تجربۀ رانندگی با فولکس واگن CC

نسل نخست مرسدس بنز CLS در سال 2004 به‌عنوان اولین سدان کوپهٔ دنیا معرفی شد. درحالی‌که مرسدس بنز با ساخت CLS، به‌عنوان مخترع کلاس سدان کوپه شناخته شد اما در ابتدا انتقادات زیادی به آن شد و کسی امید چندانی به موفقیت CLS نداشت؛ ولی پس از فروش مناسب و استقبال خوبی که از CLS به عمل آمد، همگان فهمیدند که مرسدس بنز در ابداع چنین کلاسی اشتباه نکرده است.

به همین دلیل پس از موفقیت مرسدس بنز، خودروسازان دیگر نیز به فکر ساخت و عرضهٔ محصولاتی در این کلاس افتادند. اولین شرکتی که پس از مرسدس اقدام به عرضهٔ سدان کوپه کرد فولکس‌واگن بود که مدل پاسات CC را معرفی نمود. البته بعداً به جهت متمایز کردن آن از پاسات، نامش به CC تغییر یافت. فولکس‌واگن CC، سدان پریمیوم دیفرانسیل جلو کلاس D محسوب می‌شود. این خودرو در سال 2012 فیس لیفت شد و با ظاهری زیباتر از قبل به بازار آمد. حال یک دستگاه فولکس‌واگن CC مدل 2015 در اختیار ماست که در ادامه به بررسی و آزمایش رانندگی آن می‌پردازیم.

فولکس‌واگن CC با دو نوع موتور قابل خریداری است: یک نمونهٔ 2 لیتری 4 سیلندر توربوشارژ با 200 اسب بخار قدرت و 280 نیوتن متر گشتاور و یک مدل 3.6 لیتری V6 تنفس طبیعی با 280 اسب بخار قدرت و 360 نیوتن متر گشتاور. موتور 4 سیلندر با دو گیربکس 6 سرعته دستی و 6 سرعته اتوماتیک دوکلاچه DSG عرضه می‌شود درحالی‌که موتور V6 تنها با گیربکس 6 سرعته اتوماتیک قابل خریداری است. سامانهٔ چهارچرخ متحرک 4Motion نیز برای CC قابل سفارش است اما فقط در بالاترین تیپ آن یعنی V6 Executive عرضه می‌شود. مصرف سوخت این خودرو چندان پایین نیست چراکه نسخهٔ 4 سیلندر توربو با گیربکس دستی مصرف سوخت شهر و جاده‌ای برابر با 11.2 و 7.35 لیتر و با گیربکس اتوماتیک DSG معادل 10.7 و 7.5 لیتر در هر صد کیلومتر دارد درحالی‌که مدل 6 سیلندر در هر صد کیلومتر 13.8 و 9.4 لیتر در شهر و جاده مصرف می‌کند.

دینامیک و کیفیت رانندگی CC خوب است اما در حد پاسات (ورژن آمریکا) نیست و هندلینگ پاسات بهتر از CC است؛ ولی در کل فولکس‌واگن CC سواری آرام و راحتی دارد و از میان دو پیشرانهٔ قابل سفارش آن، موتور چهار سیلندر توربو بهترین عملکرد و مصرف و سوخت را در کنار شتاب مناسب ارائه می‌کند. داخل سی‌سی ساده است اما بهتر از گذشته شده و مجهز به سیستم ناوبری و اتصال به مرکز پشتیبانی گشته است. مواد بکار گرفته‌شده در داخل این خودرو از نوع درجه‌یک بوده و با به‌کارگیری روکش چرم بسیار باکیفیت، احساس قرار گرفتن در خودرویی لوکس را حتی در تیپ پایه به انسان منتقل می‌کند. گرم‌کن صندلی‌ها و رادیو ماهواره‌ای نیز به‌صورت آپشن قابل سفارش هستند. فولکس‌واگن سی‌سی 2015 موفق به اخذ 4 ستاره ایمنی از موسسهٔ NHTSA شده است (حداکثر امتیاز 5 ستاره است) و در آزمایش IIHS نیز حداکثر امتیاز را کسب نموده است.

فولکس‌واگن سی‌سی 2015 یک جایگزین مناسب برای اتومبیل‌های لوکس بشمار می‌رود و تجهیزات سخاوتمندانه‌ای را در اختیارتان قرار می‌دهد. دینامیک رانندگی مناسب، فضای داخلی ساخته‌شده با مواد درجه‌یک، سیستم اطلاعاتی-سرگرمی خوب، موتور توربوی عالی و گیربکس اتوماتیک دوکلاچه (فقط در مدل 4 سیلندر توربو) از دیگر ویژگی‌های مثبت این خودرو به‌حساب می‌آید؛ اما سی‌سی هم مانند تمامی سدان های کوپه با مشکل فضای کم سرنشینان عقب بخصوص در قسمت سر مواجه است و افراد بلندقد در آن دچار مشکل می‌شوند. البته سامانهٔ چهارچرخ متحرک 4Motion نیز آپشن بسیار مناسبی است که فقط مدل V6 فول در دسترس است درحالی‌که پکیج اسپرت R-Line هم برای نسخهٔ 4 سیلندر قابل سفارش است. رقبای مستقیم فولکس‌واگن سی‌سی عبارت‌اند از بیوک ریگال، آکورا TLX، کیا کادنزا، هیوندای آزرا و نیسان ماکسیما.

