مقایسه لکسوس LFA، نیسان GTR و سوبارو ایمپرزا 22B؛ اصیل‌ترین‌های ژاپن

برترین مدل‌های اسپرت ژاپن بار دیگر با یکدیگر دیدار می‌کنند.

هیجان، شور، اشتیاق و رانندگی تا آنجا که صدای سمفونی پیشرانه‌های شرقی، گوش راننده را پر می‌کنند. این تنها چیزی است که می‌توان از تجربه راندمان سه سوپراستار حاضر در این بررسی گفت؛ خودروهایی که هیچ مانند دیگری ندارند.

اصیل‌ترین سوپراسپرت‌های مدرن ژاپن

وقتی صحبت از خودروهای اروپایی یا آمریکایی می‌شود، ذهن مخاطبان مدل‌های مشهوری را به یاد می‌آورد که باعث ایجاد یک کاراکتر منحصربه‌فرد در ذهن می‌شود. این داستان درباره خودروهای ژاپنی هم صدق می‌کند. سوبارو ایمپرزا 22B STi، لکسوس LFA و نیسان GTR نیسمو سه سوپراسپرت با شخصیت‌های متفاوت هستند که هر یک، بخشی از فرهنگ خودرویی این کشور شرقی نشان می‌دهند.

ایمپرزا که شالوده یکی از قهرمانان قدیمی رالی را تشکیل می‌دهد، در دهه ۹۰ تا سال ۲۰۰۰ میلادی به‌همراه رقیب هم‌وطن خود، میتسوبیشی کلاس تازه‌ای را به جهان معرفی کردند که شامل کوپه‌ها و سدان‌های با پتانسیل بالا می‌شد. این مدل نماد هیجان با هزینه کم است و بی‌شک یکی از موفق‌ترین مدل‌های مدرن-کلاسیک این برند به شمار می‌رود.

در سوی دیگر، لکسوس LFA نماد سوپراسپرت‌های اشرافی کشور آفتاب درخشان به شمار می‌رود. خودرویی که برای متمولان مناسب است و مانند یک موجود افسانه‌ای، هیچ‌گاه در تاریخ صنعت خودرو تکرار نخواهد شد.

اما بین جهان LFA و ایمپرزا، برزخی وجود دارد که جایگاه نماد اصلی خودروهای اسپرت ژاپنی و افسانه‌ای‌ترین خودروی این کشور است؛ فضایی که تنها و تنها با نام نیسان و لوگوی GTR پر می‌شود. تمام نسل‌های GTR خودروهایی موثر بودند اما این زیربرند با نسل R35 اوج موفقیت رسید و بیشترین تاثیر را روی رقبای بین‌المللی خود گذاشت.

مشخصات فنی

چهره مسابقات رالی WRC کمی پس از معرفی ایمپرزا 22B برای همیشه تغییر کرد؛ به همین دلیل می‌توان این کوپه را نهایت تلاش سوبارو برای خلق یک نسخه تکامل‌یافته از فرمولاسیون رالی کلاسیک خود دانست. خودرویی که برای ایجاد حس هیجان نیازی به خط قرمز دورسنج موتور ندارد و در تمام لحظات، شور و اشتیاق راننده را بر می‌انگیزد.

کوپه رالی سوبارو که در سال ۱۹۹۸ معرفی شد، از یک پیشرانه ۲,۲۱۲ سی‌سی ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ استفاده می‌کرد که با تکیه‌بر توربوشارژر و بلوک آلومینیومی موتور توان تولید حداکثر ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۳۶۲ نیوتن متر گشتاور را به‌ترتیب در دورهای ۶,300rpm و ۳,200rpm داشت. همان‌طور که می‌توان از یک خودروی ۱,۲۹۵ کیلوگرمی انتظار داشت، سوبارو ایمپرزا هم در عرض ۴.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسید که حتی در دنیای امروزی هم رقمی قابل‌توجه به شمار می‌رود.

نسل آخر نیسان GTR که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۴ تولید می‌شد هم بر پایه یک موتور ۳.۸ لیتری تویین توربوی V6 به رقابت می‌پرداخت که توان تولید ۴۸۰ اسب بخار قدرت را داشت. این قدرت از طریق یک جعبه‌دنده ۶ سرعتی دستی با قابلیت تعویض خودکار به هر چهار چرخ منتقل می‌شد. با معرفی نسخه نیسمو ۲۰۲۴، نیسان قدرت پیشرانه را به ۶۰۰ اسب بخار رساند و آن را به تجهیزات گسترده آیرودینامیکی و بهبودهای فنی متنوع مجهز کرد تا بتواند پایانی زیبا را برای کوپه R35 رقم بزند. این خودروی ۲۲۱ هزار دلاری برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها به ۳ ثانیه زمان نیاز دارد.

آخرین عضو این گروه هم که در سال ۲۰۱۰ دیده به جهان گشود، به یکی از خوش‌صداترین پیشرانه‌هایی صنهت خودرو مجهز شده است. این موتور ۴.۸ لیتری V10، تمام ۵۶۰ اسب بخار قدرت و ۴۸۰ نیوتن متر گشتاور خود را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کند. تولید LFA برخلاف مدل‌های دیگر به ۵۰۰ دستگاه محدود شد تا این نگین ژاپنی، بیش از پیش ارزشمند شود.

برای اینکه بررسی دقیق این خودروهای اصیل را تماشا کنید و صدای بی‌نظیرشان را بشنوید، توصیه می‌کنیم ویدئوی زیر را تماشا کنید. به نظر شما، آیا صنعت خودروهای برقی می‌تواند خودروهایی اینچنینی را به بازار معرفی کند؟