بهترین خودروهای بازسازی شده برای خرید

امروزه خودرو دوستان بیشتر از هرزمان دیگری، برای خرید خودروهای خاص تلاش می‌کنند. قیمت این دسته از خودروها نیز روزبه‌روز در حال افزایش است؛ پس خیلی از علاقه‌مندان در تلاش‌اند تا زمانی که امکانش را دارند یک خودروی آنالوگ را خریداری کنند. این حس و عجله برای دستیابی به چنین خودروهایی، باعث ایجاد یک بازار جدید در صنعت خودرو شده است:

بازسازی‌شدگان

مفهوم و فلسفه پشت این کلاس ساده است. یک خودروی کلاسیک مهم و خاص را انتخاب کنید، سپس موتور، فنربندی و نمای داخلی را با استفاده از فناوری روز بازسازی کنید. برای افرادی که از لحاظ مالی، محدودیتی در خرید و انتخاب خود ندارند، بهترین فرصت برای تجربه دو دنیای متفاوت به‌صورت هم‌زمان است؛ به این صورت که از روح، کاراکتر و زیبایی خودروهای کلاسیک در کنار عملکرد و فناوری خودروهای امروزی استفاده کنند. در ادامه به معرفی بهترین خودروهای بازسازی شده با ارزش خرید بالا می‌پردازیم:

لجند اتومبیل رنو توربو 3:

لجند اتومبیل در زمینه ساخت خودروهای بازسازی شده تازه‌کار محسوب می‌شود. نخست تلاش این شرکت هم نسخه بازسازی شده رنو 5 توربو افسانه‌ای است. برای مدیریت این پروژه، چهار تن با یکدیگر به‌عنوان مدیرعامل همکاری کردند: «اَلن دوروزیر» در نقش طراح، راننده بدلکاری «چارلی بومپاس»، مهندس مکانیک «الکساندر دکلویس» و خودروساز «مسابقه‌ای پیِر چاویریات».

مشخصات اعلام شده برای توربو 3 نشان از خودرویی موفق دارند. بدنه فیبرکربنی این خودرو از نسخه اصلی آن بزرگ‌تر شده است. چرخ‌های آن نیز 16*8 اینچ و 17*11 اینچی هستند. فنربندی ویشبون دوگانه جلو و عقب را از نوعی مشابه قطعات موجود در رنو ماکسی توربو رالی ساخته‌اند تا خودرو را سبک نگه دارند. احتمال دارد که قدرت خروجی موتور نیز مقدار 400 اسب بخار باشد.

بزرگ‌ترین تغییرات در رنو 3 نسبت به نسخه اصلی، در طراحی داخلی آن است؛ جایی که با حضور نمایشگرهای دیجیتال، داشبورد از جنس ماده‌ای شبیه آلکانترا، HVAC مدرن، صندلی‌های مسابقه‌ای ثابت و میل ایمنی کاملا متحول شده است. لجند اتومبیل مدعی است که در طراحی و ساخت این خودرو از هیچ هزینه‌ای دریغ نکرده است. قیمت نهایی این خودرو هنوز اعلام نشده است اما می‌توان تا حد زیادی اطمینان داشت که این هزینه ارزشش را خواهد داشت.

مانیفاتورا اتومبیلی تورینو نیو استراتوس:

نکته قابل‌توجه در میان خودروهای بازسازی شده، روش ساخت متفاوت هر یک از آن‌هاست. ایده ساخت استراتوس جدید، به دهه 90 میلادی بر می‌گردد، زمانی که «کریس هرابالک» برای خرید یک استراتوس ثبت‌نام کرد. بعدها و زمانی که او در رویال کالج لندن شروع به تحصیل در رشته طراحی خودرو می‌کند، استراتوس جدید برایش تبدیل به پروژه درسی می‌شود. او موفق به دریافت سرمایه از 10 مالک استراتوس می‌شود تا پروژه‌اش را به واقعیت تبدیل کند. سرانجام نتیجه کار خود را در نمایشگاه خودرو ژنو 2005 به نمایش درآورد.

