تست و بررسی هیوندای سانتافه، پیرمرد دوست‌داشتنی‌ کره‌ای

سال ۲۰۰۱ هیوندای برای نفوذ بیشتر در بازار آمریکا و رقابت با محصولات شاسی‌بلند، سانتافه را معرفی کرد که نام آن از مرکز ایالت نیومکزیکو و به اسپانیایی به معنای ایمان مقدس گرفته شده است. این خودرو برای اولین بار توانست در سال ۲۰۰۷ به بازار ایران راه پیدا کند. در آن سال سانتافه با یک موتور ۲۷۰۰ سی‌سی و گیربکس ۴ دنده اتومات وارد شد. این موتور و گیربکس برای هیوندای توسان هم استفاده شد؛ درست است که هیوندای سانتافه موتور و گیربکس قدرتمندی نداشت، اما از همان اوایل وارد شدنش به ایران مورد استقبال زیادی قرار گرفت؛ تا اینکه سال ۲۰۱۰ رسید. هیوندای سانتافه فیس‌لیفت شد و با یک موتور ۳۵۰۰ توانست جای پای خود را محکم کند. واردات این نسل هم تا سال ۲۰۱۲ هم ادامه داشت. در سال ۲۰۱۳ نسل بعدی سانتافه با موتور ۳۳۰۰ سی‌سی با یک طراحی بسیار جذاب به بازار ایران راه پیدا کرد؛ اما متأسفانه در همان سال، واردات خودرو های بالای ۲۵۰۰ سی‌سی ممنوع شد و از آن سال به بعد سانتافه با موتور ۲۴۰۰ سی‌سی در بازار ظاهر شد که به سلطان یاتاقان ایران شناخته می‌شود. البته تعداد محدودی هیوندای سانتافه نسل سوم با موتور ۳۳۰۰ سی‌سی نیز در بازار وجود دارد که برخی سفارتی و برخی با مدل ۲۰۱۳ است. اگر سانتافه پرفروش‌ترین خودروی وارداتی نباشد، حداقل جزو پنج خودروی پرفروش وارداتی به کشور ما به شمار می‌آید. اما جدا از تمامی این بحث‌ها باید دید این کره‌ای پیر شش سیلندر، ارزش خرید دارد و آیا می‌تواند با رقیب بزرگی همچون تیگو ۸ پرو مکس رقابت کند؟

طراحی ظاهری هیوندای سانتافه

تیگو ۸ پرومکس، لاماری ایما، فونیکس FX و… خودروهای رقیب در بازه قیمتی هیوندای سانتافه هستند؛ چینی‌هایی که علاوه بر آپشن، امکانات و طراحی جذاب و زیبا را هم به رخ می‌کشند. سانتافه در بحث طراحی در مقابل چنین خودروهایی حرفی برای گفتن ندارد و هیچ فردی هم برای طراحی این نسل از سانتافه آن را خریداری نمی‌کند. بعد از سال ۲۰۱۰ هیوندای توانست با یک فیس‌لیفت، ظاهر سانتافه را قابل تحمل‌تر کند! البته عیب طراحی در آن سال‌ها فقط منحصر به هیوندا نیست بلکه لکسوس‌RX 350 و تویوتا راوفور و سوزوکی گرند ویتارا هم دست‌کمی از این مدل نداشتند.

وقتی از جلو به این خودرو نگاه می‌کنید ظاهری خشن می‌بینید که با کروم و پلاستیک مشکی رنگ تزئین شده. هیوندای سعی داشته با افزودن خطوط شکسته بر روی سپر و گلگیر و درها، ظاهر کپل‌تری به خودرو ببخشد. در نمای کناری، رینگ‌های پنج پره نمایان است که در بعضی از نسخه‌ها، طراحی ساده‌تری دارد. قاب آیینه‌ها دقیقاً همانند وراکروز است و جالب است بدانید دستگیره درها در نسخه فیس‌لیفت دارای کیلس است. در عقب هم مثل جلو ظاهری مقبول و ساده‌ای به چشم می‌خورد. نوشتهٔ سانتافه هم در گوشه در صندوق خودنمایی می‌کند؛ پنجره عقب بسیار بزرگ بوده و چراغ‌های مستطیلی با فیس‌لیفت، جذاب‌تر از قبل شده‌اند. در عقب خودرو مانند جلو با کروم و دیفیوزر و پلاستیک مشکی رنگ تزئین شده و پایین سپر هم دو عدد خروجی اگزوز مشاهده می‌شود که مانند اکثر چینی‌ها فیک نیست.

