مزدا RX-7 با چهار روتور و 1145 اسب بخار قدرت در داینو!

سومین نسل مزدا RX-7 که با کد FD شناخته می‌شود یکی از بهترین خودروهای اسپرت دهه 90 میلادی به شمار می‌رود. ظاهر جذاب و پلتفرم سبک‌وزن مزدا باعث شده بودند RX-7 جزو محبوب‌ترین خودروها بین تیونرها باشد. پیشرانه 13B این خودرو که از نوع 4 سیلندر 1.3 لیتری توئین توربو بود 252 اسب بخار قدرت تولید می‌کند اما اگرچه پیشرانه روتاری نقاط قوت زیادی داشت اما گشتاور پایین جزو معایب اصلی‌اش به شمار می‌رفت. به همین خاطر است که قدرت RX-7 موردبحث ما به سطح دیوانه کننده‌ای رسیده است.

در این مزدا RX-7 از چهار روتور استفاده شده است تا صدای تولیدی آن چیزی بین صدای ابر موتورسیکلت‌ها و مته‌های برقی باشد. اگر صدای مزدا 787B پیروز در مسابقات لمان را شنیده باشید احتمالاً صدای RX-7 برای شما کاملاً آشنا خواهد بود چراکه تفاوت زیادی بین صدای تولیدی دو خودرو وجود ندارد. قدرت دو خودرو نیز نزدیک به یکدیگر است. 787B در نسخه لمان قدرت 600 تا 700 اسب بخاری داشته است و این RX-7 نیز در اولین تست داینو خود قدرت 674 اسب بخار و گشتاور 813 نیوتون متر را ثبت می‌کند. میزان بوست نیز حدود 0.6 بار بوده است. میزان بوست با افزایش تدریجی به 1 تا 1.3 بار می‌رسد و قدرت پیشرانه نیز افزایش می‌یابد. در این زمان شاهد خروج شعله‌های آتش از اگزوزها هستیم و قدرت پیشرانه نیز 1000 اسب بخار و گشتاور آن 1148 نیوتون متر ثبت می‌شود. صدای تولیدی پیشرانه واقعاً به دنیای دیگری تعلق دارد و حتی با وجود محافظ گوش نیز احتمال آسیب رسیدن به آن‌ها وجود خواهد داشت.

نهایتاً میزان بوست مزدا RX-7 با چهار روتور به 2 بار افزایش می‌یابد تا قدرت پیشرانه به 1124 اسب بخار برسد اما گشتاور افت می‌کند و عدد 1140 نیوتون متر را نشان می‌دهد. نهایتاً بوست به 2.4 بار می‌رسد که حدود 2.5 برابر فشار اتمسفر در سطح دریاست. اینجاست که به نظر می‌رسد چهار روتور پیشرانه مزدا RX-7 به مرز انفجار رسیده‌اند و قدرت 1145 اسب بخار و گشتاور 1254 نیوتون متر را تولید می‌کنند. البته حدس می‌زنیم پیشرانه توانایی تولید قدرت بالاتری را نیز داشته باشد اما مالک خودرو می‌ترسد که پیشرانه را بیشتر از این تحت‌فشار بگذارد. شایان ذکر است خودروی موردبحث برخلاف نسخه استاندارد RX-7 از سیستم چهار چرخ محرک و لاستیک‌های رادیال درگ استفاده می‌کند.