متاسفانه هرابالک موفق به تولید نهایی خودرو خود نشد، اما یکی از آن سرمایه‌گذاران به این راحتی بی‌خیال داستان نشد. او با استفاده از بدنه و پلتفرم بریده‌شده یک فراری F430 و طراحی پینین‌فارینا، توانست در سال 2010 این رویا را به واقعیت تبدیل کند. برای اگزوز این خودرو از تیتانیوم استفاده می‌شود تا پاسخگوی 532 اسب بخار قدرت خروجی آن باشد. بسیاری از علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک، نیو استراتوس را یکی از بهترین بازسازی‌های موجود در بازار می‌دانند.

راف SCR:

SCR حاصل آمیزش 83 سال تجربه کمپانی راف با یک پورشه 911 نسل 964 است. در زیر بدنه کربنی این خودرو، یک شاسی مونو کوک با میل ایمنی یکپارچه، جا خوش کرده است. از دیگر ویژگی‌های این پورشه بازسازی شده می‌توان به قاب بدنه فولادی فوق‌سبک با مقاومت بالا و فنربندی ویشبون دوگانه را نام برد. روف برای ساخت SCR از فاصله محوری 2272 میلی‌متری مدل 993 استفاده کرده، اما ترجیح داده تا آن را 70 میلی‌متر افزایش دهد.

SCR بازسازی‌شده، 1250 کیلوگرم وزن دارد و از یک موتور 4 لیتری شش سیلندر تخت ساخته «مَتزگِر» بدون تزریق فشاری استفاده می‌کند؛ این موتور 502 اسب بخار قدرت خروجی دارد. به‌این‌ترتیب، نسبت قدرت به وزن آن برابر 402 اسب بخار بر تن است. استفاده زیاد راف SCR از مواد سبک باعث می‌شود تا بتواند به حداکثر سرعت 320 کیلومتر بر ساعت برسد. در آخر و برای حرکت‌دادن این خودرو، یک جعبه‌دنده دستی نیرو را به چرخ‌های عقب می‌فرستد.

قیمت روف SCR احتمالا چیزی برابر 1 میلیون پوند (به‌همراه پیش‌پرداختی 0.5 میلیون پوندی) باشد.

کیمرا اتومبیلی EVO37:

کیمرا با انتشار نخستین رندرها و تصاویر مدل EVO37 توانست همه را شگفت‌زده کند. این خودرو نسخه بازسازی‌شده لانچیا 037 به‌حساب می‌آید. گویا کیمرا قصد دارد تا مونوکوک مرکزی را ازروی مدل بتا مونتی کارلو بسازد.

ساختار سنتی فایبرگلس جای خود را به فیبرکربن داده است؛ بنابراین انتظار می‌رود که وزن خودرو حدود 1000 کیلوگرم باشد. موتور EVO37 براساس نسخه اصلی 037 یک واحد دو لیتری بود سخته شده و تغییر خاصی در آن ایجاد نشده است. این موتور 2.1 لیتری به‌لطف سیستم شارژدوگانه (که در آن سوپرشارژ و توربوشارژ با یکدیگر کار می‌کنند) به 505 اسب بخار رسیده است.

مهندس پشت این پروژه جذاب، «کلودیو لومباردی»، یکی از مهندسان اصلی کار روی موتور خودروهای مسابقه لانچیا بوده است.

کالوم 25:

طراح سابق آستون‌مارتین، «یان کالوم»، با نگاهی به یکی از کارهای گذشته خود، به بازسازی آن می‌پردازد. او معتقد است که ونکوییش در زمان خود بی‌نقص بود، بنابراین بار دیگر و با فناوری امروزی به سراغ آن رفته تا نامش را دوباره زنده کند.

کالوم برای پیشبرد این پروژه تنها نیست، آستون‌مارتین به طور رسمی از او پشتیبانی می‌کند. بسیاری از بخش‌های مختلف توسعه این خودرو به کمک برند همکار آستون‌مارتین در مسابقات GT3 چلنج، R-reforged، انجام شده است.

