تأثیر تکنولوژی راننده خودکار بر زندگی ما در آینده [اینفوگرافی]

خودروهای با راننده خودکار روز به روز به واقعیت نزدیک‌تر می‌شوند و در این میان، رانندگان بایستی عقب بنشینند و اندکی در مورد تأثیر این تکنولوژی بر زندگی و جاده‌ها تأمل کنند. شرکت مشاوره صنعتی IHS اخیراً در ماه ژانویه تحقیقی انجام داده که پیش‌بینی می‌کند که خودروهای با راننده خودکار تا سال ۲۰۲۵ به بازار عرضه می‌شوند.

ولی آیا با این تکنولوژی تمام مشکلات ایمنی و قوانین ترافیکی که در حال حاضر تحت تأثیر خطاهای انسانی وجود دارند، حل خواهد شده؟ تکنولوژی بدون راننده جوابی مناسب برای رانندگان سهل‌انگار است، ولی آیا این تکنولوژی در عمل انتظارات را برآورده خواهد کرد؟

به‌علاوه، اگر خودروی بدون‌راننده از کنترل خارج شود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در حالت کلی، خودروهای با تکنولوژی راننده خودکار، ممکن است با همان خطاهایی روبرو باشند که در دیگر تکنولوژی‌های مدرن امروزی می‌توانند یافت شوند. چه کسی باید مسئولیت این انحرافات اجتناب‌ناپذیر را بپذیرد؟ راننده، خودروساز، یا روح کنترل‌کننده ماشین؟

البته این‌ها تنها سؤالات در ذهن رانندگان نیستند. خودروهای بدون راننده، اگر بزرگ‌ترین پیشرفت نباشند، یکی از مهم‌ترین پیشرفت در تکنولوژی حمل‌ونقل از ابتدای تولید اتومبیل‌ها به‌حساب می‌آیند. ولی در نهایت وقتی به جاده بیایند، حتماً در نحوه زندگی انسان‌ها تغییرات زیادی ایجاد خواهند کرد.

چه کسی مسئول نقص‌های فنی خواهد بود؟

آخرین باری که در مورد حقوق و قوانین روبات‌ها تحقیق کرده‌اید کی بوده؟! بدیهی است که هیچ حقوق و قوانین در ارتباط با ماشین‌ها و روبات‌ها وجود ندارد. هیچ خودروی رباتی مسئولیتی در قبال کارهای انجام شده‌اش نخواهد داشت. در این میان، متخصصان حقوقی می‌گویند که در صورت داشتن تکنولوژی راننده خودکار، بهره‌گیری از این نوع حقوق و مسئولیت‌ها برای خودروها احتمالاً الزامی خواهد بود!

آنتونی جان فرانک ویور، نویسنده کتاب «ربات‌ها و انسان‌ها» در یک پست در سایت Slate.com، این موضوع را بیشتر باز کرده است:

اگر با روبات‌ها مانند انسان‌های واقعی رفتار کنند، به عنوان مثال به صورت مستقل عمل کنند، در آن صورت قانون نیز باید این عملکرد را مشابه عملکرد انسان‌های واقعی بشناسد. در برخی حالت‌ها، لازم است که هویت ربات‌ها به رسمیت شناخته شود و مانند انسان‌های واقعی یا شخصیت‌های حقوقی بتوان برای آن‌ها بیمه درنظر گرفت. همین موضوع، مسئولیت‌پذیری یک ربات را در خود خواهد داشت.

امّا در حال حاضر و در واقعیت امروز، هنوز کسی به درستی نمی‌داند که چه کسی باید مسئولیت تصادفات و نقص‌های فنی خودروهای بدون‌راننده را بپذیرد. در نتیجه، هنوز شرایط حقوقی تکنولوژی بدون راننده در آینده مبهم است.

آیا خودروهای بدون راننده به صورت درک مستقیم عمل می‌کنند یا اخلاق را رعایت می‌کنند؟

این شرایط را تصور کنید: با خیال راحت و سرخوش پشت خودروی با راننده خودکار نشسته‌اید که یک گوزن به صورت ناگهانی وارد جاده می‌شود. خودرویتان خودش را در یک وضعیت دشواری می‌بیند؛ یا باید با یک جانور برخورد کند که بالقوه خطرناک است و یا اینکه بلافاصله وارد لاین مقابل شود که گوزن را رد کند که قطعاً بسیار خطرناک است.

امّا تکنولوژی راننده خودکار در چنین مواقعی چه تصمیمی خواهد گرفت؟ آیا می‌تواند تفاوتی بین مرگ و زندگی قائل شود؟

خودروهای بدون‌راننده تا جای ممکن طوری برنامه‌ریزی می‌شوند که تمام موارد خارجی را درنظر بگیرند؛ ولی باید در نظر داشت که همیشه بین یک محاسبات کنترل شده و درک مستقیم یک انسان فاصله وجود دارد. این‌گونه جایی است که شاید تکنولوژی راننده خودکار باید خود را کنار کشیده و اجازه مداخله انسانی را بدهد. در همین حال، خودروهای بدون‌راننده در حال حاضر در سال‌های آغازین خود به سر می‌برند و خودروهای آزمایشی کنونی کاملاً به صورت مستقل عمل نمی‌کنند.

چه کسانی قادر خواهند بود از تکنولوژی راننده خودکار استفاده کنند؟

گوگل با اِعمال تغییرات در تویوتا پریوس و منتشر کردن یک ویدیوی محبوب و پرطرفدار در مورد جابجایی مسافر، قیمتی در حدود ۳۰۰ هزار دلار خواهد داشت؛ لازم به ذکر است که این خودرو برای عملکرد خود نیاز به حسگر و تجهیزات GPS مخصوص خواهد داشت. با این حال، اگر از این خودروها حمایت بیشتری شود و به تولید انبوه برسند، قیمت به مراتب کمتری خواهند داشت و برای بودجه‌های متوسط مناسب خواهد بود.

با تمام مواردی که ذکر شد، تکنولوژی راننده خودکار یک تکنولوژی هیجان‌انگیز و در عین حال نامطمئن است. با این که هنوز از تأثیر این تکنولوژی بر زندگی آینده ما آگاهی چندانی نداریم، ولی شاید زودتر از آن که فکرش را بکنیم، خودروهای بدون راننده در جاده‌ها و خیابان‌های شهر فراگیر شوند.

در مورد تأثیر خودروهای با تکنولوژی راننده خودکار بر زندگی روزمره چه فکر می‌کنید؟