بهترین خودروهای توربوشارژ تاریخ، از گلف GTI و سوپرا تا بوگاتی و لنسر

با معرفی بهترین خودروهای توربوشارژ تاریخ، داستان پیشرفت تکنولوژی در القای اجباری پیشرانه را روایت خواهیم کرد.

راه‌حل ساده برای داشتن قدرت بیشتر استفاده از پیشرانهٔ بزرگ‌تر است اما راه‌حل دیگری بنام توربوشارژر هم برای این کار وجود دارد. امروزه پیشرانه‌های توربو که کوچک‌تر، سبک‌تر و کم‌مصرف‌تر هستند بسیار متداول شده‌اند اما زمانی این تکنولوژی بسیار پیشرفته‌ای بود که فقط در خودروهای خاص ارائه می‌شد. در ادامه، با بهترین خودروهای توربوشارژ تاریخ آشنا می‌شویم.

همچنین بخوانید:

مروری بر تاریخچه توربوشارژر و اولین خودروهای توربوی جهان

مشهورترین خودروهای سوپرشارژ تاریخ

ب‌ام‌و ۲۰۰۲ توربو سال ۱۹۷۳

این ب‌ام‌و اولین خودروی توربوشارژ تولیدی اروپا بود. ۲۰۰۲ توربو با برچسب‌های روی بدنه ظاهر اسپرتی داشت و خودروی سریعی بود اما تأخیر توربو در سال‌های اولیه مشکلی کاملاً عادی بود. از این خودرو طی تنها دو سال فقط در ۱,۶۷۲ دستگاه ساخته شد.

پورشه ۹۱۱ توربو سال ۱۹۷۴

حتی کلمهٔ نمادین هم نمی‌تواند پورشه ۹۱۱ توربو را به‌خوبی توصیف کند. این یکی از کاربردی‌ترین سوپراسپرت‌های تاریخ محسوب می‌شود. البته رانندگی با نمونه‌های اولیهٔ این ماشین به دلیل تأخیر توربوی زیاد و دینامیک ضعیف دشوار بود. هرچند امروز تمام نسخه‌های ۹۱۱ به‌جز GT3 توربوشارژ هستند اما نام توربو هنوز هم مختص پرچم‌دار این خانواده است.

مرسدس بنز ۳۰۰D سال ۱۹۷۷

هرچند پیشرانه‌های دیزلی توربوشارژ چند دهه قبل برای استفاده‌های تجاری ساخته شده بودند اما این اولین خودروی سواری توربودیزل جهان بود. ۳۰۰D که از یک پیشرانهٔ ۳ لیتری پنج سیلندر استفاده می‌کرد، فقط در ایالات‌متحده عرضه می‌شد.

آئودی کواترو سال ۱۹۸۰

زمانی که پیشرانهٔ پنج سیلندر توربوشارژ آئودی با سامانهٔ چهارچرخ محرک کواترو ترکیب شد، یک نابودکننده در مسابقات رالی شکل گرفت. تا آن زمان، سامانهٔ چهارچرخ محرک فقط برای شاسی‌بلندهای آفرود بود اما کواترو این رویه را برای همیشه تغیر داد.

مازراتی بای‌توربو سال ۱۹۸۱

بای‌توربو که قصد رقابت با خودروهای لوکس آلمانی را داشت، اولین خودروی تولیدی جهان با پیشرانهٔ توئین توربو بود. البته بای‌توربو کیفیت ساخت پایین و هزینه‌های نگهداری بالایی داشت اما چون پیشگام استفاده از دو توربوشارژ بود به این لیست راه پیدا کرده است.

بنتلی توربو R سال ۱۹۸۵

هرچند بنتلی اولین بار در مولسان توربو سراغ توربوشارژر رفت اما توربو R آغازی تازه را برای این برند بریتانیایی رقم زد. این خودرو دیگر صرفاً یک رولزرویس ری‌بج شده به‌حساب نمی‌آمد و به سریع‌ترین اتاق نشیمن جهان در آن سال‌ها تبدیل شد.

فورد سی‌یرا RS کاسورث سال ۱۹۸۵

سی‌یرا RS کاسورث خودرویی سریع و قابل تیونینگ بود. این ماشین که اساساً برای پیروزی در مسابقات گروه A اروپا در نظر گرفته شده بود، تنها ۲۰۴ اسب بخار قدرت داشت اما در اواسط دههٔ ۸۰ این قدرت بسیار زیادی برای یک کوپهٔ جمع‌وجور به‌حساب می‌آمد.

