خودروهایی که سال ۲۰۱۷ را به چشم نخواهند دید (قسمت دوم)
سال 2017، زمان بازنشستگی بسیاری از خودروهای مطرح فرا میرسد. برخی از این خودروها با نسل جدیدی جایگزین خواهند شد و برخی دیگر نیز از چرخه تولید به طور کلی حذف میشوند.
هوندا CR-Z
هوندا CR-Z هیبرید که در سال ۲۰۱۰ به عنوان مدل ۲۰۱۱ عرضه شد، از همان ابتدا برای پیدا کردن مشتری در بازار خودرو با مشکل روبرو بود. این خودرو را نه میشد یک خودروی مقرونبهصرفه و اقتصادی نام نهاد و نه آن را یک کوپه پرفورمنس همراه با لذت و هیجان در رانندگی دانست. هوندا در طول عمر این مدل، برخی آپدیتهای جزئی به آن اِعمال کرد، ولی اینها برای تبدیل CR-Z به یک کوپه اسپورت واقعی کافی نبود و مشتریان دوستدار محیط زیست این مدل هیبرید را نیز راضی نکرد. سال گذشته، هوندا تنها ۳۰۷۳ دستگاه از این هاچبکها را به مشتریان امریکایی تحویل داد. اگر بخواهیم مقایسهای در اختیار داشته باشیم، هوندا در همین فاصله زمانی، ۱۰۰ برابر این تعداد سیویک به مشتریانش در امریکا فروخت.
هیوندای جنسیس کوپه
جایگاه کوپه بزرگ جنسیس به عنوان مدلی که تنها ۶ سال از عمر آن میگذرد، چندان بیاهمیت نیست. در روزگاری که بازار اتومبیل از کمبود مدلهای مقرونبه صرفه دیفرانسیل عقب و گیربکس دستی رنج میبرد، این کوپه کرهای دوباره روزنه امیدی در این زمینه باز کرد. با این حال، عمر جنسیس کوپه، حداقل در مدل ۲۰۱۵ به شماره افتاد؛ جایی که هیوندای موتور پایه توربوی ۲ لیتری را کنار گذاشت و تنها گزینه پیشرانه را موتور بزرگ 3.8 لیتری V-6 با قدرت ۳۴۸ اسببخار انتخاب کرد. البته با توجه به نمایش اخیر کانسپتهایی چون ویژن G کوپه و جنسیس نیویورک، این امید در بین طرفداران زنده میشود که هیوندای احتمالاً به زودی هر دو مدل کوپه و مدل اسپورتیتر را به برند محصولات لوکسش، یعنی جنسیس اضافه میکند. امّا نسبت به ارائه گیربکس دستی به همراه شاسی دیفرانسیل عقب در مدلهای آینده جنسیس، امیدواریِ کمتری وجود دارد.
هیوندای ایکاس
هیوندای ایکاس علیرغم داشتن یک ظاهر نامتعارف، پس از معرفی به عنوان مدل ۲۰۱۱ به سرعت توانست به جایگاهی مناسب در بین مدلهای همردهاش دست پیدا کند و در یک تست مقایسه در سال ۲۰۱۱، بالاتر از مدل تمامچرخ متحرک لکسس LS460L قرار بگیرد. امّا با وجود بهینهسازیهای جزئی توسط هیوندای، ایکاس در چهار سال بعدی، نتوانست توجه چندانی را به خود جلب کند. به عنوان مثال در مدل ۲۰۱۲، هیوندای پیشرانه 5 لیتری V-8 را با قدرت ۴۲۹ اسببخار و یک گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک اضافه کرد که جایگزین ترکیب قبلی موتور 4.6 لیتری ۳۸۵ اسببخاری و گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک میشد. همچنین در ادامه عمر ایکاس، مدل ۲۰۱۴ صاحب یک فیسلیفت و یک بازنگری در طراحی داخلی شده بود. با اینکه ایکاس خودروی بدی به حساب نمیآمد، ولی به نوعی از «بحران هویت» رنج میبرد؛ موضوعی که باعث میشد که مشتریان سدانهای بزرگ لوکس، کمتر به آن علاقه نشان دهند. فروش ایکاس در بهترین حالت به نزدیکیهای ۴ هزار دستگاه رسید. امّا هیوندای در این زمینه هنوز ناامید نشده و قرار است با سدان بزرگتر و جدید G90، تحت برند جنسیس، بازگشت دوبارهای داشته باشد.
