فورد

یادی از اولین خودروی برقی فورد در 110 سال پیش!

شاید از شنیدن این موضوع که تاریخچه اولین خودروی برقی فورد به سال ۱۹۱۴ بازمی‌گردد تعجب کنید اما شرکت موردبحث ما در این زمینه تجارب قابل‌توجهی داشته است.


خودروسازان در تولید خودروهای برقی مدرن از طراحی‌های آینده‌نگرانه استفاده می‌کنند. زوایای آیرودینامیک، چراغ‌های جلوی تیز و نازک، نمایشگرهای سربالای رنگی و… همگی جزو ویژگی‌هایی هستند که باعث می‌شوند مشتریان جذب محصولات موردبحث شوند؛ اما سابقه و پیشینه خودروهای برقی به سال ۱۸۸۸ میلادی بازمی‌گردد یعنی زمانی که خودروی موسوم به Flocken Elektrowagen با باتری اسید سرب و موتور ۱ اسب بخاری خود توانست سرعت ۱۴ کیلومتر در ساعت را ثبت کند. در واقع حدود ۱۰۰ سال پیش صنعت خودرو بر سر دوراهی کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی و تولید خودروهای برقی بود اما همه ما نتیجه این دوراهی را می‌دانیم.

اولین خودروی برقی فورد در سال ۱۹۱۴ تولید شد و در واقع نسخه‌ای بدون آلایندگی از مدل T بود. با اینکه خودروی یاد شده هرگز راهی خط تولید نشد اما نشان داد که ایده تولید چنین خودروهایی در آن دوران می‌تواند چگونه باشد. در اولین سال‌های قرن بیستم، خودروهای برقی به اندازه‌ای که تصور می‌کنید غیرعادی نبودند. دیترویت الکتریک خودرویی تولیدی با قوای محرکه برقی بود و شرکت اندرسون نیز بین سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۳۹ حدود ۱۳ هزار دستگاه از این خودروها را تولید کرده بود. باتری استاندارد این خودروها با اسید سرب ساخته می‌شد درحالی‌که با پرداخت ۶۰۰ دلار (معادل بیش از ۱۸ هزار دلار کنونی) می‌شد باتری نیکل آهن ادیسون را سفارش داد.

در همان دوران بنزین منبع اصلی انرژی برای خودروها بود هرچند هنوز هم خودروهای برقی و حتی مدل‌های بخار در خیابان‌ها و جاده‌ها دیده می‌شدند. فورد یک دستگاه دیترویت الکتریک ۱۹۱۴ را برای همسر خود خریده بود و توماس ادیسون نیز مالک یکی از همین خودروها بود. هنری فورد در زمان یاد شده بزرگ‌ترین سازنده خودروی دنیا به شمار می‌رفت و بنابراین تولید یک خودروی برقی توسط فورد شاید کار سختی نبود. او در بیانیه‌ای گفته بود:

من امیدوارم در عرض یک سال بتوانم تولید خودروی برقی را شروع کنم. من نمی‌خواهم درباره یک سال آینده صحبت کنیم اما دوست دارم برنامه‌های خود را اعلام نمایم

اولین پروتوتایپ برقی فورد دارای فریم نردبانی کوچک با چرخ‌های پره‌ای سیمی و ردیفی از باتری‌ها زیر صندلی بود. این خودرو که قرار بود راهی خط تولید شود نسخه‌ای بازبینی شده از مدل T به شمار می‌رفت و موتور برقی نیز زیر کاکپیت نصب شده بود تا نیرو را روانه اکسل عقب کند. خودروی موردبحث قرار شد با قیمت ۵۰۰ دلار (معادل حدود ۱۶ هزار دلار امروز) عرضه گردد اما هرگز این‌گونه نشد. لغو پروژه “فورد فلیور” را می‌توان به شخصیت خود هنری فورد مرتبط دانست. او توماس ادیسون را به عنوان یک مربی قبول داشت و هدف اصلی از تولید اولین خودروی برقی فورد را می‌توان استفاده از باتری‌های ادیسون دانست. متأسفانه باتری‌های ادیسون برای اهداف فورد خیلی ایده آل نبودند. البته باتری‌های ادیسون طول عمر بیشتری داشتند و امکان شارژ چندباره آن‌ها وجود داشت. نقطه‌ضعف این باتری‌ها به زمان شارژ بسیار طولانی و خروجی پایین در مقایسه با باتری‌های اسید سرب مربوط می‌شد و درعین‌حال هزینه بالاتری نیز داشتند.

مهندسان فورد در برهه‌ای از زمان باتری‌های نیکل آهن را با نمونه‌های اسید سرب تعویض کردند و هنری فورد نیز پس از صرف ۱.۵ میلیون دلار (حدود ۴۷ میلیون دلار امروز) روی این پروژه، نهایتاً لغو آن را اعلام کرد. اگر نتوان از باتری‌های ادیسون در این خودرو استفاده کرد پس اصلاً نیازی به تولید خودرو نیست. این همه آن چیزی است که درباره اولین خودروی برقی فورد وجود دارد یعنی بیش از یک قرن قبل از معرفی موستانگ مک ای ما شاهد تولید پروتوتایپ خودرویی بدون آلاینده‌ای توسط برند آمریکایی بوده‌ایم و اگر چنین محصولی راهی بازار می‌شد شاید چشم‌انداز صنعت خودرو را برای همیشه تغییر می‌داد. مهندسان ادیسون نتوانستند راه‌حلی برای بهبود باتری‌های تولیدی خود پیدا کنند و بنابراین ما هرگز مدل T برقی تولید انبوه را ندیدیم.

