چشم اندازهفته نامه

خودروهای عضلانی افسانه‌ای که به فاجعه در دهه 80 تبدیل شدند

در ابتدای دههٔ ۷۰، بحران سوخت و قوانین آلایندگی به عصر طلایی ماسل کارها پایان داد و برخی از بزرگ‌ترین نام‌های این دوره را به خودروهای رقت‌انگیزی تبدیل کرد.

در سال ۱۹۶۴، پونتیاک با معرفی GTO که به محبوبیت فوق‌العاده‌ای دست یافت، دوران ماسل کارها را آغاز کرد. در آن سال‌ها، کل صنعت خودروسازی آمریکا مسیر پونتیاک را دنبال کرد و کوپه‌های قدرتمندی به بازار عرضه شدند که بدون محدودیت قوانین دولتی، بهشت عشق ماشین‌ها را رقم زدند. بااین‌حال، مدینهٔ فاضلهٔ عشق ماشین‌ها چندان دوام نیاورد زیرا در سال ۱۹۷۳، وضع قوانین آلایندگی سخت‌گیرانه همراه با بحران سوخت و افزایش نرخ بیمه، به دوران طلایی ماسل کارها پایان داد. به همین دلیل، تا دههٔ ۸۰ بسیاری از خودروهای عضلانی افسانه‌ای مثل پونتیاک GTO، شورلت شول و پلیموث باراکودا از بین رفتند و مدل‌هایی که همچنان باقی ماندند، هیچ شباهتی به دوران شکوه خود نداشتند.

همچنین بخوانید:

دوج چلنجر سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۳

چلنجر ابتدا در سال ۱۹۷۰ برای رقابت با موستانگ و کامارو به بازار آمد و با پیشرانه‌های بسیار قدرتمندی مثل ۷.۲ لیتری ۳۹۰ اسب بخاری و ۷ لیتری همی ۴۲۵ اسب بخاری به بازار عرضه شد. چلنجر هرچند خودرویی جذاب و عالی بود ولی خیلی دیر به مهمانی ماسل کارها وارد شد. از سال ۱۹۷۱ به دلیل قوانین دولتی دوج مجبور شد پرفورمنس این خودرو را ضعیف کند و پس از کاهش شدید فروش، سرانجام در سال ۱۹۷۴ چلنجر را کنار گذاشت. این خودرو در سال ۱۹۷۸ دوباره بازگشت ولی نسل دوم چلنجر مطلقاً هیچ شباهتی به نسل قبلی خود نداشت. بدتر اینکه نسل دوم چلنجر اصلاً یک دوج واقعی نبود بلکه در اصل نسخهٔ ری‌بج شدهٔ میتسوبیشی گالانت کوپه بود. این کوپهٔ وارداتی در قوی‌ترین نسخه از یک پیشرانهٔ ۲.۶ لیتری چهار سیلندر با تنها ۱۰۵ اسب بخار قدرت استفاده می‌کرد.

مرکوری کوگار سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸

نسل اول مرکوری کوگار که در سال ۱۹۸۷ به بازار آمد، درواقع نسخه‌ای لوکس‌تر از موستانگ بود. نسل اول این ماشین در نسخه‌های مختلفی مثل المینیتور با قوی‌ترین پیشرانه‌های V8 فورد به بازار عرضه شد و نظر کسانی که خواهان یک موستانگ لوکس‌تر بودند اما همچنان پرفورمنس جدی می‌خواستند را جلب کرد. تولید نسل اول کوگار در سال ۱۹۷۰ خاتمه پیدا کرد ولی طی سال‌های بعد سه نسل دیگر از این ماشین ارائه شد که همگی به‌تدریج از شخصیت پرفورمنس محور نسل اول فاصله گرفتند. در سال ۱۹۸۰، مرکوری نسل پنجم کوگار را معرفی کرد که بر اساس نسخه‌ای کشیده از پلت‌فرم فاکس بادی نسل سوم موستانگ ساخته شد. این خودرو همچنان کوپهٔ لوکسی بود ولی طراحی جعبه‌ای شکل آن با ظاهر جذاب نسل اول فاصلهٔ زیادی داشت. نسل پنجم کوگار از لحاظ پرفورمنس هم حرفی برای گفتن نداشت. این خودرو با چهار پیشرانهٔ مختلف از چهار سیلندر تا V8 عرضه می‌شد اما در قوی‌ترین نسخه تنها ۱۳۰ اسب بخار قدرت داشت. در سال ۱۹۸۳ هم نسل ششم کوگار به بازار آمد که زشت‌تر از قبل شد و هرچند با حداکثر ۱۵۵ اسب بخار قدرت، کمی قوی‌تر شده بود اما هنوز هم هیچ نشانی از گذشتهٔ باشکوه خود نداشت.