اما در کل سی‌سی را به‌سختی می‌توان در یک کلاس و سگمنت قرار داد چراکه نسخهٔ 4 سیلندر آن با قیمتی در حدود 34.790 دلار، در مقابل خودروهایی چون بیوک ریگال توربو، ب ام و 320i و مرسدس بنز CLA قرار می‌گیرد درحالی‌که اگر مدل V6 را انتخاب کنید باید 10 هزار دار بیشتر بپردازید و با قیمتی معادل 44.005 دلار، به قلمروی مرسدس بنز C کلاس وارد می‌شود. هرچند که نمی‌توان آن را رقیب مستقیم C کلاس دانست؛ اما تناقضات فولکس‌واگن سی‌سی در اینجا پایان نمی‌یابد زیرا در کلاس‌بندی‌ها آن را یک سدان اسپرت متوسط بشمار می‌آورند درحالی‌که سازمان حفاظت محیط ‌زیست به دلیل حجم کم کابین، آن را در دستهٔ خودروهای کامپکت قرار داده است. همچنین فرم فست بک آن نیز موجب می‌شود بیشتر آن را یک کوپه بدانیم تا سدانی سنتی.

ولی اینکه ما سی‌سی را یک پاسات لوکس بدانیم یا یک سدان پریمیوم واقعی و یا چیز دیگر چندان مهم نیست زیرا وقتی پشت آن بنشینید و آن را به چالش بکشید، سی‌سی را یک ماشین لوکس واقعی احساس می‌کنید. سواری آن نیز کاملاً راحت است اما عایق‌بندی چندان مناسبی نداشته و صدای باد و همین‌طور غرغر موتور به گوش سرنشینان می‌رسد. هرچند که برای برخی شنیدن غرش موتور لذت‌بخش است. نسخهٔ 6 سیلندر باوجود برخورداری از سیستم چهارچرخ متحرک و موتور 3.6 لیتری بزرگ‌تر و همین‌طور 80 اسب بخار قدرت بیشتر، چندان سریع‌تر از مدل 4 سیلندر R-Line احساس نمی‌شود چراکه شتاب صفرتا 96 کیلومتر آن 6.3 ثانیه است که اختلاف کمی با شتاب 6.7 ثانیه‌ای مدل 4 سیلندر R-Line دارد. البته علت این امر به وزن سنگین 1741 کیلوگرمی مدل V6 برمی‌گردد که حدود 200 کیلوگرم بیشتر از وزن نسخهٔ 4 سیلندر R-Line است.

میزان مصرف سوخت فولکس‌واگن سی‌سی V6 از سوی سازمان حفاظت محیط ‌زیست ایالات‌متحده 11.2 لیتر در هر صد کیلومتر به‌صورت ترکیبی اعلام شده است که کمتر از میانگین مصرف سوخت رقبای 6 سیلندری چون کرایسلر 200 V6 AWD و یا حتی خودروهای بزرگ‌تری مثل کیا K900 است. البته ما در آزمایش واقعی به رقم کمی بیشتر 11.7 لیتر در صد کیلومتر دست پیدا کردیم.

فضای داخلی این ماشین آلمانی با امکانات استانداردِ صندلی‌های چرمی، گرم‌کن صندلی‌های جلو، ماساژور صندلی راننده، سنسور باران، سیستم صوتی با 10 بلندگو و تهویه مطبوع اتوماتیک دو منطقه‌ای، بسیار راحت است درحالی‌که نمایشگر لمسی و سیستم ناوبری فقط در مدل V6 وجود دارد.

رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی زیبا و تزئینات کرومی نیز موجب می‌شود که سی‌سی خودرویی لوکس به نظر برسد؛ اما آیا همهٔ این‌ها قیمت 44 هزار دلاری آن را توجیه می‌کند؟ در جواب این سؤال باید گفت یک مرسدس بنز C کلاس با تجهیزات مشابه 10 هزار دلار قیمت بیشتری دارد اما می‌توانید با 36,480 دلار یک پاسات V6 خریداری کنید که بیشتر امکانات و تجهیزات کلیدی و موردنیاز ازجمله صندلی‌های چرمی، گرم‌کن صندلی‌ها، سنسور باران، سانروف برقی و نمایشگر لمسی را دارد. تنها تفاوت عمدهٔ سی‌سی V6 با پاسات V6 این است که در پاسات V6 امکان سفارش سیستم چهارچرخ متحرک وجود ندارد؛ بنابراین اگر بتوانید از سیستم چهارچرخ متحرک و فرم جذاب فست بکِ سی‌سی چشم‌پوشی کنید، پاسات V6 گزینهٔ بهتری نسبت به سی‌سی V6 محسوب می‌شود و احتمالاً به همین دلیل است که در طی 10 ماه اول حضور پاسات در ایالات‌متحده موفق بفروش 81,400 دستگاه شده است درحالی‌که سی‌سی در همین مدت فقط 8750 دستگاه فروخته است.

جدول مشخصات فنی

منبع: motortrend