رانندگی با بی وای دی سانگ پلاس، شاسی‌بلند پلاگین هیبرید وارداتی بهمن موتور

مدتی است که خودروهای الکتریکی و هیبریدی در کشورمان به‌طورجدی موردتوجه قرار گرفته‌اند و شرکت‌های مختلف اقدام به واردات یا مونتاژ این خودروها کرده‌اند. دراین‌بین، خودروهای پلاگین‌هیبریدی را می‌توان گزینه‌های مناسب‌تری از نمونه‌های تمام الکتریکی برای بازار ایران دانست زیرا این خودروها از قابلیت پیمایش تمام الکتریکی کافی برای رانندگی‌های بدون آلایندگی روزمره و همین‌طور یک پیشرانهٔ بنزینی برای سفرهای طولانی‌تر بدون نگرانی برخوردار هستند.

همچنین بخوانید:

بی وای دی سانگ پلاس در ایران؛ مشخصات و قیمت پلاگین هیبرید بهمن موتور

تجربه رانندگی با فونیکس تیگو 7 پرو مکس، شاسی بلند جدید مدیران خودرو

رانندگی با سوزوکی جیمنی پنج در وارداتی راسا موتور، آفرود با ظرفیت اضافه!

یکی از جدیدترین مهمانان پلاگین‌هیبریدی بازار کشورمان، بی‌وای‌دی سانگ پلاس است. این برند باکیفیت چینی پس‌ازاینکه در اواسط دههٔ 90 شمسی با کارمانیا به ایران آمد، حالا دوباره توسط بهمن موتور اما این بار به‌صورت وارداتی به بازار کشور بازگشته است. این خودرو که در نسخه‌های مختلفی تولید می‌شود، به‌تازگی با نام سیل U راهی بازار اروپا هم شده است. نسخهٔ پلاگین‌هیبریدی پایهٔ سانگ پلاس همان نسخه‌ای است که بهمن موتور به ایران آورده است. این نسخه از باطری 18.3 کیلووات ساعتی استفاده می‌کند که امکان پیمودن تا 110 کیلومتر را به‌صورت تمام الکتریکی فراهم می‌کند درحالی‌که برد کلی خودرو با پیشرانهٔ بنزینی به بیش از 1100 کیلومتر می‌رسد.

علاوه بر این، بی‌وای‌دی قصد دارد نسخهٔ دیگری از سانگ پلاس را اواخر تابستان امسال با باطری بزرگ‌تر 26.6 کیلووات ساعتی در اروپا عرضه کند که برد تمام الکتریکی را تا 140 کیلومتر افزایش خواهد داد. هردوی این نسخه‌ها دیفرانسیل جلو هستند اما خودرویی که در اینجا آزمایش کرده‌ایم هرچند باطری کوچک‌تری دارد اما از یک موتور الکتریکی اضافی در عقب برای فراهم کردن سامانهٔ چهارچرخ محرک بهره می‌برد. برد تمام الکتریکی این نسخه 70 کیلومتر است که هنوز هم برای اکثر ترددهای شهری کافی خواهد بود.

قوای محرکهٔ سانگ پلاس بسیار پیچیده است زیرا بسته به شرایط رانندگی، هم موتورهای الکتریکی و هم پیشرانهٔ بنزینی می‌توانند به چرخ‌ها نیرو دهند. در اکثر اوقات، پیشرانهٔ بنزینی به‌عنوان یک ژنراتور برای شارژ باطری‌ها عمل می‌کند و به سانگ پلاس حس خودرویی تمام الکتریکی می‌دهد اما اگر پدال گاز را بیشتر فشار دهید یا سرعت را افزایش دهید، پیشرانهٔ بنزینی مستقیماً قدرت خود را به چرخ‌های جلو می‌فرستد. انتقال موتور بنزینی از حالت شارژ باطری به حالت نیرو دادن به چرخ‌ها نیز بسیار نرم صورت می‌گیرد.

پیشرانهٔ بنزینی در رانندگی‌های شهری کمی صدای یکنواخت و خسته‌کننده‌ای دارد اما در بزرگراه به دلیل به گوش رسیدن سروصدای باد و جاده از آینه‌های جانبی و رینگ‌های 19 اینچی، متوجه صدای موتور نخواهید شد. متأسفانه نتوانستیم برد تمام الکتریکی سانگ پلاس را در دنیای واقعی آزمایش کنیم زیرا بی‌وای‌دی خودرو را با تنها 25 درصد شارژ باطری در اختیار ما قرار داد و به همین دلیل، صرفاً به آزمایش رانندگی خودرو و بررسی حالات مختلف رانندگی پرداختیم. این حالت‌ها تأثیر چندانی روی تجربهٔ رانندگی ندارند. حالت اسپرت صرفاً تنظیمات پدال گاز را تغییر می‌دهد هرچند که می‌توان وزن فرمان را هم از طریق منوهای روی نمایشگر تغییر داد. کمک‌فنرها نیز کاملاً غیرفعال هستند و هیچ راهی برای سفت یا نرم کردن آن‌ها وجود ندارد.