دوج چارجر سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷

دوج چارجر در سال ۱۹۶۶ با طراحی فست‌بک جذابی بر اساس پلت‌فرم B-Body به بازار آمد. این خودرو که مستقیماً AMC مارلین را هدف قرار داده بود، با پیشرانه‌های مختلفی مثل ۷ لیتری همی عرضه می‌شد. نسل دوم چارجر در سال ۱۹۶۸ به بازار آمد و به یکی از نمادین‌ترین ماسل کارهای تاریخ تبدیل شد. نسل سوم که از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۴ تولید شد نیز همچنان تا حدودی پرچم پرفورمنس چارجر را بالا نگه داشته بود اما نسل چهارم (۱۹۷۵ تا ۱۹۷۸) به یک کوپهٔ لوکس تبدیل شد و پرفورمنس را به‌طور کامل کنار گذاشت. نام چارجر پس از سال ۱۹۷۸ از سبد محصولات دوج کنار رفت و پس از چند سال دوباره بازگشت. نسل پنجم چارجر اما اساساً یک پکیج پرفورمنس برای خودروی ساب‌کامپکت دیفرانسیل جلوی دوج اومنی بود که با موتور چهار سیلندر فولکس‌واگن تولید می‌شد. چندی بعد اما با کمک کارول شلبی که آن زمان با گروه کرایسلر همکاری می‌کرد، نسخهٔ پرفورمنسی از این خودرو با نام شلبی چارجر عرضه شد که به سیستم تعلیق ارتقاءیافته و موتور چهار سیلندر توربو با ۱۷۵ اسب بخار قدرت مجهز شده بود. هرچند شلبی چارجر از لحاظ پرفورمنس با چارجرهای دههٔ ۶۰ فاصلهٔ زیادی داشت ولی با توجه به استانداردهای دههٔ ۸۰، مورد استقبال قرار گرفت.

فورد موستانگ سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۳

موستانگ که در نسل اول از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳ غوغایی در بازار به راه انداخته و با نسخه‌های پرفورمنس مختلف مثل شلبی، مک‌وان و باس بسیار محبوب بود، در نسل دوم به خودرویی کوچک، زشت و ضعیف تبدیل شد. در نسل سوم که با نام فاکس بادی شناخته می‌شود و در سال ۱۹۷۸ معرفی شد، فورد تصمیم گرفت موستانگ را به‌عنوان یک خودروی اسپرت پرفورمنس محور واقعی توسعه دهد ولی قوانین آلایندگی و قیمت بالای بنزین همچنان مانع این شرکت بودند. درنتیجه، نسل سوم در ابتدا همچنان با همان پیشرانه‌های چهار، شش و هشت سیلندر نسل قبلی عرضه شد که در قوی‌ترین نسخه ۱۴۰ اسب بخار قدرت داشت. مدت کوتاهی بعد یعنی وقتی دومین بحران نفتی در سال ۱۹۷۹ به وقوع پیوست، شرایط بدتر شد و فورد موتور ۵ لیتری V8 قبلی را با یک نمونهٔ ۴.۲ لیتری جایگزین کرد که تنها ۱۲۰ اسب بخار قدرت داشت و ضعیف‌ترین موتور V8 در تاریخ موستانگ محسوب می‌شد. البته در طول دههٔ ۸۰ با معرفی مدل‌هایی مثل SVO و بازگشت مدل GT، شرایط موستانگ فاکس بادی رفته‌رفته بهتر شد.

