مسابقات پادشاه چکش‌ها (King of the Hammers) یکی از سخت‌ترین انواع رالی محسوب می‌شود. این رویداد هرساله در صحرای موهاوی برگزار می‌شود و علاقه‌مندان از سراسر دنیا جهت حضور در آن دورهم جمع می‌شوند. در ادامه می خواهیم یکی از هیولاهای برقی تازه متولد شده برای این مسابقات را بررسی کنیم.
رانندگان نه تنها باید از مسیرهای صحرایی پر از شن و ماسه عبور کنند بلکه در برابر خود سرسخت‌ترین صخره‌ها و مسیرها را شاهد خواهند بود. در واقع سختی عبور از چنین مسیرهایی به حدی بالاست که می‌توانیم خودروها را در وضعیت‌های باورنکردنی تماشا کنیم. واضح است که چنین مسابقه‌ای جای افراد غیرحرفه‌ای نیست. هیولاهایی که در رویداد موردبحث شرکت می‌کنند معمولاً از لاستیک‌های ۴۰ اینچی سود می‌برند و سیستم تعلیق آن‌ها بازه حرکتی بسیار بالایی دارد. این خودروها با پیشرانه‌های ۸ سیلندر که قدرت و گشتاور زیادی تولید می‌کنند در مسابقه پادشاه چکش‌ها حضور پیدا می‌کنند و صدای تولیدی پیشرانه‌ها به حدی بالاست که نظر تمامی افراد را به خود جلب خواهد کرد. با این تفاسیر احتمالاً فکر خواهید کرد جایی برای خودروهای برقی نیست، نه؟
البته که اشتباه می‌کنید! مدیران برگزار کننده مسابقه پادشاه چکش‌ها اعلام کرده‌اند از سال ۲۰۲۴ کلاس ویژه خودروهای برقی نیز راه‌اندازی خواهد شد و در واقع آن را می‌توان مشابه فرمول E دانست. ده تیم برای استفاده از باتری، پیشرانه و واحد کنترل انتخاب شده‌اند و با آزادی کامل می‌توانند یک خودرو را بر اساس قطعات یاد شده بسازند. متأسفانه کار مدنظر سخت‌تر از انتظارات بوده است اما مدیران برگزار کننده مسابقه یک نسخه نمایشی از خودروی آماده برای مسابقات را در آینده به نمایش خواهند گذاشت.
رایان کالب مدیر تکنولوژی سیستم و تولید شرکت هایپرکرافت است. این شرکت وظیفه طراحی قوای محرکه‌ای را دارد که در سخت‌ترین شرایط نیز دوام بیاورد. آن‌ها همچنین با دیو کول مدیر برگزاری مسابقات پادشاه چکش‌ها همکاری می‌کنند. کول همواره به آینده فکر می‌کند و ایده راه‌اندازی کلاس خودروهای برقی را مطرح کرده است. او می‌داند که برای شروع تولید چنین خودروهایی چه گزینه‌ای را انتخاب کند. انتخاب کول یک خودروی آفرود قیمی با پیشرانه ۸ سیلندر ۵.۷ لیتری، اکسل‌های سولید جلو و عقب، لاستیک‌های بی اف گوودریچ ۴۰ اینچی و ارتفاع زیاد از سطح زمین بوده است.
پروتوتایپ موردبحث از همان قطعات برقی خودروهای مسابقه‌ای استفاده می‌کند. هایپرکرافت کل سیستم را طراحی کرده است. کمپانی یاد شده همچنین باتری را تأمین خواهد کرد. هایپرکرافت از پیشرانه ۸۰۰ ولتی با قدرت حدود ۷۰۰ اسب بخار سود میبرد و قطعاً چنین قدرتی برای عبور از صخره‌ها و مسیرهای خشن کفایت خواهد کرد. واحد کنترل نیز توسط شرکت AEM تأمین شده است.
در تست اولیه‌ای با این خودروی برقی، صدای زیاد شنیده می‌شود. اگرچه انتظار کمی لرزش و صدا را از یک خودروی مسابقه‌ای داشتیم اما از این میزان صدای تولیدی سورپرایز شدیم. ما با خودرو کمی در مسیر پر از شن نرم رانندگی کردیم و همان‌طور که انتظار می‌رفت شاهد شتاب گیری سریع بودیم. فرمان خودرو نیز که همیشه در خودروهای آفرود مسابقه‌ای ترسناک ظاهر می‌شود وحشتناک جلوه می‌کرد. خوشبختانه این خودرو فعلاً در مرحله توسعه قرار دارد. عملکرد خودرو در عبور از صخره‌ها فراتر از انتظارات نشان می‌دهد و جای امیدواری زیادی وجود دارد.