بزرگ‌ترین مشکل ما با سانگ پلاس شیوهٔ سواری و رانندگی آن است. در اولین برداشت‌ها، این خودرویی است که به‌وضوح راحتی را بر چابکی ترجیح می‌دهد و در شاسی‌بلندی مثل این ما هیچ مشکلی با چنین موضوعی نداریم. بااین‌حال، چیزی که در ابتدا شبیه سواری نرم به نظر می‌رسد، به‌سرعت به عامل کاهش کنترل و اعتمادبه‌نفس راننده تبدیل می‌شود. روی آسفالت ناهموار احساس می‌شود بدنه روی شاسی شناور است و به نظر می‌رسد از جاده جدا شده است. هرچند این موضوع دلیل بزرگی برای نگرانی در بزرگراه نیست اما در جاده‌های پیچ‌درپیچ مشکل بزرگ‌تری را به دنبال خواهد داشت. یک دست‌انداز در میانهٔ پیچ کاملاً تعادل بی‌وای‌دی را برهم میزند و این مشکل با بادی‌رول قابل‌توجه سانگ پلاس تشدید می‌شود.

همچنین با وجود این سواری نرم و بادی‌رول، ضربات سیستم تعلیق را در زیر صندلی احساس خواهید کرد و سانگ پلاس حتی در جاده‌های کاملاً هموار نیز هرگز سواری واقعاً آرامی نخواهد داشت. علاوه بر این، سانگ پلاس خودروی خیلی سریعی نیست. ما با نسخهٔ ضعیف‌تر دیفرانسیل جلو هم رانندگی کردیم و علیرغم فقدان پیشرانهٔ توربو، خیلی کندتر از نسخهٔ چهارچرخ محرک احساس نمی‌شد؛ بنابراین انتخاب سانگ پلاس محرک جلو توسط بهمن موتور برای واردات کار هوشمندانه‌ای به‌حساب می‌آید.

اما هرچند بی‌وای‌دی نمی‌تواند روی جاده حریف فولکس‌واگن تیگوآن یا تویوتا رافور شود، با ارائهٔ تکنولوژی‌های فراوان و کیفیت مناسب کابین جبران می‌کند. یکی از ویژگی‌های جالب این خودرو نمایشگر لمسی 15.6 اینچی با قابلیت چرخش است که در دیگر مدل‌های بی‌وای‌دی هم دیده‌ایم و در اینجا نیز با سرعت بسیار بالا، خوب کار می‌کند. وضوح بالای نمایشگر ویژگی بسیار مفیدی است زیرا شیشهٔ عقب بسیار باریک است و دید عقب را هنگام دنده‌عقب رفتن تحت تأثیر قرار می‌دهد. بااین‌حال، دوربین‌های متعدد دید عالی از اطراف خودرو را فراهم می‌کند تا مانور دادن با این شاسی‌بلند 4.8 متری آسان‌تر از چیزی باشد که فکر می‌کنید.

یکی دیگر از ویژگی‌های سانگ پلاس، کارایی است. به دلیل فاصلهٔ محوری کشیده و کف کاملاً صاف، فضای زیادی در عقب وجود دارد خصوصاً برای پا. صندوق بار 425 لیتری نیز هرچند چندان بزرگ به نظر نمی‌رسد اما برای اکثر خانواده‌های جوان کافی خواهد بود هرچند که زیر کف صندوق جایی برای قرار دادن کابل شارژ وجود ندارد. سانگ پلاس شاسی‌بلند کاملاً مجهزی است و از تجهیزات فراوانی بهره می‌برد که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به سیستم پارک اتوماتیک، ترمز کمکی، ترمز پارک برقی، سیستم ضد واژگونی، ۶ ایربگ، سیستم هشدار حرکت بین خطوط، کروز کنترل تطبیقی، دستیار حرکت در ترافیک، سیستم تشخیص علائم ترافیکی، تنظیم برقی صندلی‌های جلو با گرم‌کن و سردکن، نورپردازی داخلی ۳۱ رنگ، دوربین ۳۶۰ درجه، در صندوق برقی، استارت از راه دور و... اشاره کرد.

بی‌وای‌دی سانگ پلاس در بازار کشورمان به لطف کابین کاربردی، تکنولوژی‌های فراوان و خوش‌نامی برند بی‌وای‌دی می‌تواند موفق عمل کند اما تجربهٔ رانندگی این خودرو هنوز به کار زیادی نیاز دارد. هرچند خریداران در این سگمنت خواهان هندلینگ فوق‌العاده چابک نیستند اما فرمان مبهم و کیفیت سواری ناخوشایند سانگ پلاس قابل‌چشم‌پوشی نخواهد بود. این می‌تواند برای بی‌وای‌دی مایهٔ شرمندگی باشد زیرا سدان الکتریکی سیل از همین شرکت یکی از بهترین خودروهای کلاس خود برای رانندگی محسوب می‌شود.