در این مطلب به انواع سوخت‌های رایج در خودروهای امروزی و ویژگی‌هایشان می‌پردازیم.
آنچه در این مطلب می‌خوانید:
هنوز آینده موعود که در آن خودروها تماماً از نیروی برق برای حرکت استفاده می‌کنند، نرسیده‌ایم؛ پس خودروها به سوخت نیاز دارند. تمام موتورهای درون‌سوز با منطقی یکسان طراحی شده‌اند. همه آن‌ها نیازمند ترکیب سوخت و هوا هستند تا در محفظه سیلندر بسوزد و انرژی لازم برای حرکت را تولید کند. ممکن است تصور کنید که تعداد سوخت‌های موجود در بازار به سه یا نهایتاً چهار نوع برسد اما تنوع موتورهای یادشده بیشتر از این‌ها است پس در ادامه به اصلی‌ترین انواع سوخت رایج در بازار جهان می‌پردازیم.
بنزین
رایج‌ترین سوخت خودرو در سراسر جهان، بنزین است. این سوخت با فاصله زیادی نسبت‌به سایر سوخت‌های دیگر، بازار را در اختیار خود گرفته است. این سوخت نسبت‌به بسیاری از انواع دیگر ارزان‌تر و دردسترس‌تر است و پایه‌ای‌ترین نیازهای یک موتور درون‌سوز را ارضا می‌کند. هرچه اکتان بنزین بالاتر باشد (مانند بنزین‌های موسوم‌به سوپر، پلاس، پریمیوم و…) بهتر سوزانده می‌شود اما قیمت بیشتری هم دارد. بنزین‌های اکتان بالا معمولاً دمای انجماد بالاتری هم دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اکتان بنزین و انواع آن مقاله‌های «معنای عدد اکتان بنزین و درجه‌های متفاوت آن چست؟!» و «تفاوت بنزین سوپر و معمولی در چیست؟» را مطالعه کنید.
بااین‌همه بنزین یک سوخت فسیلی به شمار می‌رود و درصد قابل‌توجهی از گازهای گلخانه‌ای اتمسفر زمین ناشی از سوزاندن این سوخت هستند. البته تمام سوخت‌های مختص خودروهای درون‌سوز روی آزادسازی آلایندگی تأثیرگذار هستند؛ حتی خودروهای برقی و به‌اصطلاح پاک هم در زنجیره تأمین نیرو و ساخت خود به این فرایند مضر کمک می‌کنند. مشخصاً بنزین یکی از شناخته‌شده‌ترین سوخت‌ها و تولیدکنندگان آلاینده در جهان به شمار می‌رود.
دیزل
سوخت دیزلی بیشتر برای وسایل نقلیه سنگین مانند کامیون، تریلی، اتوبوس و… مورد استفاده قرار می‌گیرد. دیزل همانند بنزین یک سوخت فسیلی به شمار می‌رود اما پس از سوختن، دی‌اکسیدکربن کمتری را وارد جو زمین می‌کند. ممکن است با خود بگویید پس دیزل نسبت‌به بنزین انتخاب بهتری شمرده می‌شود اما این سوخت ترکیبات نیتروژن دی‌اکسید بیشتری را تولید می‌کند که بسیار مضر هستند. در سوی دیگر، مهم‌ترین مزیت این سوخت در برابر بنزین بهینه‌تر بودن آن است. موتورهای دیزلی همچنین از نمونه‌های بنزینی عمر طولانی‌تری دارند. این موتورها به‌جای پیروی از چرخه اتو از چرخه موتور دیزلی پیروی می‌کنند.
