در بخش اول این نوشتار به بررسی گرندپری‌های ۲۰۱۷ فرمول ۱ تا گرندپری کانادا پرداختیم. در این بخش می‌توانید ادامه‌ی اتفاقات فصل ۲۰۱۷ را مطالعه کنید…
سِب تحت فشار
گرندپری آذربایجان در پیست شهری باکو، ریتم فصل را تغییر داد. فتل در برابر فشارهایی که به او وارد می‌شد مقاومت خود را از دست داد و با برخوردی که با همیلتون پشت اتوموبیل ایمنی داشت، خوش‌شانس بود که از مسابقه کنار گذاشته نشد و تنها ۱۰ ثانیه جریمه شد. همیلتون نیز با توجه به مشکلی که در Headrest خودروی به وجود آمد، با از دست دادن ۱۰ ثانیه برای تعویض این قطعه برد باکو را از دست داد و در جدول امتیازات به فتل نرسید. اما افتخار برد این مسابقه به ردبول که در آن روزها عملکرد خوبی نداشت رسید. بوتاس در آخرین لحظات با سبقت از استرول دوم شد و استرول نیز در هشتمین گرندپری دوران فرمول یک خود، به روی سکو رفت.
همیلتون بعد از مسابقه باکو گفت که فتل با رفتار بچگانه‌ی خود احترام خود را از دست داد و ریکاردو هم گفت که همانند یک بچه‌مدرسه‌ای به اتفاقاتی که بین این دو مدعی قهرمانی در حال افتادن بود می‌خندیده. اما در پایان مسابقه نه فتل و نه همیلتون، هیچ‌کدام خندان نبودند.
ردبول‌ها هنوز در رده‌های ابتدایی مسابقات قرار نداشتند، اما واضح بود که تمرکز مجدد آدریان نیوی روی ایرودینامیک و تلاش‌های رنو جهت ارتقای پیشرانه، داشت RB13 را وارد گود مسابقه می‌کرد. بوتاس بار دیگر فتل را با اختلاف بسیار کمی در اتریش شکست داد و همیلتون دوباره در چهارم شد. اما در مسابقه‌ی بعد در سیلوراستون، همیلتون همه را پشت سر گذاشت و پیروزی خانگی شیرینی به دست آورد. درحالیکه فتل با مشکلی که تایر برایش ایجاد کرد هفتم شد. اما فراری با یک-دوی دوم خود در مجارستان، فتل را با ۲۰۲ امتیاز در مقایسه با ۱۸۸ امتیاز همیلتون به تعطیلات تابستانی فرستاد.
به‌سوی قهرمانی
بلژیک نقطه عطف بود. انتظار می‌رفت مرسدس در پیست افسانه‌ای اسپا-فرانکورچمپس بقیه را نابود کند، اما فتل بیشتر مسابقه را پابه‌پای همیلتون به‌پیش رفت و تنها با زیرکی رندانه‌ی همیلتون در اواخر مسابقه، نتوانست به‌عنوان برنده، بلژیک را ترک کند.
با یک Safety Car در دور ۳۱ و تعویض تایرها، همیلتون که تایر آلتراسافت نو نداشت از لاستیک سافت استفاده کرد اما فتل کفش‌های بنفش آلتراسافت سریع‌تر خود را پوشید و آماده‌ی رفتن به مهمانی شد. همه در انتظار عبور فتل از همیلتون بودند. اما در دور ۳۴ و با خروج سیفتی کار همه انگشت‌به‌دهان ماندند. در سراشیبی قبل از اُروژ، فتل به همیلتون خیلی نزدیک شد مجبور شد مقداری از فشار خود به پدال گاز کم کند. همین باعث شد که در سبقت گرفتن در اُروژ ناتوان باشد و اسلیپ استریم همیلتون را نیز در بالا رفتن از تپه‌ی کمل به سمت لس کومبوس که بلندترین نقطه‌ی پیست بود از دست داد. همیلتون با رانندگی بی‌نقص خود و استفاده‌ی به‌جا از موتور قدرتمند مرسدس موفق به کسب پیروزی شد و با ۲۱۳ امتیاز، در ۷ امتیازی فتل قرار گرفت.
مسابقه بعد، در مونزا برگزار می‌شد. پیستی نزدیک به شهر میلان و پر از طرفداران دوآتشه‌ی فراری پرست. عاشقان واقعی‌ای که امید بسیاری به تیم خود در فصل جدید داشتند و برای حمایت از سرخ پوشان مارانلو با شدت و هیجان خاصی، مونزا را قرمز پوش کرده بودند.