جیپ پاتریوت
جیپ پاتریوت خودرویی است که بیشتر مشتریان در امریکا آن را با «هیجان اندک»، «کیفیت ساخت پایین» و «رانندگی غمانگیز» میشناسند. با این حال، قیمتگذاری سطح پایین و حتی قراردادهای لیزینگ ارزان، باعث شده که هر ساله تعداد زیادی از پاتریوتها نمایشگاههای فروش خودرو را ترک کنند. شاید به همین دلیل است که رفتن این مدل ۱۰ ساله از بازار خودرو، میتواند احساسات زیادی را برانگیزد. پاتریوت برخی آپدیتهای دیرهنگام را تجربه کرد و شرایط مدل همخانواده «جیپ کمپس» نیز چندان تعریفی نداشت. بر این اساس، جیپ یک مدل جایگزین برای این دو مدل درنظر گرفت و با کنار گذاشتن کامل نام «پاتریوت»، نام «کمپس» را برای آن انتخاب کرد. البته تولید مدل ۲۰۱۷ از پاتریوت تا انتهای سال ۲۰۱۶ ادامه خواهد یافت.
لینکلن MKS
اگر شرایط زیر پوسته لینکلن MKS را درنظر بگیرید که در زمان معرفیاش به عنوان مدل ۲۰۰۹، از پلتفرم پایه ولوو S80 مدل ۱۹۹۹ استفاده میکرد، این خودرو از همان ابتدا نیز یک مدل سالخورده به شمار میآمد. امّا این ساختار قدیمی با برخی ترفندهای جدید نظیر یک جلوپنجره «آبشاری» جدید که بعداً تمام خط تولید لینکلن را فراگرفت و همینطور یک موتور قدرتمند 3.5 لیتری دو توربوشارژر V-6 همراه بود. با اینکه پیشرانه مورد استفاده MKS، شرایط یک شتابگیری سریع را فراهم میکرد، امّا آمار فروش این خودرو هرگز شتاب لازم را نگرفت؛ شاید به این علت که به نسبت قیمت بالایی که برای آن درنظر گرفته بودند، شرایط لوکس بهینهای نداشت. لینکلن سرانجام برای معرفی یک مدل جایگزین MKS دست به کار شد و با طراحی یک جلوپنجره جدید و استفاده از عنوان تاریخی «کانتیننتال» برای سدان لوکس پرچمدار جدیدش، شرایط خط تولیدش را تغییر داد.
رولز رویس فانتوم
شبح وهمآلود رولز رویس فانتوم پس از ۱۳ سال حضور، بهزودی از دنیای خودرو اتومبیل ناپدید میگردد. فانتوم به عنوان اولین محصولی از رولز رویس که تحت مالکیت بامو توسعه داده شد، از یک ساختار فریم فضایی آلومینیومی و یک پیشرانه V-12 بامو (حجیم شده برای تطبیق با حجم مرسوم 6.75 لیتر) استفاده میکرد. استایل سطح بالا، تمایل وزن کلی خودرو به محور عقب و جزئیات طراحی خاص مانند درهای با لولای عقب، اگر شرایط متفاوتی نسبت به گذشته داشت، ولی هنوز هم این مدل یک «رولز رویس» به شمار میرفت. البته انگلیسیها نباید چندان نگران باشند، چرا که یک مدل جایگزین برای «لیموزین» چهار در، در حال آمادهشدن است.