کابین و امکانات هیوندای سانتافه

هنگامی که وارد کابین هیوندای سانتافه شوید، با طراحی بسیار ساده و البته کمی زشت روبرو خواهید شد. بر روی داشبورد، نواری با طرح کربن کشیده شده که در برخی از مدل‌ها طرح چوب است. این خودرو به طور فابریک مانیتور ندارد و فقط یک صفحه نمایش قدیمی و کوچک بر روی آن نصب شده است. نکته خوبی که در کابین سانتافه وجود دارد این است که شما فضای زیادی برای قرار دادن وسایل مختلف مشاهده می‌کنید و نکته بد آن هم سروصدای نسبتاً زیاد ادوات کابین است که بعد از ۱۱ سال طبیعی به نظر می‌رسد. کنسول خودرو ۲ پله است و در طبقه زیرین کول‌باکسی وجود دارد که فقط هنگامی که کولر روشن است با باز کردن دریچه‌ای با هوای خنک کولر، نوشیدنی یا مواد غذایی شما را خنک نگه می‌دارد. برخلاف برخی خودروهای کره‌ای که محفظه شارژر کلید خودرو داخل کنسول است در سانتافه بر روی داشبورد نصب شده که دسترسی راحت‌تری را میسر می‌کند.

صندلی راننده ۸ حالته برقی و سرنشین جلو ۴ حالته برقی است که عرض خوبی داشته؛ اما دربرگیرندگی خوبی ندارند و در طولانی‌مدت مانند اکثر کره‌ای‌ها باعث خستگی می‌شوند. هر ۲ صندلی جلو مجهز به گرمکن سه‌حالته هستند که البته در نسخه‌های فول، سردکن و گرمکن صندلی‌های عقب به همراه گرمکن فرمان اضافه می‌شود. صفحه کیلومتر آنالوگ بوده و کنتراست خوبی هم دارد و در وسط آن کامپیوتر سفری قرار دارد. این صفحه کیلومتر همانند هیوندای وراکروز است. بر روی کنسول سقفی آیینهٔ محدبی قرار دارد که راننده به تمام سرنشینان کابین دید داشته باشد.

اگر از آپشن‌های آفرودی بخواهیم بگوییم می‌توان به قفل دیفرانسیل و کنترل حرکت در سراشیبی اشاره کنیم. هرچند که سانتافه خیلی برای آفرود توصیه نمی‌شود. برای فعال کردن چراغ شور شما هیچ کلیدی مشاهده نمی‌کنید و باید آن را از روی دسته راهنما در هنگامی که چراغ‌ها روشن است فعال کنید.

در بحث کیفیت سانتافه مشاهده شد که رنگ دکمه استارت رفته، کلیدهای روی فرمان کمی شل شده، رنگ دسته‌دنده رفته، چرم صندلی‌ها مستهلک شده، دور فرمان براق شده و حتی در برخی نقاط که رنگ نقره‌ای دارند، کم‌کم رنگشان در حال مستهلک شدن است. به‌علاوه این که نوشته روی دکمه آیینه تاشو برقی و برخی کلیدها رفته است؛ و وقتی این کیفیت ساخت و مونتاژ را با خودرویی ژاپنی مانند لکسوس RX مقایسه کنیم تأسف می‌خوریم. البته باید بگوییم این خودرو ۱۱ سال پیش ساخته شده و تا امروز ۲۰۰ هزار کیلومتر کار کرده است.

از اینها که گذر کنیم ابعاد کابین سانتافه چه برای سرنشینان جلو و چه مسافران عقب (از نظر فضای پا و سر) بسیار خوب است و هنگامی که به ردیف سوم هم بروید برای قد زیر ۱۷۰ فضای خوبی تعبیه شده است. دریچه کولرها در ردیف عقب بر روی ستون c قرار دارد و شارژر ۱۲ ولت بر روی کنسول قرار گرفته و قسمت پشتی صندلی‌های عقب هم قابلیت تنظیم دارد. بر روی سقف هم دو عدد چراغ مطالعه و یک چراغ اصلی وجود دارد. در ردیف سوم می‌توانید میزان باد کولر را تنظیم کنید و به‌علاوه در آنجا محفظه‌ای برای قرار دادن وسایل، جالیوانی و شارژر ۱۲ ولت هم قرار دارد.

مشخصات فنی هیوندای سانتافه

هیوندای سانتافه یک موتور ۳۵۰۰ سی‌سی ۶ سیلندر دارد که متصل به یک گیربکس ۶ دنده اتوماتیک است و می‌تواند قدرت ۲۷۶ اسب بخار و گشتاور ۳۳۵ نیوتن متر را تولید کند و باید در ۸ ثانیه از سرعت ۰ به ۱۰۰ برسد؛ ولی در حقیقت این زمان را ۱۱ ثانیه اندازه گرفتیم. حداکثر سرعت سانتافه ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت است. مصرف ترکیبی سانتافه به گفته کمپانی ۱۰.۳ است؛ اما در شهر تقریباً ۱۳ و در جاده ۹ لیتر بوده که نسبت موتور ۲GR تویوتا که بر روی تویوتا آریون و لکسوس RX350 نصب شده زیاد است.

تجربه رانندگی هیوندای سانتافه

هیوندای سانتافه برخلاف تصور افراد، ارتفاع به نسبت بالایی دارد که سبب می‌شود سواری کشتی طوری را تجربه کنید؛ و البته برای سوار و پیاده شدن به علت عدم وجود دستگیره بر روی ستون A و B داخل کابین کمی دشواری خواهید داشت. ابعاد آیینه بغل‌های این خودرو بسیار خوب است و به‌خوبی می‌تواند تمام خودرو را پوشش دهد؛ ولی برخلاف آن نقاط کور وسیع فراوانی دیده می‌شود که با ابعاد بزرگ سانتافه و نبود حداقل سنسور جلو، رانندگی در شهر را واقعاً سخت کرده است.