الدزمبیل ۴۴۲ سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷

۴۴۲ در اواسط سال ۱۹۶۴ به‌عنوان یک پکیج پرفورمنس برای الدزمبیل کاتلاس و به‌منظور رقابت مستقیم با پونتیاک GTO معرفی شد. طی سال‌های بعد، ۴۴۲ به مدلی مستقل تبدیل شد و به لطف پیشرانه‌های V8 قدرتمند، در نسل‌های اول و دوم در بازار رقابتی خودروهای عضلانی بسیار شهرت پیدا کرد. در سال ۱۹۷۳، الدزمبیل سومین نسل این مدل را معرفی کرد که به‌اندازهٔ دو نسل قبلی چشمگیر نبود. همین موضوع در مورد نسل چهارم که بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰ تولید می‌شد هم صدق می‌کرد. این نام پس از سال ۱۹۸۰ کنار گذاشته شد ولی به دلیل موفقیت نسخهٔ ویژهٔ Hurst/Olds که در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۴ بر اساس کاتلاس سوپریم ارائه شد، در سال ۱۹۸۵ الدزمبیل دوباره نام ۴۴۲ را بازگرداند. این مدل اساساً همان پکیج Hurst/Olds را برای کاتلاس سوپریم ارائه می‌کرد که فقط دسته‌دندهٔ ویژه و طرح دورنگ بدنه را نداشت. ۴۴۲ جدید هرچند از سیستم تعلیق اصلاح‌شده بهره می‌برد و به پیشرانهٔ ۵ لیتری V8 مجهز بود ولی تنها ۱۵۰ اسب بخار قدرت داشت. در پایان سال ۱۹۸۷، تولید الدزمبیل ۴۴۲ برای همیشه خاتمه یافت.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۲۱ رای
منبع
Autoevolution

امیر دهقان

نویسنده و مترجم پدال، عاشق ماشین، عشقی که حد و حصر نداره

مطالب مشابه

‫۴۴ دیدگاه‌ها

  1. (Ali(chevynova

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (7385 ديدگاه)

    دهه ۶۰ و ۷۰ مثل یه خواب شیرین بود که دیگه تکرار نشد و همون ماشینها بودن که اینقدر توقع مردم رو از ماشینهای آمریکایی بالابرد که ساخته های دهه ۸۰ و ۹۰ آمریکا دیگه به چشم نیومدن

    تاریخ دیگه مثل کوگار ۷۳ ، چارجر ۷۰ ، تورینو ۶۹ ، باراکودا ۷۲ ، ایمپالا اس اس ۶۴ و…. رو تکرار نخواهد کرد
    ممنون از خودروسازان امریکا که در بین دهه های ۵۰ تا ۷۰ همچین شاهکارهایی رو خلق کردن
    ممنون بخاطر موتورهای ۴۵۰ اسبی که در دهه ۶۰ میساختن برای ماشینهای تولید انبوهشون
    ممنون بخاطر طراحی الکامینو مدل ۵۹
    تشکر برای گیربکس پاور گلاید ۲ دنده
    ممنون برای گشتاور ۷۲۰ نیوتنی موتور ۴۱۳ مکس ودج موپار

    موافقم 65
    مخالفم 34
    1. MOPAR

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (181 ديدگاه)

      ماشالا اطلاعات

      موافقم 26
      مخالفم 9
      1. SMS

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (605 ديدگاه)

        کاشکی این برهه از تاریخ حذف می شد

        موافقم 6
        مخالفم 8
    2. محمد

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (146 ديدگاه)

      آقا ماشاالله تبدیل به آقا ممنون شد نامه بزن به خود gm اونجا ماشاالله ، ایشالله کن اینجا نماینده ندارن ماشاالله هاتو نمیشنون

      موافقم 24
      مخالفم 26
      1. (Ali(chevynova

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (7385 ديدگاه)

        ممد
        حالا بخواب تا بعد

        موافقم 23
        مخالفم 21
        1. MehdiTurbo

          ۱۳ آبان ۱۴۰۳
          سوابق: (2380 ديدگاه)

          علی خیلی خوشم میاد ازت دمت گرم داداش 😂🤣

          موافقم 16
          مخالفم 8
      2. amirkhanzadeh

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (1033 ديدگاه)

        🤣🤣🤣
        اینم این طوری دلش به چین خوشه

        موافقم 18
        مخالفم 10
    3. 🥇M🏆 Bavaria///👑

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (682 ديدگاه)

      علی آقا بنظرم خودروسازی آمریکا از دهه 20 تا 70 تو اوج بوده👍😉

      موافقم 21
      مخالفم 4
    4. آرش

      ۱۴ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (60 ديدگاه)

      البته ظاهر جذابی دارن فقط لقبشان جالب نیست مثلا اگه به جای فورد موستانگ اسمش رو میذاشتن فورد موندئو کوپه یا دوج ریسینگ خیلی هم جذاب و عالی به نظر میامدن طراحی ماشینهای دهه 80 همین بوده دیگه

      موافقم 5
      مخالفم 1
  2. MOPAR

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (181 ديدگاه)

