بی ام و i7 از چه فناوری های پیشرفته ای استفاده می کند؟

بی‌ام‌و i7 برقی جدید از نسل پنجم eDrive مبتنی بر فناوری موتور-ژنراتور محرک بهره می‌برد و فناوری‌های آن به گونه‌ای بهینه‌سازی شده‌اند تا کارایی پیشرانه، ظرفیت پیمایش و زمان شارژ باتری افزایش یابد.

به گزارش اتوکار، اگرچه بسیاری از گفتگوهای پیرامون بی‌ام‌و سری ۷ جدید بر ظاهر آن متمرکز شده است، فناوری محرک الکتریکی این شرکت در زیر آن پوست بحث‌برانگیز به تکامل خود ادامه می‌دهد.

بی‌ام‌و i7 xDrive60 برقی باتری‌خور اولین مدل جهانی از زمان عرضه این خودرو خواهد بود که از پکیج نسل پنجم eDrive استفاده می‌کند و عناصری از آن، مانند عملکرد ترمز احیاکننده، بیشتر بهینه‌سازی شده‌اند تا کارایی بیشتری را از پیشرانه به دست آورند.

نسل پنجم eDrive مبتنی بر فناوری موتور-ژنراتور محرک است که آهنرباهای دائمی در روتور (قسمت چرخان موتور) و فلزات خاکی کمیاب از آنها ساخته می‌شود.

قیمت اکسید نئودیمیم که برای ساخت آهن‌رباهای پرقدرت استفاده می‌شود، در سال ۲۰۱۹ بیش از دو برابر شد و از آنجا که ۹۰ درصد عرضه از یک منبع (چین) تامین می‌شود، دور شدن از به کارگیری چنین موادی، پایداری خودروهای الکتریکی را بهبود می‌بخشد و هر گونه نگرانی را درباره منابع آینده از بین می‌برد.

جایگزین انتخاب شده توسط بی‌ام‌و، موتور سنکرون با تحریک الکتریکی است که میدان مغناطیسی دائمی روتور را با میدان مغناطیسی تولید شده توسط الکتریسیته تعویض می‌کند. این روش شامل تغذیه الکتریسیته به روتور از طریق زغالی‌های موتور و یک حلقه لغزنده (به جای سیستم براش‌لس یا بدون زغالی) است که به طور سنتی به عنوان نقطه ضعف در نظر گرفته می‌شود. اما در واقعیت، این فناوری تا کنون به خوبی برای بی‌ام‌و جواب داده و همچنین در رنو زوئی نیز به خوبی کار کرده است.

همان‌طور که در حال حاضر برای خودروهای برقی ۴×۴ معمول است، بی‌ام‌و i7 دو دستگاه از این موتورهای الکتریکی را استفاده می‌کند. هر کدام از این موتورها روی یکی از محورهای جلو و عقب نصب می‌شوند. همچنین بی‌ام‌و i7 جدید دارای آخرین نسخه از سیستم بازیابی تطبیقی ​​موجود در بی‌ام‌و iX و بی‌ام‌و i4 است. بر اساس ایده استفاده از داده‌های ناوبری برای بهینه‌سازی سیستم ترمز احیاکننده در رانندگی با تغییر شرایط جاده، سیستم موجود سطح احیاکنندگی را برای شتاب منفی بیشتر یا کمتر تغییر می‌دهد. همچنین این سیستم به خودرو اجازه می‌دهد در شرایط خاصی بدون نیروی موتورهای الکتریکی حرکت کند؛ استراتژی که عموماً در جاده‌های باز مؤثرتر تلقی می‌شود.

برای بی‌ام‌و i7، این ویژگی بخش‌های سراشیبی را نیز در نظر می‌گیرد و از عملکرد تشخیص چراغ راهنمایی استفاده می‌کند تا از بازیابی انرژی حداکثر استفاده را ببرد. حتی اگر راننده از ناوبری ماهواره‌ای استفاده نکند، کل سیستم همچنان کار می‌کند.

استراتژی‌های شارژ خودروی برقی نیز به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که میزان خنک‌سازی تحویل شده به باتری در طول شارژ سریع تغییر می‌کند تا اطمینان حاصل شود که دمای سلول بیش از حد کاهش نمی‌یابد و همچنین از بالا رفتن بیش از حد آن‌ها جلوگیری می‌کند.

اگر راننده بدون این‌که خودرو بداند به ایستگاه شارژ سریع آشنا نزدیک شود، توقف شارژ از طریق ناوبری ماهواره‌ای برنامه‌ریزی خواهد شد. در چنین حالتی، پیش گرمای باتری را می‌توان به صورت دستی انتخاب کرد و سلول‌های باتری را تا سطح مورد نیاز برای سریع‌ترین حالت شارژ گرم کرد. قبل از این نوع عملکرد پیش گرم کردن، باتری خنک باید پس از شروع شارژ به دمای بالا برود و زمان بیشتری برای شارژ طول بکشد. به دلیل بهبود مدیریت باتری و خنک‌کننده، این خودروی برقی می‌تواند در عرض ۱۰ دقیقه به ظرفیت پیمایش ۱۷۰ کیلومتر (۱۰۶ مایل) دست یابد.

مسئولان ب‌ام‌و می‌گویند که سیستم مدیریت باتری نیز با نزدیک شدن به پر شدن باتری در یک منحنی خطی به جای پلکانی، نرخ شارژ را کاهش می‌دهد و روند شارژ را تسریع می‌کند. همانند برخی دیگر از خودروهای برقی، بی‌ام‌و i7 یک پمپ حرارتی نیز دارد که با سیستم‌های محرکه و کابین ادغام می‌شود و گرمایش یا سرمایش را به کارآمدترین شیوه مدیریت می‌کند.