در بخشی از تست نیازمند شارژ باتری بودیم و این کار در محلی که ۳۰ دقیقه با نزدیک‌ترین شهر فاصله دارد آسان نخواهد بود. باتری‌های اپتیما در اینجا با شارژر سطح ۲ خورشیدی شارژ می‌شوند. خودروی موردبحث از شارژر ۶.۶ کیلوواتی فابریک سود میبرد. کالب از شعاع حرکتی خودروی برقی یاد شده مطمئن نیست اما فکر می‌کند حدود ۶ ساعت در میان صخره‌ها دوام می‌آورد. همان‌طور که گفتیم تیم‌ها خواهند توانست با قطعات موجود هر خودرویی را بسازند. برای مثال آن‌ها می‌توانند یک خودرو با اکسل سولید یا آفرودری باگی مانند با سیستم تعلیق مستقل در جلو تولید کنند. مسیر حرکت آفرودرهای برقی کوتاه‌تر از نمونه‌های بنزینی خواهد بود تا به این ترتیب نیازمند شارژ دوباره نباشند.
Rahman
۱ اسفند ۱۴۰۱سلام، چرا در این ماشینها از اکسل یه تیکه استفاده میشه ، ممنون میشیم مطالب علمی و فنی بیان بشه.؟؟
F
۱ اسفند ۱۴۰۱سلام.
دلیل استفاده از اکسل یکپارچه انعطاف پذیر بودنش هست در حالت الاکلنگی ، چون از سر پلوس تا محل انحراف اکسل فاصله زیاده(نصف طول اکسل) و این یعنی چرخ ها تقریبا همیشه روی زمینن، حالا مثال میزنم دوجناغی رو، تو تعلیق دوجناغی جلو از سر پلوس تا محل اتصال قاعده ی جناغ حدود یک چهارم عرض خودرو هست که این یعنی طول بازو ها میشه نصف طول بازوی اکسل صلب در طرفین مرکز محور. و این به معنی کاهش توانایی حرکتی در جناغ و لاستیک هست که از یه حدی بیشتر باز نمیشه و بقولی انگاری روی حالت سه چرخ پاکوتاه میشه، مثل تعلیق جلوی دیفندر جدید در مقابل رانگرل. که توی آفرود به وضوح دیده میشه که تعلیق جلوی دیفندر مثل دست های دایناسور تیرکس کوتاهه و نمیتونه به زمین برسه ولی در عوض توی اکسل صلب رانگرل هرچی چرخ چپ بالا تر میره چرخ راست بیشتر توی گودال فرومیره و به راحتی به کف گودال میرسه و تقریبا توی ۹۰ درصد موانع ماشین چهار چرخ رو زمینه.
بازم میگم توضیح علمیه محاسباتی ندارع، یک چیزه چشمی هست و کاملا با درک زاویه بازیه تعلیق و محل اتصال تعلیق به کف زیر میشه اینو حدس زد که فلان ماشین خوبه فلان ماشین بده.
خودرو های کراس اوور که حضور همه معرف هستن برای این توانایی آفرود کمی دارن که بازی کمکشون کم هست، چون اکثراً مکفرسون یا دوجناغی یا تعلیق عقب چند اتصالی هست و توانایی الاکلنگی یا به اصطلاح انگلیسی (آرتیکلینگ) رو ندارن و سریع لنگشون میره هوا(چون توزیع وزن بیشتر در محور جلوعه برای همین میگم لنگشون یعنی چرخ پشت).
اینم چیزی که من میدونستم در مورد این دلیل که چرا اکسل صلب میزارن ، خدمت شما.
دیگه اگه کم و کسری بود ببخشید من همین قدر علم داشتم و تلاش کردم همه شو جا بدم توی پیام قابل درک و مختصر،💚
R@min
۱ اسفند ۱۴۰۱البته تمام نمونه های مسابقه ای از تعلیق صلب استفاده نمی کنن و نزدیک یه دهه میشه که ماشین های برنده اکثرا از سیستم تعلیق مستقل استفاده می کنن. تعلیق مستقل یا IFS ( تعلیق مستقل در جلو، بیشتر تعلیق جلو رو مستقل میزارن) در جذب ضربه و کنترل نیروی وارده به شاسی بهتر عمل می کنه و فشار وارده رو پخش می کنه و دوام بیشتری هم داره. در کل هر دو رویکرد بستگی به جنس قطعات، وزن، قدرت و متغیرهای دیگه بسیار وابسته هست اما بطور کلی تعلیق مستقل عملکرد بهتری داره.
