در زمانه‌ای هستیم که سرمایه پادشاهی می‌کند و کمبود چیپ ها یا نیمه‌رساناها، همه‌گیری کرونا، افزایش هزینه مواد خام و… بدترین دوران را برای برخی خودروسازان رقم زده است.
اما با ادامه این روند و وخامت اوضاع مالی، صرفه‌جویی در هزینه‌ها از کاهش تعداد تأمین‌کنندگان گرفته تا کاهش بودجه بازاریابی و تبلیغات و… جزو اصول اساسی خودروسازان شده است. حدود ۱۵۰ هزار نفر به‌صورت مستقیم در صنعت خودروی بریتانیا مشغول بکار هستند اما حداقل ۵ برابر این تعداد نیز به شغل‌هایی مشغول هستند که به‌صورت مستقیم با خودروها در ارتباط هستند. به این موارد باید هزینه‌های جانبی بسیار زیاد را نیز اضافه کرد که باعث می‌شود صنعت خودرو به یک صنعت حیاتی در بسیاری از کشورها بدل شود.
بنابراین اگرچه ما با تعجب به حاشیه سود برخی خودروسازان و خرده‌فروشان که رکورد هم زده نگاه می‌کنیم اما درعین‌حال به بسیاری از صنایعی که تحت تأثیر این بحران‌ها بوده‌اند نیز اشاره می‌کنیم. برای مدتی کوتاه، خودروها پس از ساخت انبار می‌شدند تا به محض رسیدن چیپ ها تکمیل شده و روانه بازار شوند اما حالا و در بسیاری از موارد خودروها کلاً ساخته نمی‌شوند.
به همین خاطر به نظر می‌رسد عقب ماندن صنعت خودرو از بهبود مورد انتظار پس از همه‌گیری کرونا امری اجتناب‌ناپذیر باشد. در سراسر جهان، خودرو حدود ۳ درصد از کل اقتصاد را به خود اختصاص داده اما برای مثال در آلمان و بریتانیا، صادرات خودرویی جزو مهم‌ترین شاخصه‌های اقتصادی است. برای بسیاری از کشورها صنعت خودرو اهمیت بسیار زیادی داشته و در صورت زیان دیدن این بخش کل اقتصاد آسیب خواهد دید.
گزارش‌های مالی سه‌ماهه پایانی سال جاری به مانند یک هشدار بوده است. جگوار لندروور اعلام کرده توانایی تولید ۱۲۵ هزار دستگاه خودرو برای مشتریان را نداشته و مرسدس و ب ام و نیز گفته‌اند شاید بحران کمبود نیمه‌رساناها تا سال ۲۰۲۳ حل نشود. اگرچه پیش‌فروش‌های جگوار لندروور می‌تواند نشانه‌ای از آینده خوب باشد اما عدم توانایی در پاسخگویی به آن‌ها ضرر بزرگی محسوب خواهد شد.
همچنین به یاد داشته باشید که دقیقاً همین نوع صرفه‌جویی بود که در وهله اول باعث ایجاد بحران شد. سفارش خرید نیمه‌رساناها به این دلیل قطع شد که هیچ‌کسی خودرو نمی‌خرید و البته خودروسازان به این نکته دقت نمی‌کردند که تأمین‌کنندگان بازار دیگری را پیدا خواهند کرد. آیا ممکن است این اتفاق دوباره رخ دهد؟
در مقیاس کوچک، شرکت‌های مهندسی بسیار پیشرفته در حال ایجاد تنوع در کسب‌وکار خود بوده و می‌خواهند به حوزه‌های جدیدی وارد شوند.
با افزایش عرضه نیمه‌رساناها هم آشفتگی صنعت خودرو پایان نخواهد یافت زیرا قیمت مواد خام نیز در حال افزایش بوده و الکتریکی سازی نیز سرمایه زیادی می‌خواهد. همچنین سؤالات زیادی درباره اینکه چگونه ما یک خودرو را خریده، مالک شده و خواهیم راند وجود دارد.
این تغییرات در عین اینکه چالش‌برانگیز هستند می‌توانند فرصتی مهم نیز تلقی شوند اما چه تعداد از شرکت‌ها خود را آماده روبرو شدن با این چالش‌ها خواهند کرد؟!
