مزایا و معایب شاسی‌بلندهای هفت‌نفره با سه ردیف صندلی

اگر به دنبال خرید شاسی‌بلند جدیدی هستید و بر سر انتخاب نسخهٔ پنج‌نفره یا هفت‌نفره تردید دارید، این مطلب پدال را تا انتها دنبال کنید.

سال‌ها قبل کسانی که خواهان حمل بیش از پنج نفر با خودرو بودند، عمدتاً باید سراغ ون‌ها یا مینی‌ون‌ها می‌رفتند اما با افزایش محبوبیت کراس‌اوورها در سراسر جهان، این خودروها در نسخه‌هایی با سه ردیف صندلی ساخته شدند و جای مینی‌ون‌ها را گرفتند. در حال حاضر در بازارهای جهانی، شاسی‌بلندهای سه ردیفهٔ زیادی در ابعاد و مدل‌های مختلف ساخته می‌شوند و حتی در کشورمان هم می‌توانیم نمونه‌هایی از این خودروها را پیدا کنیم که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به تیگو ۸ پرو، دایون و نیسان ترا اشاره کرد. همچنین برخی کراس‌اوورها مثل فیدلیتی پرایم هم در هردو نسخهٔ پنج‌نفره (دو ردیفه) و هفت‌نفره (سه ردیفه) عرضه می‌شوند.

بنابراین، یکی از سؤالاتی که ممکن است هنگام خرید این کراس‌اوورها برای خریداران پیش بیاید این است که آیا نسخهٔ سه ردیفه را انتخاب کنند یا دو ردیفه زیرا هرکدام از این نسخه‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. به همین دلیل، در ادامه قصد داریم به مزایا و معایب شاسی‌بلندهای سه ردیفه بپردازیم تا راهنمایی باشد برای کسانی که در انتخاب نسخهٔ مناسب‌تر تردید دارند.

مزایای شاسی‌بلندهای سه ردیفه

مطمئناً وجود ردیف سوم صندلی‌ها در یک شاسی‌بلند مزیت‌های زیادی به دنبال دارد. مهم‌ترین مزیت شاسی‌بلندهای سه ردیفه در هنگام سفرهای خانوادگی و دوستانه خود را نشان می‌دهد زیرا با یک کراس‌اوور هفت‌نفره می‌توان سرنشینان بیشتری را حمل کرد و فقط با یک خودرو تا هفت نفر را به مقصد رساند. این یعنی می‌توان تمام خانواده یا دوستان را کنار هم نگه داشت که نیاز به استفاده از دو خودرو را از بین می‌برد. حتی شاسی‌بلندهای سه ردیفه‌ای هم وجود دارند که می‌توانند تا هشت نفر را حمل کنند و به‌اندازهٔ یک ون کاربردی هستند. این ظرفیت بالای سرنشین می‌تواند ویژگی فوق‌العاده‌ای برای خانواده‌های پرجمعیت باشد. علاوه بر این، دو ردیف عقب صندلی‌ها در این خودروها با ترکیب‌ها و نسبت‌های مختلف قابل خواباندن است که فضای بار را افزایش می‌دهد و کراس‌اوور سه ردیفه را به خودرویی چندمنظوره تبدیل می‌کند.

معایب شاسی‌بلندهای سه ردیفه

متأسفانه، شاسی‌بلندهای سه ردیفه با وجود مزیت‌هایی که دارند، با نقاط ضعفی هم روبرو هستند که ردیف اضافی صندلی‌ها به دنبال دارد. در اکثر این خودروها، صندلی‌های ردیف سوم فضای محدودی دارد که بیشتر برای کودکان مناسب است و بزرگ‌سالان خصوصاً برای مسافت‌های طولانی نمی‌توانند از آن استفاده کنند. به‌عنوان‌مثال، حتی در کراس‌اوور بزرگی مثل مزدا CX-90 هم فضای پای صندلی‌های ردیف سوم برای بزرگ‌سالان محدود است. البته در شاسی‌بلندهای فول سایز و بزرگ مثل شورلت سابربن فضای صندلی‌های ردیف سوم حتی برای سرنشینان بزرگ‌سال هم کافی است ولی این خودروها ابعاد بسیار بزرگی دارند و استفاده از آن‌ها در محیط‌های شلوغ شهری، جاده‌های باریک و پارکینگ‌ها دشوار است؛ بنابراین، اگر سراغ کراس‌اوورهای سه ردیفه‌ای مثل فیدلیتی می‌روید باید بدانید که صندلی‌های ردیف سوم فقط برای کودکان مناسب خواهد بود.

علاوه بر این، در کراس‌اوورهای سه ردیفه هنگام باز بودن هر سه ردیف صندلی، فضای صندوق بار بسیار محدود خواهد بود و جایی برای اشیاء بزرگ مثل چمدان وجود نخواهد داشت؛ بنابراین، اگر به فکر مسافرت هفت‌نفره با چنین خودروهایی هستید، برای وسایل باید سراغ باربند بروید. همچنین هرچند در کراس‌اوورهای سه ردیفه صندلی‌های ردیف سوم قابلیت خواباندن دارد ولی حتی در این صورت هم به خاطر وجود صندلی‌ها در کف صندوق، فضای بار کمتر از نسخهٔ پنج‌نفره خواهد بود.

بعلاوه سوار و پیاده شدن از ردیف سوم یکی از معایب مهم شاسی‌بلندهای سه ردیفه است، مخصوصاً در مدل‌هایی که طراحی داخلی بهینه‌ای ندارند. به علت فضای کم بین صندلی‌های ردیف دوم – معمولاً صندلی‌های ردیف دوم باید خم شوند یا جلو بروند تا مسیر برای ورود به ردیف سوم باز شود، که در بعضی مدل‌ها این فضا خیلی تنگ است. همچنین ارتفاع بالای خودرو از سطح زمین در مقایسه با مینی‌ون‌ها در شاسی‌بلندهای سه ردیفه، ورود و خروج را به‌خصوص برای کودکان و سالمندان سخت‌تر می‌کند.

جمع‌بندی

با توجه به مواردی که گفتیم، اگر خانوادهٔ پرجمعیت و کودکان زیادی دارید، کراس‌اوور سه ردیفه گزینهٔ مناسبی برای شما خواهد بود ولی صندلی‌های ردیف سوم در این خودروها برای بزرگ‌سالان و مسافت‌های طولانی مناسب نیست و همچنین به قیمت کاهش فضای بار تمام می‌شود؛ بنابراین، اگر نیاز بزرگی به ظرفیت سرنشین بیش از پنج نفر ندارید، بهتر است مدل‌های دو ردیفه را انتخاب کنید. اگر هم ظرفیت سرنشین بالا و بار جزو اولویت‌های شماست بهتر است به سراغ یک گزینه مینی‌ون یا MPV بروید.