رنو ۵ GT توربو سال ۱۹۸۵

GT توربو پاسخ رنو به پژو ۲۰۵ GTI محسوب می‌شد. البته این اولین رنو ۵ توربوشارژ نبود زیرا این شرکت در سال ۱۹۷۸ رنو ۵ توربوی موتور وسط را ساخته بود اما این GT توربوی جدید هاچ‌بکی متعارف محسوب می‌شد. هرچند این ماشین تنها ۱۱۵ اسب بخار قدرت داشت اما با وزن تنها ۸۵۰ کیلوگرم، رانندگی هیجان‌انگیزی را فراهم می‌کرد.

شلبی GLHS سال ۱۹۸۶

این هاچ‌بک پنج‌در در بازارهای سراسر جهان با برندهای مختلفی مثل تالبوت، سیمکا و کرایسلر عرضه می‌شد اما در ایالات‌متحده دوج اومنی نام داشت. در سال ۱۹۸۴، کارول شلبی نسخهٔ اسپرتی از اومنی را با نام GLH معرفی کرد و نسخهٔ توربوشارژ آن در سال ۱۹۸۵ با نام GLH-T به بازار آمد. در سال ۱۹۸۶ هم نسخهٔ نهایی اومنی با نام GLHS و موتور ۲.۲ لیتری ۱۷۵ اسب بخاری ارائه شد.

بیوک GNX سال ۱۹۸۷

هرچند اولین خودروهای توربوشارژ تولیدی جهان ساخت آمریکا بودند اما خودروسازان این کشور معمولاً از موتورهای تنفس طبیعی حجیم استفاده می‌کردند. یکی از معدود استثناهای این موضوع، بیوک GNX بود که با ۲۷۶ اسب بخار قدرت می‌توانست سریع‌تر از فراری تستاروسا شتاب بگیرد.

فراری F40 سال ۱۹۸۷

F40 یکی از هیجان‌انگیزترین خودروهای جاده‌ای تاریخ محسوب می‌شود و آخرین مدلی است که پیش از مرگ انزو فراری توسعه پیدا کرد. فراری قصد داشت تنها ۴۰۰ دستگاه از این سوپراسپرت ۴۷۵ اسب بخاری تولید کند اما نهایتاً ۱,۳۱۵ دستگاه ساخته شد.

لوتوس کارلتون سال ۱۹۹۰

در زمانی که هنوز خبری از آئودی RS و مرسدس AMG نبود، لوتوس کارلتون چشمگیرترین سدان اسپرت بازار محسوب می‌شد. این خودرو با پیشرانهٔ شش سیلندر خطی توئین توربو که ۳۸۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد و به سرعت ۲۸۵ کیلومتر بر ساعت می‌رسید، بهترین سوپرسدان آن دوره محسوب می‌شد.

بوگاتی EB110 سال ۱۹۹۱

بوگاتی در طول تاریخ خود همیشه خودروهای افراطی ساخته و به همین دلیل برای EB110 هم به کمتر از ۱۲ سیلندر، ۶۰ سوپاپ و چهار توربوشارژ قانع نبود. این ماشین می‌توانست به حداکثر سرعت ۳۴۵ کیلومتر بر ساعت برسد که البته در قیاس با سرعتی که محصول بعدی بوگاتی تحت مالکیت فولکس‌واگن به آن دست پیدا کرد خیلی چشمگیر به نظر نمی‌رسد.

جی‌ام‌سی سایکلون سال ۱۹۹۱

هرچند پیکاپ‌ها به دلیل قابلیت‌های کاری خود دهه‌ها است که در ایالات‌متحده محبوب هستند اما جی‌ام‌سی سایکلون روی دیگر این خودروها را نشان داد. ظرفیت بار این پیکاپ تنها ۲۳۰ کیلوگرم بود اما هیچ‌کس به این موضوع اهمیتی نمی‌داد زیرا سایکلون به لطف پیشرانهٔ ۴.۳ لیتری V6 توربو و سامانهٔ چهارچرخ محرک ظرف ۴.۳ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

میتسوبیشی لنسر اوو سال ۱۹۹۲

همهٔ نمونه‌های لنسر اوو از یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربو استفاده می‌کردند و به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز بودند. نمونه‌های اولیه تنها ۲۵۰ اسب بخار قدرت داشتند اما این رقم بعداً تا بیش از ۴۰۰ اسب بخار افزایش پیدا کرد. زمانی که میتسوبیشی اولین بار اوو را عرضه کرد، تنها ۲,۵۰۰ دستگاه برای فروش در نظر داشت که طی سه روز همهٔ آن‌ها فروخته شدند.