کالوم برای مدل 25 از شیشه فراگیرتر، میراگرهای جدید، میل ضدلغزش بزرگ‌تر و یاتاقان مسابقه‌ای محکم‌تر استفاده کرده تا بتواند نقطه‌ضعف اصلی و تاریخی این مدل را که فرمان‌پذیری آن بوده است، برطرف کند. از دیگر بهبودها می‌توان به پنل بدنه مدرن‌تر و کمی پهن‌تر، موقعیت صندلی پایین‌تر و فرمان کوچک‌تر اشاره کرد.

موتور 5.9 لیتری V12 با 60 اسب بخار قدرت بیشتر نسبت به ونکوییش اصلی، حال 511 اسب بخار قدرت تولید می‌کند. درون کابین نیز با یک نمایشگر 8 اینچی بهبود یافته است.

سیان ریسینگ P1800:

سیان ریسینگ که سابقا با نام پول‌استار فعالیت می‌کرده و 3 برد مسابقات جهانی خودروهای تورینگ را در کارنامه خود به ثبت رسانده است، با بازسازی یک ولوو کلاسیک به نام P1800، آن را به یک سلاح سرد بدل کرده است. قلب این خودرو اما با یک واحد چهارسیلندر توربو تعویض شده است و می‌تواند تا 413 اسب بخار قدرت تولید کند. وزن آن نیز به لطف کابین فیبرکربنی‌اش برابر 990 کیلوگرم است.

محورهای قدیمی این خودرو با فنربندی‌های ویشبون دوگانه با قطعات آلومینیومی جایگزین شده‌اند. برای افزایش کیفیت سواری نیز، سیان ریسینگ میراگرها و میل‌های ضدلغزش را به آن اضافه کرده است. در آخر هم برای تکمیل این پکیج، جعبه‌دنده‌ای 5 سرعته و ترمزهای عادی بدون ABS برای آن در نظر گرفته شده است تا آن را به یک خودروی سوئدی تمام‌عیار تبدیل کند.

ایگل لایت‌ویت GT:

جگوار سعی داشت تا 18 عدد از E-Type بسازد، اما در سال‌های میان 1963 و 1964، تنها 12 عدد لایت‌ویت ساخته شد. یکی از آن‌ها نیز توسط راننده مسابقه GT استرالیا در سال 1963 از میان رفت.

در سال 2014، جگوار اعلام کرد که بر اساس شماره سریال باقی‌مانده از این خودرو و روش‌های مشابه‌سازی ساختار، به ساختن 6 خودروی باقی‌مانده می‌پردازد. قیمت این جگوار جدید مدل 1963 نیز برابر 2.1 میلیون دلار تعیین شد. ایگل لایت‌ویت (به معنای سبک‌وزن) GT باوجود اینکه اصلا خودروی ارزانی به‌حساب نمی‌آید، از جگوار E-Type ارزان‌تر است.

فرایند ساخت این خودرو چیزی حدود 8000 ساعت زمان می‌برد. برای ساخت این نسخه بازسازی شده، بدنه اصلی با یک بدنه آلومینیومی جایگزین شده است. ساخت همین بدنه به‌تنهایی 2500 ساعت زمان می‌برد.

موتور 4.7 لیتری با بلوک آلیاژی هم‌اکنون میزبان سر سوپاپ‌های بزرگ‌تر و میل‌گاردان و پیستون‌های بهینه‌تر است. این تغییرات موجب شده‌اند تا قدرت خروجی این مدل با 67 اسب بخار افزایش نسبت به ایگل لایت‌ویت اصلی، به 380 اسب بخار برسد.

آلفاهولیک GTA-R:

بازسازی این نسخه از آلفارومئو چیزی حدود 3000 ساعت کار لازم دارد. موتور آن یک واحد 4 سیلندر خطی تویین‌اسپارک است و وزن خالصی برابر 830 کیلوگرم دارد. شاسی این خودرو توانسته که در تعداد بسیاری از مسابقات ملی به آلفارومئو خدمت کند.

