داستان اولین خودروهای دیزلی جهان؛ سیتروئن روزالی و مرسدس 260

سیتروئن روزالی و مرسدس بنز 260D اولین خودروهای سواری با پیشرانه‌های دیزلی بودند که در سال ۱۹۳۶ معرفی شدند. این مقاله داستان این نوآوری تاریخی و تأثیر آن بر خودروسازی را روایت می‌کند.

موتور دیزلی، اختراع انقلابی رودولف دیزل در سال ۱۸۹۲، ابتدا در کشتی‌ها، قطارها و سپس کامیون‌ها و تراکتورها در دهه ۱۹۲۰ به کار گرفته شد. این موتورها به دلیل بهره‌وری بالا و گشتاور قوی شهرت داشتند، اما وزن زیاد و فناوری ناپخته اولیه، استفاده از آن‌ها در خودروهای سواری را تا دهه ۱۹۳۰ به تأخیر انداخت. در این مقاله، داستان اولین خودروهای دیزلی و تأثیر آن‌ها بر صنعت خودروسازی را بررسی می‌کنیم.

سیتروئن روزالی، پیشگام خودروهای دیزلی

اولین خودروی سواری مجهز به موتور دیزلی، سیتروئن روزالی بود که در اکتبر ۱۹۳۶ در نمایشگاه خودروی پاریس رونمایی شد. این خودرو با همکاری «سر هری رالف ریکاردو»، مهندس برجسته بریتانیایی که در طراحی موتورهای دیزلی برای تانک‌ها تخصص داشت، توسعه یافت. سیتروئن روزالی، هرچند در تعداد محدودی تولید شد اما نقطه عطفی در تاریخ خودروسازی بود. اطلاعات فنی دقیقی از این مدل در دسترس نیست، اما سیتروئن با این خودرو نشان داد که موتورهای دیزلی حتی با وجود چالش‌هایی مانند وزن بالا و پیچیدگی‌های فنی می‌توانند در خودروهای سواری نیز عملکردی قابل‌قبول داشته باشند.

مرسدس بنز 260D، اولین خودروی دیزلی تولید انبوه

هم‌زمان با سیتروئن، مرسدس بنز 260D در فوریه ۱۹۳۶ در نمایشگاه خودروی برلین معرفی شد و عنوان اولین خودروی دیزلی تولید انبوه جهان را از آن خود کرد. این خودرو مجهز به یک موتور دیزلی چهار سیلندر ۲.۵۵ لیتری با سیستم تزریق سوخت بوش بود که ۴۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد و به حداکثر سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید. تا سال ۱۹۴۰، مرسدس بنز حدود ۱,۹۶۷ دستگاه از این خودرو را در مدل‌های مختلف بدنه تولید کرد. مرسدس بنز 260D به دلیل مصرف سوخت پایین و برد استثنایی (۴۰۰ کیلومتر با یک باک که بعداً به ۵۰۰ کیلومتر افزایش یافت) به‌سرعت مورد استقبال خریداران خصوصی و ناوگان‌های تاکسیرانی قرار گرفت. این خودرو در طول تولید خود بهبودهایی مانند تجهیز به گرم‌کن برقی شمع‌ها برای استارت آسان‌تر در سرما و گیربکس چهار سرعته و را تجربه کرد که آن را به گزینه‌ای کارآمد و پیشرو در زمان خود تبدیل کرد.

پروژه آبرن کامینز، رؤیایی که به تولید نرسید

در سال ۱۹۳۵، شرکت آمریکایی آبرن اتوموتیو با همکاری کامینز، تولیدکننده برجسته موتورهای دیزلی، یک خودروی سواری دیزلی پروتوتایپ را آزمایش کرد. این خودرو، یک آبرن ۱۹۳۵، مجهز به موتور دیزلی شش سیلندر با بلوک آلومینیومی برای کاهش وزن بود. پروتوتایپ در سفری از نیویورک به لاس‌وگاس، مصرف سوخت ۶.۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر را ثبت کرد و به سرعت ۱۶۰ کیلومتر برساعت دست یافت. متأسفانه، به دلیل مسائل مالی و لغو قرارداد با کامینز، این پروژه به تولید انبوه نرسید. یکی از این خودروها تا سال ۱۹۳۹ استفاده و پس از چند دهه بدون استفاده در انباری، سال ۱۹۷۴ کشف شد که اکنون در مرکز میراث کامینز، شهر ایندیانا به نمایش گذاشته شده است.