اگر نگاهی به پیشینه خودروهای برقی داشته باشید افت‌وخیزهای زیادی را مشاهده خواهید کرد. برای مثال جیپ در سال ۱۹۶۵ یک وانت برقی را تولید کرد و سپس به مدت چندین دهه چنین ایده‌ای را کنار گذاشت. در همین چند دهه اخیر نیز می‌توان به کرات شاهد تولید مدل‌های تک ساخت و کانسپت از خودروهای برقی بود. شاید بزرگ‌ترین استارت اشتباه درباره خودروهای برقی به اواخر دهه ۹۰ میلادی مربوط باشد یعنی زمانی که هوندا EV پلاس معرفی شد. در سال ۱۹۹۸ نیز فورد رنجر برقی رونمایی گردید و از همان شاسی سبک اکسپلورر دهه ۹۰ میلادی استفاده کرد.

آیا تاریخ تکرار می‌شود؟ شاید این‌گونه باشد اما دلیل اینکه چرا رنجر برقی نتوانست جرقه انقلاب برقی‌ها را بزند عمدتاً به باتری‌های آن مربوط می‌شود. باتری‌های نیکل فلز هیدرید در دمای بالا به سختی شارژ می‌شدند و در دمای پایین نیز ظرفیت خود را از دست می‌دادند و پس از گذشت چندین هزار کیلومتر هم احتمال خرابی آن‌ها وجود داشت. اساساً یک وانت پیکاپ باید خشن و بادوام باشد و این باتری‌ها هیچ اثری از موارد یاد شده را نشان نمی‌دادند؛ اما تحول برقی واقعی فورد در سال ۲۰۱۲ و معرفی فوکوس الکتریک شروع شد. سومین نسل فوکوس با باتری لیتیوم یون ۲۳ کیلووات ساعتی و توان پیمایش ۱۲۲ کیلومتر رخ‌نمایی کرد.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۲۴ رای

شاهین احمدزاده

نویسنده و مترجم مجله "پدال"

مطالب مشابه

‫۱۱ دیدگاه‌ها

  1. datsun

    ۲۸ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (3954 ديدگاه)

    هنری فورد و ادیسون دوستی خیلی نزدیکی با هم داشتن و کمک زیادی به هنری میکرد هنری فورد ابتدا برای ادیسون کار میکرد یه مستند در مورد فورد دیدم خیلی جالب بود ادیسون همون موقع اعتقاد داشت که ماشینها نباید درون سوز باشن و هنری رو متقاعد کرده بود که همه ماشینها باید الکتریکی باشن نه درون سوز و تنها مشکلی که داشتن باتری بود و ادیسون تو این کار شکست خورد به خاطر باتری،

    موافقم 21
    مخالفم 1
  2. amirboss

    ۲۸ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (784 ديدگاه)

    اگه همون موقع یه راه حل برای باطری ها پیدا میشد به احتمال زیاد موتورهای درون سوز کنار گذاشته میشدن.
    ناگفته نمونه یکی ز سیاست های ساخت خودرو های درون سوز،استفاده از قطعات زیادیه که برای ساخت این خودروها بخصوص پیشرانه و سیستم انتقال قدرت استفاده میشه که خودش صنایع بیشتری رو نسبت به خودروهای برقی طلب میکنه.
    اگه خودروهای برقی شکوفا میشدن صنعت خودرو یه رنگ و بوی دیگه ای داشت و فکر کردن به یه موتور درون سوز با چندصد قطعه ی محرک و ثابت و سروصدای زیاد و آلوده کننده محیط زیست و. . . خیلی احمقانه بود

    موافقم 20
    مخالفم 5
    1. JaMsHiD-B

      ۲۸ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (2895 ديدگاه)

      همین چند صد قطعه ی متحرک و غیر متحرک هستن که در کنار هم دیگه یه ماشین واقعی رو میسازن
      همینه که قشنگش می‌کنه
      هماهنگی تمام اجزا با هم دیگه
      ایناست که قشنگه

      موافقم 3
      مخالفم 1
  3. hosen

    ۲۸ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (835 ديدگاه)

    مطلب جالبی بود

    موافقم 16
    مخالفم 1
  4. علیزاده

    ۲۸ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (304 ديدگاه)

    اگر چیز بدرد بخوری بود همون ۱۰۰ سال پیش همه گیر میشد

    موافقم 6
    مخالفم 20
    1. محمدرضا اشتری - دبیر سایت پدال

      ۲۸ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (2964 ديدگاه)

      استدلال کاملا دور از منطق

      موافقم 30
      مخالفم 2
    2. محمد

      ۲۸ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (150 ديدگاه)