بیودیزل
زیست‌دیزل، بیودیزل یا بایودیزل نسخه‌ای محافظه‌کارانه از دیزل به شمار می‌رود که با محیط‌زیست هماهنگی بیشتری دارد. برای تهیه این سوخت به‌جای آنکه مانند سوخت دیزل عادی از منابع تجدیدناپذیر فسیلی بهره برده شود، از مواد طبیعی چون لیپید و اسیدهای چرب استفاده می‌شود. برای نمونه، روغن گیاهی یکی از محبوب‌ترین مواد اولیه تشکیل‌دهنده سوخت‌های بیودیزل است. از دیگر مواد اولیه قابل‌استفاده برای تهیه این سوخت می‌توان به چربی حیوانی، روغن نخل، روغن شلغم بیابانی و سویا اشاره کرد. سوخت حاصل از این مواد برخلاف دیزل و بنزین انتشارات گازهای گلخانه‌ای کمتری دارد.
اتانول
اتانول یک سوخت محیط‌زیست دوست دیگر محسوب می‌شود که انتشارات کربن بسیار کمی دارد. این سوخت زیستی که از مواد طبیعی چون جو، نیشکر و ذرت تهیه می‌شود یک مزیت ویژه دارد؛ می‌توان از اتانول در موتورهای درون‌سوز بنزینی استفاده کرد. در حالت عادی، از اتانول به‌عنوان یک افزونه برای بنزین اصلی استفاده می‌شود اما برخی خودروهای جدید به طور کامل از موتورهایی بهینه برای اتانول سود می‌برند. امروزه ۹۸ درصد از بنزینی که در ایالات‌متحده به فروش می‌رسد حاوی درصدی اتانول است.
CNG
CNG یا گاز طبیعی فشرده می‌تواند موتورهایی را که برای استفاده از این سوخت بهینه و تنظیم شده‌اند را روشن کند. نکته مثبت استفاده از گاز طبیعی، بی‌بو بودن آن در مقایسه با انواع دیگر و پام بودن آن است. تحقیقات نشان داده که این گاز در مقایسه با بنزین ۸۰ درصد تأثیر منفی کمتری روی لایه اوزون می‌گذارد.
خوشبختانه این نوع سوخت در ایران محبوبیت بالایی دارد اما متأسفانه درصد بالایی از خودروهای مصرف‌کننده آن به‌صورت دستی گازسوز یا دوگانه‌سوز می‌شوند که از توان خروجی نهایی موتورشان کاسته و در درازمدت هم عمر مفید آن را کاهش می‌دهد. بهترین کار این است که در خودرویی از گاز طبیعی فشرده استفاده کنیم که موتورش برای سوزاندن آن بهینه شده باشد.
LPG
LPG یا سوخت نفتی مایع به طور عمده با نام پروپان مایع شناخته می‌شود و یکی از پاک‌ترین سوخت‌های موجود برای موتورهای درون‌سوز است. در ایالات‌متحده، بیشتر خودروهای سواری عمومی، تاکسی‌ها و کامیون‌ها از این سوخت استفاده می‌کنند؛ البته که مانند CNG، موتور این خودروها هم باید برای سوزاندن LPG بهینه شده باشد. این سوخت در اوایل قرن بیست ویکم در انگلستان و استرالیا هم رواج داشت اما با کاهش قیمت بنزین از دور خارج شد.
بزرگ‌ترین ضعف LPG در مقایسه با بنزین آن است که ۳۰ درصد انرژی کمتری تولید می‌کند؛ بنابراین راننده مسافت کمتری را طی کرده و برای رسیدن به مقصد به سوخت‌گیری بیشتر نیاز دارد. ازآنجایی‌که خودروها برای استفاده از پروپان مایع باید آماده شوند، هزینه‌های اولیه هم به فاکتوری مهم تبدیل می‌شود و از ارزش استفاده از آن در خودروی شخصی می‌کاهد.
