استفاده مجدد از باتری قدیمی خودروهای برقی در سیستم ذخیره‌سازی انرژی
باتری هر خودروی برقی قدیمی می‌تواند به عنوان سیستم ذخیره‌سازی انرژی استفاده شود و پیش‌بینی می‌شود که این باتریها در صورت استفاده برای ذخیره انرژی ثابت، عمر دومی بین ۱۰ تا ۱۵ سال خواهند داشت.
ایده دادن زندگی دوباره به باتری خودروی برقی در زمانی که ظرفیت آن‌ها به ۸۰ درصد یا کمتر کاهش می‌یابد، حتی قبل از عرضه نیسان لیف در سال ۲۰۱۰ یک طرح خیالی برای آینده‌ی خودروهای الکتریکی به نظر می‌رسید.
کاهش تدریجی ظرفیت باتری لیتیوم یون می‌تواند پس از هشت سال و طی مسیر ۱۶۰،۰۰۰ کیلومتر یا بیشتر آغاز شود، اگرچه نیسان در گذشته گفته بود نمونه‌هایی از لیف را سراغ دارد که تقریباً ۳۲۰،۰۰۰ کیلومتر را با حداقل کاهش ظرفیت طی کرده‌اند.
به گزارش اتوکار، هنگامی که زمان بازنشستگی خودرو فرا می‌رسد، باتریها می‌توانند به عنوان سیستم‌های ذخیره انرژی ثابت مورد استفاده قرار گیرند؛ چیزی که برای متعادل کردن اوج و پایین‌ترین حد تولید برق شبکه برق، ذخیره برق تجدیدپذیر در محل یا برای برق قابل حمل مناسب است. گزارش McKinsey پیش‌بینی می‌کند که تقاضا برای ذخیره‌سازی باتری‌های الکتریکی کارکرده می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ از ۲۰۰ گیگاوات ساعت (۲۰۰ میلیارد وات ساعت ذخیره‌سازی) در سال در بازاری به ارزش تقریباً ۲۳ میلیارد پوند فراتر رود.
هم‌اکنون این پیش‌بینی تا حدودی اتفاق افتاده و جگوار لندرور یکی از جدیدترین تولیدکنندگانی است که از باتری‌های توسعه‌یافته جگوار I-Pace با همکاری شرکت متخصص سیستم‌های ذخیره انرژی پراماک (Pramac) استفاده می‌کند. حدود ۸۵ درصد از بسته‌های اصلی از جمله ماژول‌ها و سیم‌کشی، برای ساخت سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی پراماک از شبکه استفاده شده و بقیه بازیافت می‌شوند. نمونه‌ی اول دارای ظرفیت ۱۲۵ کیلووات ساعت است که طبق برآورد جگوار لندرور، به منظور تامین برق یک خانه متوسط برای یک هفته کافی است یا یک جگوار I-Pace را به طور کامل شارژ می‌کند.
در جای دیگر، آئودی در پایان سال گذشته اعلام کرد که با شرکت تولید برق RWE در سیستم ذخیره انرژی که با استفاده از باتری‌های لیتیوم یون از کار افتاده آئودی E-tron ساخته شده، شریک شده است. در مجموع ۶۰ باتری برای ذخیره‌سازی موقت انرژی ۴/۵ مگاوات ساعت (۴/۵ میلیون وات ساعت) ترکیب شدند. این سیستم انرژی برق-آبی تجدیدپذیر تولید شده توسط مخزن هنگستیسی در هردکه ایالت نوردراین-وستفالن را ذخیره می‌کند. باتریها در سالنی به مساحت ۱۶۰ متر مربع در کارخانه ذخیره‌سازی مخزن نصب شده‌اند.
در همین حال، نیسان حتی قبل از عرضه لیف، شرکت انرژی 4R را با مشارکت سومیتو راه‌اندازی کرد. با توجه به این‌که لیف ۱۲ سال است که تولید می‌شود، باتری‌های از کار افتاده برای استفاده‌های دیگر نیز در دسترس هستند. اجزای باتری وقتی وارد کارخانه می‌شوند، درجه بندی شده و آنهایی که درجه A را دریافت کنند، می‌توانند دوباره به عنوان باتری خودروی برقی با کارایی بالا استفاده شوند.
باتری‌هایی که درجه «B» دارند برای ماشین آلات صنعتی مانند لیفتراک یا ذخیره انرژی ثابت در مقیاس بزرگ در کاربردهای صنعتی و خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باتریها برای ذخیره انرژی سلول‌های خورشیدی در انواع سناریوهای کلاسیک ایده‌آل هستند.
اشکودا نیز سال گذشته پروژه‌ای را با همکاری شرکت فناوری IBG Cesko چک برای استفاده مجدد از باتری‌های ۱۳ کیلووات ساعتی ساپرب iV و اکتاویا iV پلاگین هیبریدی و باتری‌های ۸۲ کیلووات ساعت انیاک iV برقی آغاز کرد. واحدهای ذخیره‌سازی حاصل برای نمایندگی‌های اشکودا، هر کدام با ظرفیت ۳۲۸ کیلووات ساعت و توان خروجی ۱۵۰ کیلووات در نظر گرفته شده است. سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی را می‌توان کم یا زیاد کرد و استفاده از آن‌ها به طور موثر سهم هر باتری از انتشار آلایندگی کربن را کاهش می‌دهد.