اما مرسدس با اختلاف زیاد فراری را در مونزا شکست داد و همیلتون برای اولین بار در ۲۰۱۷ در صدر جدول رانندگان قرار گرفت. او همچنین اولین راننده‌ای بود که ۲ برد پیاپی در ۲۰۱۷ کسب کرد.
در گرندپری بعد در سنگاپور نیز، حادثه‌ی تلخ ابتدای مسابقه بین فتل، مکس و کیمی، کار همیلتون را برای کسب پیروزی بسیار ساده کرد. تنها بازمانده‌ای که گمان می‌رفت رقیب او باشد ریکاردو بود که درواقع هیچ خطری برای لوئیس ایجاد نکرد و حتی با ۳ بار به پیست آمدن اتوموبیل ایمنی AMG GT، نتوانست نزدیک به مرسدس پیشتاز بماند. مرسدس در مسابقه‌ای که گمان می‌کرد کار بسیار سختی برای رقابت با فراری و ردبول پیش رو داشته باشد، پیروزی شیرینی را تصاحب کرد. این تنها آغاز افول فراری در ۲۰۱۷ بود.
در شرق شوم فراری در سوزوکا و سپانگ، مشکلات منیفولد توربو و شمع پیشرانه‌ی فراری باعث شد فتل تنها ۱۲ امتیاز از این دو گرندپری بگیرد. درحالیکه در آن‌سوی کارزار همیلتون ۶۸ امتیاز از ۷۵ امتیاز ممکن در خاور دور را درو کرد.
همیلتون این ۷ امتیاز را در مالزی از دست داد. مکس در روز تولد خود بسیار سریع بود و این مقاومت را برای همیلتون بسیار سخت کرد. همیلتون در دورهای ابتدایی و قبل از اینکه حادثه‌ای به وجود بیاید، راه را برای مکس باز کرد. او به‌خوبی Mad Max فرمول یک را می‌شناخت و می‌دانست که اگر راه را برای سبقت او باز نگذارد، احتمالاً در یک حرکت انتحاری هر دو راننده به خارج از پیست هدایت خواهند شد.
همیلتون با پیروزی در گرندپری بعدی در تگزاس، راه خود به سمت قهرمانی را بسیار هموار کرد و در گرندپری مکزیک، باوجود موردحمله قرار گرفتن توسط فتل، پیت اجباری، لپ شدن و نرفتن به روی سکو، چهارمین قهرمانی خود را با قرار گرفتن در جایگاه نهم و کسب ۲ امتیاز، تنها دو مسابقه مانده به پایان فصل جشن گرفت. در گرندپری بعد در برزیل نیز مرسدس چهارمین قهرمانی تیمی کلی و پیاپی تاریخ خود را به دست آورد.
ستاره‌های جدید ظهور می‌کنند
بازنشستگی دیرهنگام قهرمان فصل ۲۰۱۶، باعث آمدن بوتاس به مرسدس شد و باعث شد که نیمی از رانندگان ۲ تمی برتر ۲۰۱۷ را فنلاندی‌ها تشکیل دهند. بوتاس کم‌کم با مرسدس پیشرفت کرد و ۳ بار به روی سکوی اول ایستاد. او نام خود را به‌عنوان یکی از رانندگان مدعی مطرح کرد.
ورشتپن نیز با کسب ۲ پیروزی در دومین فصل حضور خود در فرمول یک، بسیار زهردار نشان داد. اگر ردبول به پیشرفت خود ادامه داده و رنو نیز بتواند موتوری قابل‌رقابت با مرسدس و فراری بسازد، مکس و ریکاردو می‌توانند یک‌فصل جذاب با ۳ تیم رقابتی را به وجود آورند.
در میان بقیه تیم‌ها، فورس ایندیا عملکرد خوبی داشت. سرجیو پرز و استبان اکون در ۲۰۱۷ علی‌رغم مشکلات بسیاری که با یکدیگر داشتند درخشیدند. نیکو هالکنبرگ و کارلوس ساینز نیز عملکرد خوبی در رنو داشتند اما مشکلات قابلیت اطمینان موتور رنو مشکلات زیادی برای آن‌ها ایجاد کرد.