هیدروژن
امروزه هیدروژن اصلی‌ترین رقیب الکتریسیته برای تسلط به بازار سوخت‌رسانی آینده است. این سوخت که به‌عنوان یک انرژی پاک و تجدیدپذیر از آن یاد می‌شود، به‌صورت سلول سوختی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هیدروژن هیچ آلاینده‌ای تولید نمی‌کند و تنها خروجی آن آب خواهد بود. خودروهای هیدروژنی عملاً برقی هستند؛ به این صورت که به موتورهای برقی مجهز می‌شوند اما به‌جای آنکه شارژ این موتورهای برقی از ایستگاه شارژ تأمین شود، با موتور درون‌سوز هیدروژنی شارژ می‌شوند. راننده نیاز دارد تا مخزن هیدروژن را پر کند چرا که این ماده با تولید برق، مصرف می‌شود. هم‌اکنون برندهایی چون تویوتا و بی‌ام‌و و یاماها تمرکز بالایی روی توسعه موتورهای هیدروژنی دارند. نظر شما درباره این سوخت‌ها و جایگزینی آن‌ها با الکتریسیته چیست؟ آیا آینده صنعت خودرو خالی از موتورهای درون‌سوز خواهد بود؟
Ravani
۲۷ شهریور ۱۴۰۲یه ماشین رو در نظر بگیر
وقتی از کارخونه میاد یه دستورالعمل داره که فلان کار کنی بهتره اینم همونه
فرض کن ماشینه ضربه خورد و از درون پاچید
عایا شما میتونی از بیرون درستش کنی ب فرض درست کردی با ظاهرش چیکار می‌کنی ک همه جا سوژت میکنن
این ی مثال بود Html CSS هم همینه بیای از دستورالعمل پیروی نکنی تو این سایت سوژه میشی 😂
بابت مثال معذرت 😂😂
🤣🤣
Kato
۲۸ شهریور ۱۴۰۲سوخت مصنوعی کوش…؟
حسین
۲۷ شهریور ۱۴۰۲برای کشور عزیزمان بهترین سوخت cng هست ، بشرطی که فقط برای تامین ژنراتور موتور های برقی استفاده شود .
یعنی خودرو های هیبریدی که موتور احتراق داخلی شون گازسوز باشه .
حالا چه سواری باشه و چه اتوبوس و کشنده.
کاربر۳
۲۷ شهریور ۱۴۰۲چرا کشور ما انقدر از لحاظ گاز بنزین نفت و…
جلو هست ولی بنزینمون بی کیفیته؟چرا واقعا.
datsun
۲۷ شهریور ۱۴۰۲چون سیستم پالایش قدیمه چندتا پالایشگاه هم داره مثل چی ازشون کار میکشن و خیلی کم اورهال میشن وهمین خودش تاثیر زیادی رو کیفیت بنزین داره
کاربر۳
۲۷ شهریور ۱۴۰۲بله،متاسفانه حق با شماست.
نوید صفی خانی
۲۸ شهریور ۱۴۰۲تکنولوژی!
amir
۲۷ شهریور ۱۴۰۲برقی ها برای عموم مردم بی دردسر هستن و بهتر ولی چنتا عیب هستش یکی تکنولوژی شارژدهی نسبتا پایین باتری هاشونه که به جز چندتا برند مطرح که اونام شاهکار نکردن بقیه تعریفی نداره بعدش نیاز به پایگاه های شارژ که فعلا خیلی جاها به طورت گسترده موجود نیست و زمان شارژ طولانی و مهم ترین عیب از نظر من اینکه برقی ها با شعار کاهش آلودگی اومدن در حالی که استهلاک و مصرف انرژیبیشتری دارن و برق باز از سوختن فسیلی بدست میاد الان اینجا چه فرقی کرد؟ مگر فکری به حال نیروگاه کنن یا منبع برق تغییر کنه و عیب بعدی اینکه یه عده فن میان مقایسه میکنن با بنزینی ها و مسخره میکنن حاجی ببین اون برقی گشتاور آنی در اختیار میگذاره و برقی زمان میخواد الان بنزینی سبکه برقی زیره دو تن به زور پیدا میشه نباید این دو مستقیما با هم مقایسه شن تنها باید مزایا و معایب رو در نظر گرفت و یکیش رو انتخاب کرد
احسان