هنگامی که تخت‌گاز می‌کنید گیربکس با کمی تأخیر معکوس می‌کشد و به کمک موتور شش سیلندرش می‌تواند ۰ تا ۸۰ را به‌خوبی طی کند و خیزش خوبی دارد؛ اما وقتی سرعت از ۸۰ عبور می‌کند افت توان نمایان می‌شود. البته برخلاف شتاب مطلوبش، ترمزهای خوبی به کار گفته نشده بااین‌حال نسبت به پرادو مدل ۲۰۰۶ راضی‌کننده‌تر است. این خودرو عایق‌بندی خوبی دارد و صدای کمی از موتور به داخل کابین وارد می‌شود و با تخت‌گاز کردن غرش موتور شش سیلندر را به شما هدیه می‌دهد. هنگامی که به ظاهر عقبی سانتافه می‌نگرید شیشه تخت را مشاهده می‌کنید که در شب وقتی در جاده در حال حرکت هستید نور زیادی از خودرو های عقبی به کابین وارد می‌شود هرچند آینه الکتروکرومیکش شدت نوری که به چشم راننده می‌تابد را می‌کاهد. در مورد سیستم تعلیق باید بگوییم کمی خشک بوده؛ ولی نسبت به اسپورتیج ۲۰۱۲ نرم‌تر است.

این نکته را باید بگویم که فرمان هیدرولیک این خودرو برای مصارف درون‌شهری نسبت به خودروهای امروزی خسته‌کننده و خشک است.

هیوندای سانتافه گیربکس خوبی دارد؛ اما در مقابل آلمانی‌ها و ژاپنی‌های هم‌نسلش خیلی حرفی برای گفتن ندارد؛ گیربکس هم نسبت به نوع رانندگی راننده خود را تطبیق می‌دهد.

هزینه‌های نگهداری هیوندای سانتافه

تعمیرکار و قطعات هیوندای سانتافه به دلیل بازار فروش خوب در تمام شهرها و شهرک‌ها موجود است؛ اما قیمت قطعات و هزینه‌های نگهداری برخلاف تصور از قیمت به‌شدت بالایی برخوردارند. مثلاً هر تعویض روغن با روغن و فیلترهای اصلی چیزی در حدود سه و نیم میلیون برایتان آب می‌خورد درصورتی‌که هزینه هر سرویس لکسوس RX با اینکه این خودرو قیمت بالاتری هم دارد چیزی در حدود دو میلیون و هفتصد خواهد بود؛ یا مثلاً هزینه هر سرویس تیگو ۸ البته بدون احتساب هزینه اکتان و بنزین سوپر تقریباً نصف سانتافه است.

سه ماه است که مالک، این مدل سانتافه که توسط پدال تست شده را خریداری کرده و تا امروز ۲۰ هزار کیلومتر زیر دست وی پیمایش داشته؛ ولی خوشبختانه تاکنون هزینهٔ خرابی نداشته است. نکته که ارزش خرید سانتافه را بالا می‌برد عدم نیاز به امتحان و بنزین باکیفیت است.

 

نتیجه‌گیری

اگر به دنبال خودرویی شهری هستید که مصرف پایین داشته باشد و به‌روز باشد هیوندای سانتافه به درد شما نمی‌خورد؛ بلکه باید به سراغ تیگو ۸ و ماشین‌های به‌روز چینی بروید. اما اگر به دنبال کراس اور پرقدرت با ابعاد متوسط می‌گردید و آپشن و طراحی برایتان مهم نیست و می‌خواهید فضای کابین بسیار داشته باشید و هم‌زمان از موتور شش سیلندر هم لذت ببرید به‌شرط خریداری نسخه‌ی تمیز به سراغش بروید. رقبای هیوندای سانتافه عبارت‌اند از: تیگو۸ پرو مکس،‌ سوزوکی گرند ویتارا، کیا اسپورتیج ۲۰۱۲، کیا سورنتو ۲۰۰۹، تویوتا راوفور ۲۰۱۰ و دایون Y5 پلاس

مزایا	معایب
فضای بزرگ کابین	هزینه‌های نگهداری بالا
موتور قدرتمند	طراحی قدیمی
شتاب صفر تا صد مناسب	کیفیت مونتاژ پایین
قیمت رقابتی	مصرف سوخت بالا
صندلی ردیف سوم	امکانات رفاهی کم
ارتفاع بلند	نبود سنسور نقطه کور و جلو
نیازمند نبودن به بنزین سوپر و اکتان	نبود مانیتور و دوربین دنده عقب فابریک
وجود قطعات یدکی انبوه	ترمز ضعیف
	هندلینگ ضعیف

در پایان هم باید از جناب آقای رضا تویسرکانی بابت صرف وقت و همکاری با تیم مجله پدال تشکر کنم.