راجب دیفندر هم به خاطر تعلیق نیست که توانایی آفرود پایینی داره بخاطر ساختار شاسی مونوکوک هست که عملا انعطاف رو از ماشین می گیره.
F
۲ اسفند ۱۴۰۱یعنی مهندسای لندروور ، دیفندر رو شاسی یکپارچه طراحی کردن؟🤦🏻
راستش من این موضوع رو نمیدونستم، پس اگه اینجوره که حق با شماست و دلیلش این ساختارشه.
البته اگه همین ساختار نبود الان دیفندر جدید اینقدر متمدن و لوکس نبود، میشد یک پیکاپه مسقف که نه می‌پیچید نه بیصدا بود هم کلی بادی رول داشت و حس بدی میداد.
ممنونم که منو آگاه کردید💚
R@min
۲ اسفند ۱۴۰۱جگوار و لندروور پول توسعه شاسی نردبانی نداشتن.
اگر دوست داشتی پست آفرود بین برانکو و دیفندر اونجا بیشتر توضیح دادم.
محمدرضا اشتری - دبیر سایت پدال
۱ اسفند ۱۴۰۱سپاس از اطلاعات مفید شما
Hamid3x
۲ اسفند ۱۴۰۱کاش این اطلاعات مفیدی که دوستان دادند رو جایی آموزش میدادن
چون واقعا مهم هستند
مخصوصا تو جاده های باریک شیب دار خاکی، در چنین موقعیتی هنگام دور زدن در جا 3 لنگ شدن برای بنده رخ داد و یک چرخ جلو هم هرزگردی پیدا کرد(ماشین سدان) جایی که اصلا انتظار نداشتم، اونم فقط بخاطر عدم اطلاع از تعلیق و تقسیم وزن خودرو و ناهمواری جاده،
خدا رحم کرد با انداختن چندین سنگ به صندوق عقب ماشین وضعیت ثابت پیدا کرد و از چپ شدن و رفتن به دره در امان موندم
تعجب میکنم چرا آموزشگاه ها موقع گواهینامه گرفتن فقط فکر پارک کردن و علائم رانندگی هستند، شناخت توانایی حرکت خودرو در شرایط مختلف جاده ای و اب و هوایی نکته مهمی ایمنی که غافل شدن ازش
F
۲ اسفند ۱۴۰۱engineering explained
این کانال یوتیوب، اگه امکانشو دارین حتما بهش سر بزنید، همه چیزی که درمورد ماشین وجود داره رو براتون توضیح میده، البته به انگلیسی هست ولی کم و بیش متوجه اصل موضوع میشید هم میتونید زیرنویس رو فعال کنید خودش ترجمه میکنه.
چیز هایی که من میدونم(که خیلی کم هست و اصلا سوادی ندارم در برابر اساتید) بیشتر با نگاه کردن ویدئو ها به دست آوردم و بعدش هم علاقه، البته من نمیدونم مشغله شما چقدره ولی من 18 سالمه، در کنار درس به علاقم هم میپردازم از وقتی 13 سالم بود اومدم توی این وادی، خودم عشق به خودرو رو با سایت های ماشینی و بعد هم با ویدئو های آقای بخردی تقویت کردم، واقعاً کانال بخردی منو ده ها سطح بالاتر برد، بعد کم کم زبانه انگلیسی مربوط به فنیه خودرو و اصطلاحات رو کم کم یاد گرفتم بر اثر تکرار و مرور زمان و رفتم سمت انگلیسی زبان ها، مثل این کانال ها که میگم:« off-road tfl,driving sport tv, car wow, auto top nl»
کلا عشق یک عنصر کیمیایی و جادوییست، واقعا وقتی انسانی عاشق باشه همه چیز جلوش میاد برای رسیدن به عشقش،
در ضمن من میخوام مهندسی مکانیک بخونم🙂 برام دعا کنید کنکور موفق بشم، خیلی تلاش میکنم ولی خب بازم بعضی وقتا شیطنت میکنم درس نمیخونم.
S.SH.
Mechanical.engineering.
جمشید
۱ اسفند ۱۴۰۱مثل مار بین سنگها و صخره ها میخزه و به راهش ادامه میده
Rahman
۲ اسفند ۱۴۰۱ممنون دوستان خیلی چیزها دستگیرم شد. با تشکر