۲۷ شهریور ۱۴۰۲برق «فعلا» از انرژی فسیلی بخش عمده ایش تامین میشه ،اما در برخی مثل نروژ عمده انرژی از انرژی تجدید پذیر و باقی کشور های توسعه یافته به خاطر تقاضای بیشتر ،صرفه تولید انرژی تجدید پذیر بالاتر رفته و رفته رفته انرژی تجدید پذیر سهمش بیشتر و بیشتر شده، برای احداث و فعال سازی انرژی تجدید پذیر نیاز به بازار مصرف هست تا سرمایه دار تشویق به سرمایه گذاری کنه. نمیشه که بگیم شما سرمایه گذاری کن تا چند سال بعد ما ماشین الکتریکی تولید کنیم!!! هزینه سوخت(برق) الکتریکی و انتقالش(که خودش مولفه بزرگی هست) کمتر از بنزینی، هزینه روغن ندارد(روغن هم از سوخت های فسیلی بالاخره تولید میشه) و از همه مهمتر محل انتشار آلودگی در خارج از شهر هاست(خودرو های بنزینی و دیزلی مستقیم در محیط بسته تر شهری منتشر می کنه). همین مزایا به مراتب کافی هست، هرچند اخبار پیشرفت فرآیند شارژ یا ظرفیت همین الان شروع شده و تا چند وقتی دیگر مشکل باتری ها هم با فناوری تویوتا ممکنه کامل حل بشه. فرآیند بازیافت باتری هم همین الان هست خبرش رو هم پدال کار کرده، سوخت فسیلی هیچ توجیهی و دفاعی برای ادامه اش نیست و معایبش بیشتر هست و برقی کردن و سوخت هیدروژنی یک ضرورت هست.
H2
۲۷ شهریور ۱۴۰۲سوخت آینده دار قطعا هیدروژن است
باتریها جوابگوی همه نیازها نیستن اما حضورشون لازم و مکمل هیدروژن است
در کشور ما هم که منابع بزرگ CNG وجود داره بهتره که بجای سوزاندن اون در نیروگاههای برق و یا موتور خودروها که کربن در هوا آزاد میکنه و راندمان پایینتری داره، ازش هیدروژن استخراج کنن. اینطوری به سوخت پاک و ارزان دسترسی داریم. کربن آزاد شده در فرایند تبدیل به هیدروژن رو هم براحتی میشه ذخیره کرد که برای صنایع داخلی و صادرات کاربرد داره
برای مرحله گذار به سوخت هیدروژن هم میشه خودروهای از پایه CNG سوز از برندهای معتبر با تیراژ بالا وارد و مونتاژ کرد که هم آلودگی هوا کمتر میشه (طبق متن که 80% آلایندگی کمتری نسبت به بنزین داره) هم اینکه ارزونه و نیاز به واردات بنزین و گازوئیل هم بشدت پایین میاد
کشور ما بشدت پتانسیل تبدیل شدن به هاب تولید هیدروژن آبی و سبز رو داره
Enzo Ferrari 2008
۲۷ شهریور ۱۴۰۲بنزین و هیدروژن
هومن
۲۸ شهریور ۱۴۰۲نویسنده محترم شما آب فاضلاب رو فراموش کردید گویا، تو مایه های بنزینه ولی بنزین نیست و فقط تو ایران یافت میشه
Ali
۲۸ شهریور ۱۴۰۲در رابطه با LPG فکر کنم اشتباه باشه! الان تو ایران یه پیکان کاربراتور که با بنزین به زور میخواد سیصد و خورده ای راه بره ولی با ال پی جی راحت ۵۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر راه میره! دیدم که میگم! پراید هم دیدم که ال پی جی بوده و راحت بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر بسته به شرایط مسیر راه میره! اتفاقا از نظر قدرتی هم با بنزین یکی هست و به نسبت گاز CNG هم کم تر موتور رو فرسوده میکنه و خیلی دیر به روغن سوزی و تعمیر اساسی میرسه! فقط نکته بدش اینکه اگه اصولی اجرا نشه، ماشین خیلی بو گاز میگیره چه تو اتاق و چه از بیرون خودرو!
فرشید همراهی
۲۸ شهریور ۱۴۰۲پاترول دوستم با LPG هفتصد هشتصد کیلومتر میرفت ولی با بنزین خیلی کمتر