      اتفاقاً همون موقع صنعت خودرو برقی پا به پای سوخت های فسیلی داشت جلو می‌رفت و تاکسی های نیویورک هم تو اون زمان برقی شد اما صنعت و ثروتمندان سود بیشتری تو خودرو های درون‌سوز دیدن ، حالا قضیه هرچی که بود ما به عنوان دارنده سوم دارنده ذخایر نفت می‌تونستیم از این قضیه بیشترین سود رو ببریم که یه فرصت طلایی سر اشتباه خودمون و توطئه های جهانی از بین رفت

      موافقم 6
      مخالفم 2
    3. علی Shelby

      ۲۸ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (562 ديدگاه)

      ربطی نداره ۱۰۰ سال پیش ساخته نشده پس بدرد نخوره
      اون موقع خیلی از امکاناتی الآن هست نبوده و به این دلیل نتونستن به تولید برسونن

      و اینکه من قبلا هم گفتم که
      خودرو های شهری
      اتوبوس ها
      مینی بوس ها
      تاکسی ها
      قطار ها و مترو ها اگر برقی شن خیلی بهتر میشه هم از نظر آلایندگی و هم از نظر آلودگی صوتی و کمتر شدن بیماری های ریوی و تنفسی ووو….

      ولی بعضی از ماشینا هم نباید برقی شن مثل
      ماشین عضلانی
      هایپر کار
      ماشین های آفرود ووو…

      موافقم 10
  5. USA2025

    ۲۸ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (26 ديدگاه)

    اتومبیل های الکتریکی از اوایل قرن بیستم میلادی بسیار گسترده در ایالات متحده به بازار عرضه شده بودند و در همان ایام اتومبیل سازانی نظیر کمپانی های دیترویت الکتریک و بوفالو الکتریک و….. اتومبیل های بسیار پیشرفته الکتریکی به بازار عرضه کردند و سپس به علت اینکه قیمت سوخت های فسیلی نظیر بنزین بسیار ارزان و قیمت اتومبیل های الکتریکی و از همه مهمتر باتری های الکتریکی فاقد دو اصل اساسی یعنی بیشترین میزان مسافت طی شده با یکبار شارژ کامل باتری و نیز میزان سرعت شارژ کامل باتری های الکتریکی بسیار پایین و قیمت تمام شده آنها بسیار بالا بود تقریباً به طور کامل به فراموشی سپرده شدند تا سال ۱۹۹۰ و معرفی اتومبیل رکورد شکن ایمپکت توسط کمپانی جنرال موتورز در ایالات متحده
    G.M INTRODUCED IMPACT FULL ELECTRIC CAR IN 1990
    و سپس استارت آپ های بسیار پیشرفته ای در بخش اتومبیل های الکتریکی و هیبریدی و نیز ابزار های ذخیره سازی انرژی نظیر انواع مختلف باتری های بسیار پیشرفته در سراسر جهان به طور خاصه در ایالات متحده و سپس در سایر نقاط جهان و به رهبری کمپانی معظم تسلا موتورز مسبب اصلی بروز پیشرفت های بسیار گسترده و اساسی در رابطه با مباحث مربوط به طراحی و توسعه و ساخت انواع مختلف وسایل نقلیه الکتریکی و هیبریدی شدند
    در ضمن بنده میخواستم عرض بنمایم که در یکسری از منابع ثبت اختراعات در جهان نام فریناند پورش یا همان پورشه به عنوان اولین سازنده اتومبیل های هیبریدی بیان شده است در سالهای ۱۸۹۹ الی ۱۹۰۰ میلادی
    اما نخستین اتومبیل هیبریدی واقعی به سبک امروزی توسط مخترع و مهندس برجسته و مشهور آمریکایی به نام اچ پایپر در سال ۱۹۰۵ میلادی عرضه شد
    H. PIPER WAS THE U.S ENGINEER AND INVENTOR OF THE HYBRID ELECTRIC CAR WITH GAS AND ELECTRIC PROPULSION ENGINES IN YESR OF 1905
    و سپس دکتر ویکتور ووک VICTOR WOUK
    که مسبب ایجاد پیشرفت های بسیار بزرگ و اساسی در رابطه با مباحث مربوط به طراحی و توسعه و ساخت انواع مختلف وسایل نقلیه هیبریدی در سطح جهانی شد

  6. M power

    ۲۹ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (405 ديدگاه)

    دسخوش به معلوماتم اضافه شد ممنون

  7. من

    ۲۹ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (16 ديدگاه)

    همش به قیمت نفت مربوطه . اگر اوپک عرضه داشت قیمت نفت رو واقعی می‌کرد اونوقت خودروی برقی توجیه اقتصادی پیدا می کرد ‌.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفاً از نوشتن به‌صورت پینگلیش، اجتناب نمایید. نظرات حاوی توهین، عبارات غیراخلاقی، سیاسی، مطالب غیر مرتبط، اسپم، ترول و تبلیغاتی پذیرفته نمی‌شوند. برای تغییر آواتار خود می‌توانید از سایت گراواتار استفاده نمایید.

دکمه بازگشت به بالا