با توجه تاریخچه درخشانش در موتوراسپرت و جاده، آلفاهولیک GTA-R مطمئنا هم در جاده و هم در پیست اتومبیل‌رانی همراه خوبی برایتان خواهد بود. با سیستم تهویه مطبوع و سیستم صوتی موجود این نسخه، از سفرهای جاده‌ای لذت خواهید برد. در آن‌سوی ماجرا نیز توان بدنه فیبرکربنی و فنربندی تیتانیومی ویشبون، آن را به‌عنوان یک سلاح سرد در پیست، آماده خدمت‌رسانی می‌کند.

مکاترونیک مرسدس کوپه و SL:

مکاترونیک نام یک شرکت اشتوتگارتی متخصص در حوزه کار با خودروهای مرسدس‌بنز با بیش از 20 سال سابقه کاری است. این شرکت تنها با بازسازی بدنه به هرچه بهترشدن خودروهای کلاسیک بنز کمک نمی‌کند، بلکه با استفاده از فناوری جدید و ترکیب آن با فناوری‌های قدیمی موجود، سطح جدیدی از کاربردها را برای مدل‌های W111 و W113 تعریف می‌کند.

مکاترونیک برای هر دو مدل «پاراگودا روف» و «فینتِیل» خود، از یک موتور M113 V8 استفاده می‌کند که میان سال‌های 1997 تا 2007، در 34 مرسدس مختلف استفاده شد. نسخه پاراگودا روف SL دارای حجم موتور 4.3 لیتری است و مدل‌های W113 کوپه و کابریولت نیز به موتورهای 5.5 لیتری مجهز هستند. این موتورها بادقت و ظرافت بسیار و توسط دست بازسازی شده‌اند. شاسی تمامی مدل‌ها هم ضمن حفظ اصالت خود، اکنون به ترمز، فنربندی و سیستم ABS به‌روزتر مجهز شده است.

رنگ‌های اصلی این خودروها برای انتخاب مشتریان در دسترس است و این بار، آن‌ها می‌توانند از میان شمار بیشتری از موکت‌ها، چوب‌ها و چرم‌ها به شخصی‌سازی ظاهر خودرو خود بپردازند.

سینگر 911 کلاسیک:

آخرین خودروی این لیست نیازی به معرفی ندارد! خودرویی که یکی از آغازگران راه بازسازی‌های مدرن بود: سینگر 911 کلاسیک. تنها با دادن یک چک سنگین و یک پورشه 911 نسل 964 تولیدشده بین سال‌های 1989 تا 1994 به سینگر، می‌توانید مالک یکی از بی‌نقص‌ترین پورشه‌های 911 کلاسیک شوید که باسلیقه شما تطابق کامل دارد.

در زیر بدنه این خودرو، یک شاسی مونوکوک بهینه‌شده به همراه پنل‌های خارجی فیبرکربنی وجود دارد. سینگر هیچ بخشی از این خودرو را بدون بهبود رها نکرده است. برای حفظ اصالت خودرو، در انتخاب قطعات دقت فراوانی شده است، مثلا برای سیستم فرمان، به سراغ rack & pinion نسل 993 رفته‌اند.

سه نوع موتور در دسترس مشتریان قرار دارد: یک واحد 3.8 لیتری 300 اسب بخاری 6 سیلندر خطی، یک واحد 3.8 لیتری 348 اسب بخاری کازورث و در آخر، یک موتور 4 لیتری 389 اسب بخاری. آپشن‌های سینگر 911 کلاسیک به همین‌جا ختم نمی‌شود؛ شما می‌توانید 911 خود را دقیقا مطابق میل خود شخصی‌سازی کنید. درست است که سینگر برای موتور این خودرو می‎‌توانست به سراغ بهبودیافته 4 لیتری هواخنک 500 اسب بخاری خود برود، اما همان‌طور که خود شرکت پورشه اذعان می‌کند: گاهی کم‌تر به معنای بیشتر است!