سوبارو کراسترک هیبرید
وقتی مدل معمولی سوبارو کراسترک نیز یک خودروی کُند، با قدرت پیشرانه کم و مصرف سوخت نهچندان بهینه است، اینکه چرا سوبارو اقدام به ارائه یک نسخه کُند و ضعیف مشابه و البته بنابر آمار EPA با مصرف سوخت بهتر، با سطح قیمت ۳ هزار دلار بالاتر کرده است، واقعاً جای سؤال دارد. تنها تصوّری که میتوان داشت این است که یک ارائه در قالب پاورپوینت، احساسات عجیب محیط زیستی برای مشتریان کراسترک درنظر گرفته و سپس در این فضا، «مدل کراسترک هیبرید» یک ایده خوب به نظر رسیده است. ضمن اینکه همین هیبرید، همان مصرف سوختی را در اختیار مشتری قرار میداد که از مدل معمولی کراسترک نیز انتظار میرفت (۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر). همچنین سیستم پیشرانه هیبرید، شرایط مناسبی نداشت و به دلیل توزیع وزن غیربهینه، بر هندلینگ و ترمزگیری تأثیر گذاشته بود.
فولکسواگن ایاس
اولین بار زمزمههای پایان تولید فولکسواگن ایاس در اوایل سال ۲۰۱۵ به گوش میرسید؛ موضوعی که شاید هنوز بسیار زود بود. امّا این کانورتیبل با سقف سخت جمعشونده، به حضورش در بازار به عنوان مدل ۲۰۱۶ ادامه داد و فولکسواگن تعداد چند صد دستگاه از آن را در تریم پایه «کامفورت» به فروش رساند. این آخرین تلاشهای مدلی از فولکسواگن بود که طول عمرش به زحمت به ۱۰ سال میرسید و میخواست باز هم به حضور خود در بازار ادامه دهد. ولی ویژگیهایی چون مکانیزم سنگین سقف جمعشونده و پلتفرم قدیمی Mark 5 فولکسواگن گلف باعث میشد که کمتر کسی از کنار رفتن این مدل، ناراحت یا نگران شود.
فولکسواگن جِتا هیبرید
کاهش قیمت بنزین در امریکا اخیراً موجب کاهش علاقه مشتریان به هیبریدیهای با مصرف سوخت کمتر شده و بنابراین تعجبی هم ندارد که جتا هیبرید برای مدل ۲۰۱۷، از صحنه بازار اتومبیل محو شده است. امّا شاید کنار گذاشتن تنها مدل هیبرید فولکسواگن در ایالات متحده، در تضاد کامل با برنامه درازمدت کمپانی در حرکت به سمت یک آینده الکتریکی باشد. در همین حال، جتا هیبرید یک رانندگی نسبتاً لذتبخش داشته و از مصرف سوخت ترکیبی 5.35 لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر برخوردار است. برای سایر مدلهای سری جتا، تعداد سه پیشرانه باقی ماندهاند؛ موتور پایه چهار سیلندر 1.4 لیتری با توربوشارژر ، موتور متوسط چهار سیلندر 1.8 لیتری با توربوشارژر و موتور توربوی چهار سیلندر 2 لیتری در نسخه GLI.
ولوو S80
پس از گذشت نزدیک به یک دهه از عمر بزرگترین سدان ولوو، قرار است که یک مدل جدید جایگزین آن شود. S80 هیچگاه یک آمار فروش فوقالعاده نداشت و از لحاظ جنبههای لاکچری، تکنولوژی یا پرفورمنس، نتوانست حرف چندانی در مقابل رقبای آلمانی مانند بامو سری 5 یا مرسدسبنز کلاس E داشته باشد. ولوو برای مدل ۲۰۱۵، پیشرانه توربوی چهار سیلندر Drive-E خود را به سری S80 اضافه کرد، امّا باز هم نتوانست آمار فروش این مدل را بالا بکشد و تنها ۱۸۸۷ دستگاه از آن در سال گذشته به فروش رسید. جایگزین S80، سدان جدید S90 است که برای هماهنگی بیشتر با XC90 کراساور، مدلی که در پلتفرم جدید و سیستمهای پیشرانه با آن مشترک است، تغییرنام داده است. S90 با طراحی زیباتر در کابین و بدنه، دنیایی به مراتب مدرنتر از S80 پیش روی مشتری قرار میدهد و احتمالاً آیندهای روشنتر برای ولوو رقم خواهد زد.
خودروهایی که سال ۲۰۱۷ را به چشم نخواهند دید (قسمت اول)
منبع: roadandtrack