابه هوراکان STO با قدرت و وزن کمتر بود که در همان پیست واللونگا و با لاستیک‌های پوتنزا ریس راندم هرچند که STO افراطی‌ترین هوراکان بود اما تمراریو مدل پایه است.

کابین تمراریو پیشرفت بزرگی دارد و فضای داخلی بسیار بیشتری ارائه می‌دهد. شیب شیشه جلو کمتر به نظر می‌رسد و دید عقب از طریق شیشه عمودی بسیار بهبود یافته است. سیستم اطلاعاتی-سرگرمی نیز از روئلتو گرفته شده و شامل سه نمایشگر است که عبارت‌اند از صفحه آمپر دیجیتال 12.3 اینچی، نمایشگر 8.4 اینچی در کنسول مرکزی و نمایشگر 9.1 اینچی برای سرنشین که سرعت را نشان می‌دهد. تمراریو همچنین سیستم واحد بینایی لامبورگینی (LAVU) را معرفی می‌کند که از سه دوربین برای سیستم تله‌متری و دوربین داشبورد استفاده می‌کند که همگی از طریق سیستم اطلاعاتی-سرگرمی و اپلیکیشن یونیکا قابل بازپخش هستند.

دوازده دور برای درک چنین سوپراسپرت پیچیده‌ای زمان کمی است و تست ما شامل رانندگی جاده‌ای نبود، بنابراین نمی‌توانیم قضاوت کاملی داشته باشیم. برداشت اولیه نشان می‌دهد تمراریو خودرویی بسیار تأثیرگذار است اما هندلینگ آن به‌اندازه‌ای که انتظار می‌رفت قابل‌درک نیست، موتور V8 از نظر احساسی با V10 قدیمی قابل‌مقایسه نیست و به‌طورکلی، فراری 296 GTB و مک‌لارن 750S عملکرد بهتری دارند. بااین‌حال، تمراریو با قیمت پایهٔ 290 هزار دلار، به میزان قابل‌توجهی از رقبای مذکور ارزان‌تر است و روئلتو نیز با تنها 95 اسب بخار قدرت بیشتر، نزدیک به 320 هزار دلار گران‌تر است.

منبع: CarMagazine