ویلیامز آخرین فصل خود با فیلیپه ماسا را تجربه کرد. ماسا نیز در آخرین فصل خود عملکرد خوبی برای آن‌ها داشت. اما آن‌ها باید یک بازنگری جدی در اتوموبیل خود کنند و آن را بهبود دهند. مک‌لارن نیز همان‌گونه که انتظار می‌رفت مشکلات بسیار زیادی با موتور هوندا داشت، اما زمانی که در ۲۰۱۸ موتور رنو روی شاسی بسیار خوب مک‌لارن قرار گیرد، پرواز فرناندو آلونسو را بعد از چند سال خواهیم دید و استافل وندورن نیز او را همراهی خواهد کرد.
تورو روسو فصل پرفرازونشیبی را تجربه کرد. ساینز عملکرد خوبی داشت، اما اژدر روسی فرمول یک که عملکرد خوبی نداشت، با پیر گسلی جایگزین شد و با رفتن ساینز به رنو در میانه‌ی فصل به‌جای پالمر، برندون هارتلی نیوزلندی به تورو روسو آمد. گسلی و هارتلی هر دو برای ۲۰۱۸ در تورو روسو خواهند بود.
و ستاره‌ها، بیشتر می‌درخشند…
اما بزرگ‌ترین چیزی که در نبرد برای کسب عنوان قهرمانی جهان ۲۰۱۷ شاهد آن بودیم، آرامش همیلتون، تعهد و توانایی او در بازگشتن به اوج بعد از شکست بود. همیلتون در این فصل منحصربه‌فرد، رکورد تعداد پول پوزیشن را از مایکل شوماخر گرفت و تعداد پیروزی‌های خود را به عدد ۶۲ رساند.
فتل در این فصل قربانی حرکات اشتباه گاه‌به‌گاه خود شد و درواقع تفاوت در شخصیت این دو راننده قهرمان فصل را تعیین کرد.
حال در شرایطی به فصل ۲۰۱۸ می‌رسیم که برای اولین بار در تاریخ فرمول ۱، دو راننده برای کسب پنجمین قهرمانی خود مبارزه می‌کنند. سؤال این است که چه کسی می‌تواند آن‌ها را شکست دهد؟ یا اصلاً کسی می‌تواند آن‌ها را شکست دهد یا نه…
[دانلود ویدئو]مروری بر فصل ۲۰۱۷ فرمول یک – قسمت اول
:::فرشاد:::
۱۹ آذر ۱۳۹۶تکیه محکم مرسدس کبیر بر تخت پادشاهی
Ars
۱۹ آذر ۱۳۹۶فک کنم تو گرندپری بلژیک فتل بعد از سیفتی کار اولترا انداخت نه سوپر
علی
۲۰ آذر ۱۳۹۶با سلام
شاه بیت این تحلیل همین جمله است: فتل در این فصل قربانی حرکات اشتباه گاه‌به‌گاه خود شد و درواقع تفاوت در شخصیت این دو راننده قهرمان فصل را تعیین کرد.
برخورد بی جهتش با همیلتون در آذربایجان ،حرکت فوق العاده بچه گانه فتل در سنگاپور که با یه انحرف به چپ کوچیک برای دفاع از مکان اولش که توسط مدمکس داشت تهدید می شد هم خودش و هم دو تای دیگه را از دور کرد بیرون …. به نظر می رسید هر چی همیلتون آرامتر بود فتل عصبی تر می شد با اینکه راننده خوبیه ولی راننده کاملی نیست و خیلی زود عصبی می شه و این مستقیم روی کارش اثر می گزاره .
امسال فراری تونست جاهایی رقیب مرسدس بشه و جاهایی دست بالا را هم داشت ولی آخر این دوام فوق العاده موتور مرسدس بود که خودش را نشون داد حتی تو تیمهای درجه 2 مانند فورس ایندیا و یا ویلیامز دوام این موتور عالی بود و خیلی کم به خاطر این موتور پنالتی گرفتند.ولی ردبول دوام موتور رنو کم بود مکس چندین بار مشکلدار شد و همین طور هم ریکاردو .فراری هم همین مشکلات را داشت .من حدس می زنم فصل دیگه اتفاق خاصی نیفته و باز هم مرسدس دست بالا را خواهد داشت فصل جذابترش 2019 خواهد بود چون معاملات راننده ها به شدت ممکنه تغییر کنه اون موقع هست که اتفاقات عجیب و غریب میفته البته باید صبر کرد و دید .و ذکر این نکته هم لازم می دونم با تست لاستیکهای جدید پیرلی سرعت ماشینها بالاتر خواهد رفت و تو تمرینی که چند وقت پیش برگزار شد همیلتون رکورد پیست را چند بار شکوند … باید صبر کرد و دید