مزدا RX-7 سال ۱۹۹۳

نسل اول RX-7 خودروی اسپرت خوبی بود اما به لطف اضافه شدن دو توربوشارژر به موتور وانکل که قدرت را به ۲۸۰ اسب بخار می‌رساند، در نسل سوم همه‌چیز جدی‌تر شد. در جانشین این خودرو که با نام RX-8 به بازار آمد اما مزدا توربوشارژر را کنار گذاشت.

تویوتا سوپرا سال ۱۹۹۳

سوپرا ابتدا به‌عنوان نسخهٔ پرچم‌دار سلیکا متولد شد اما از سال ۱۹۸۶ به یک مدل مجزا تبدیل شد. بااین‌حال، در سال ۱۹۹۳ بود که برای اولین بار توربوشارژر را زیر کاپوت سوپرا دیدیم. این مدل ۳۲۰ اسب بخار قدرت داشت و به حداکثر سرعت ۲۷۵ کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

نیسان GT-R سال ۲۰۰۷

GT-R که در سال ۲۰۰۷ به بازار آمد، پرفورمنسی باورنکردنی را با قابلیت اطمینان شگفت‌انگیز ارائه می‌کرد. این خودرو ابتدا با ۴۸۵ اسب بخار قدرت به بازار آمد اما در سال ۲۰۱۴ نیسان نسخهٔ چشمگیر نیسمو را با ۶۰۰ اسب بخار قدرت ارائه کرد که می‌توانست به سرعتی بیش از ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

بنتلی بروکلندز سال ۲۰۰۸

پیشرانهٔ ۶.۷۵ لیتری V8 به‌خودی‌خود یک نیروگاه قدرتمند است اما وقتی دو توربوشارژر به آن اضافه شد، یک هیولای واقعی خلق شد. این موتور گشتاور خارق‌العادهٔ ۱۰۵۰ نیوتن متری تولید می‌کرد که مشابه آن حتی هنوز هم در محصولات کنونی بنتلی دیده نمی‌شود.

بوگاتی شیرون سال ۲۰۱۶

بوگاتی ویرون خودرویی بود که اصطلاح هایپرکار را دوباره تعریف کرد و بنابراین، جانشین آن باید پیشرفت قابل‌توجهی را به نمایش می‌گذاشت. به همین دلیل، هرچند شیرون از همان نیروگاه W16 چهار توربو استفاده می‌کرد اما قدرت آن به ۱۵۰۰ اسب بخار افزایش پیدا کرد. در سال ۲۰۱۹ نیز یک نمونهٔ پیش‌تولید از شیرون سوپراسپرت توانست به سرعت ۴۹۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

فورد فوکوس RS سال ۲۰۱۶

فوکوس RS با سرعت بالا، شاسی جذاب و قابلیت استفادهٔ روزمره، هاچ‌بک داغ فوق‌العاده‌ای بود. این ماشین از پیشرانهٔ ۲.۳ لیتری اکوبوست موستانگ با ۳۵۰ اسب بخار قدرت استفاده می‌کرد اما متأسفانه فورد در نسل کنونی فوکوس نسخهٔ RS را تولید نکرد.

فولکس‌واگن گلف GTI سال ۲۰۲۰

هرچند گلف GTI اولین بار در سال ۱۹۷۵ پدیدار شد اما در سال ۱۹۹۷ بود که برای اولین بار موتور توربو را زیر کاپوت آن دیدیم. این یک پیشرانهٔ ۱.۸ لیتری توربو در نسل چهارم گلف بود. پس‌ازآن، گلف GTI هر نسل بهتر و بهتر شد اما برای این لیست، آخرین نسل را انتخاب می‌کنیم.