در سال ۲۰۰۹ بوگاتی از سدان کانسپتی بنام گالیبیه پردهبرداری کرد. دو سال بعد در سال ۲۰۱۱ نیز شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه بوگاتی قصد دارد این سدان را تولید کند تا بعد از ویرون، نمایندۀ این برند فرانسوی باشد اما گالیبیه هیچگاه به خط تولید راه نیافت. حال مشخص شده که این شایعات حقیقت داشتند و بوگاتی واقعاً برنامهٔ تولید گالیبیه را داشته است اما چرا این سدان فوق لوکس هیچگاه رنگ خط تولید را ندید؟ گفته میشود مجموعهای از تغییرات ظاهری دلیل لغو برنامهٔ تولید این خودرو بوده است زیرا در پاسخ به بازخورد خریداران، مدیران بوگاتی دستور ایجاد تغییراتی در ظاهر گالیبیه دادند و طراحی آن بشدت تغییر کرد.
طبق این گزارش، ۱,۵۴۲ میلیمتر به طول و ۱۵۲ میلیمتر به ارتفاع گالیبیه افزوده شد و به دلیل تقاضای پیشبینی شده از سوی خریداران در بازار پراهمیت چین، یک صندوق بار کوچک ناچبک مانند هم به آن اضافه گردید. با این تغییرات، گالیبیه همهٔ جذابیتهای خود را از دست داد تا جایی که به گفتهٔ مدیر طراحی بوگاتی «آخیم آنشیت»، خودرو از نمای جانبی مثل یک سگ پاکوتاه و از عقب مثل یک کلاه شاپو روی چرخ به نظر میرسید. به گفتهٔ وی، تقاضای ناخوشایند برای یک رولزرویس فانتوم حتی لوکستر و راحتتر که درعینحال بتواند پیچها را با اعتمادبهنفس طی کند و در مسیر مستقیم به سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند، دلیل ناکامی پروژهٔ گالیبیه بود.
آنشیت اضافه کرده است که ظاهر خوب کانسپت گالیبیه توسط وصلهپینهای از مطالبات بسیار جاهطلبانه از بین رفت زیرا تمرکز اصلی خود که یک سدان اسپرت زیبا و متناسب بود را نابود کرد؛ بنابراین هرچند ظاهراً خریداران بوگاتی چنین خودرویی را میخواستند اما تولید آن با چنین طراحی نامتناسبی قابلتصور نبود. به همین دلیل نهایتاً پروژهٔ تولید گالیبیه توسط مرد بانفوذ گروه فولکسواگن یعنی فردیناند پیچ لغو شد و بوگاتی رسماً در ماه می سال ۲۰۱۲ این پروژه را کنار گذاشت.
از سوی دیگر اما قرار بود تولید گالیبیه بعد از خاتمهٔ تولید ویرون آغاز شود تا خط تولید بوگاتی همچنان فعال بماند؛ اما با لغو شدن برنامهٔ تولید این سدان فوق لوکس، بوگاتی به خاطر نداشتن خودرویی آماده برای زمانی که ویرون از خط تولید کنار میرود، در موقعیت سختی قرار گرفت؛ اما رئیس طراحی پیشین گروه فولکسواگن، والتر دسیلوا از قبل چنین وضعیتی را پیشبینی کرده و به همین دلیل در تابستان سال ۲۰۱۱ با گروهی کوچک کار روی برنامهٔ B که ساخت جانشین مستقیمی برای ویرون بود را آغاز کرده بود؛ بنابراین هنگامیکه پروژهٔ گالیبیه لغو شد، کار توسعهٔ این برنامه که نهایتاً منجر به تولید شیرون شد ادامه یافت.
ممد ژانگولر
۵ اسفند ۱۳۹۸حیف شد . اگر تولید میشد خیلی خاص میشد. اما از اونجایی که بوگاتی همیشه گرانترین خودروهارو با تعداد کم تک رقمی یا دو رقمی تولید میکنه شاید تولید یک خودروی چهاردرسدان منطقی نباشه!
OMID
۵ اسفند ۱۳۹۸3رقمی
ممد ژانگولر
۵ اسفند ۱۳۹۸جدا؟!!
یانکی
۵ اسفند ۱۳۹۸یاده کدیلاک سیکستن افتادم عجب چیزی بود اگر اون و این تولید میشدن تنها سدانهای 16 سیلندر با بیش از 1000 اسب بخار بودن.
محمود
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹رک بگم چون خیلی زشت بود
Khosrow
۵ اسفند ۱۳۹۸بوگی کار درستی کرد / طراحیش تنبل – قدیمی! – رو به هیچ کجاست ..
محمود
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹مگه پسر خاله ات میگی بوگی
کامبیز
۵ اسفند ۱۳۹۸همون بنتلیه دیگه
Saeed
۵ اسفند ۱۳۹۸عقبش شبیه پورشه پانامراس
MjM
۵ اسفند ۱۳۹۸واقعا هم لوکس باشه در حد رولز رویس و اسپورت در حد بوگاتی خیلی سخت و نشدنی میشد!
آریا ماشین
۵ اسفند ۱۳۹۸من که نمیتونم بوگاتی ای رو خارج از کلاس هایپرکار ها تصور کنم
خداروشکر که تولید نشد
آریا ماشین
۵ اسفند ۱۳۹۸جانشین شیرون هم به این زودی ها معرفی نمیشه
تازه ۲۵۰ شیرون دادن بیرون ، همین خودش ۴ سال طول کشیده
۲۵۰ تا دیگه هم ۴ سال طول بکشه
تازه بعدش ۲۰ تا نویر الگانس و ۲۰ تا نویر اپورتیوو و بعدش هم ۴۰ تا دیوو رو باید بدن و همینطور ۱۰ تا چنتودیچی که میشه ۹۰ تا اینم تقریبا ۱ سال طول میکشه یعنی حداقل حداقل جانشین شیرون رو تو سال ۲۰۲۶ ببینیم
البته ویرون هم از ۲۰۰۵ وارد شد تا ۲۰۱۵ به مدت ۱۰ سال شیرون هم از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۶ طبیعی به نظر میاد