    چلنجر نسل دو یه فاجعه بود

    موافقم 18
    مخالفم 2
    1. Taha Ayoobi

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (4483 ديدگاه)

      یه لحظه فکر کردم میگی چارجر نسل 2، خواستم بگم اصلش همون بود😂

      موافقم 14
      مخالفم 1
      1. MOPAR

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (181 ديدگاه)

        طاها چارجر نسل دو تکرار نشدنیه کت شلوار صنعت خودرو سازیه

        موافقم 16
        1. Taha Ayoobi

          ۱۳ آبان ۱۴۰۳
          سوابق: (4483 ديدگاه)

          واقعا👌
          هم از نظر طراحی فوق العاده بود هم فنی.
          طراحش ریچارد بود اسمش فک کنم، حلالش باشه.

    2. جرمی کلارکسون

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (997 ديدگاه)

      طراحیش به دوج نمیخوره

      موافقم 7
      مخالفم 2
    3. amirkhanzadeh

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (1033 ديدگاه)

      خدایش طراح دوج چارجر چطوری تو دهه 80 نسل بعد چارجر رو این طوری طراحی کرد ؟
      اصلا شبیه نیستند
      بیشتر شبیه خودرو های بی کیفیت فورده

      موافقم 8
      مخالفم 4
      1. MOPAR

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (181 ديدگاه)

        اره امیر واقعا دهه هشتاد نود و حتی تا اوایل دو هزار دوران بدبختی آمریکاییا بود

        موافقم 7
        مخالفم 1
  3. Siyavash

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (837 ديدگاه)

    دهه ۸۰ به نظرم ننگ طراحی آمریکا بود واقعا خیلی از اسطوره هاشونو خراب کردن…

    موافقم 8
    مخالفم 3
  4. Kiarash

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (630 ديدگاه)

    💪🥲😎💯🤤🇺🇲
    حیف که دیگه دوران خوش خودروسازی ها مخصوصا تو دهه ۷۰ تا ۹۰ میلادی که آمریکایی ها برق می زدن از جذابیت و واقعا ماشین های واقعی همینا بودن نه با موتور برقی نه با یک مانیتور گنده وسط داشبورد …
    متاسفانه تموم شد و رفت

    موافقم 12
    مخالفم 2
  5. hosen

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (788 ديدگاه)

    فقط کافیه دوج چارجر شلبی رو با نسل اول و دومش مقایسه کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید!

    موافقم 5
    مخالفم 1
  6. BMZ

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (157 ديدگاه)

    دوج همون موقع ها هم یا میتسوبیشی ریبج میکرده یا از فولکس واگن انجین میگرفته😂
    از همون اولش بی عرضه بوده بنده خدا

    موافقم 7
    مخالفم 15
    1. Taha Ayoobi

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (4483 ديدگاه)

      چه جالب، پلتفرم و موتور های میتسوبیشی و فولکس جزو بدترین ماشینای دوج بوده 🤣

      موافقم 15
      مخالفم 3
    2. سوشیانت

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (3554 ديدگاه)

      ثبت سرعت ۳۲۲ تو سال ۱۹۶۹
      ثبت شتاب ۱.۶۶ و شکستن رکورد پرشتاب ترین خودروی جهان
      آخ آخ دوج خیلی هیتر ها رو فشاری میکنه😥

      موافقم 12
      مخالفم 4
  7. JDM سابق

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (749 ديدگاه)

    این پسرفت دو علت داشت
    یکی بحران نفتی
    یکی افزایش قیمت ارز به علت جنگ سرد که موجب شد ریگان توافق نامه پلازا رو تو پاچه ژاپن و آلمان بکنه

    موافقم 15
    مخالفم 2
    1. C4

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (63 ديدگاه)

      مهمترینش شوک قیمت دلار در دهه ۷۰ مخصوصا در سال ۷۳ و ۷۹ ، و قوانین آلایندگی سفت و سخت بود

    2. .khashayar

      ۱۳ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (21 ديدگاه)

      پیشرفتی وجود نداشته که بخواد پسرفت داشته باشه
      اینکه حدود 20 تا 30 لیتر سوخت و حتی بیشتر در 100 کیلومتر مصرف کنه پیشرفته؟؟ یا اینکه آلودگی خیلی زیادی تولید می کردند پیشرفته ؟؟ یا اینکه بیشتر سوخت به صورت نسوخته هدر میره پیشرفت حساب میشه ؟؟
      پیشرفت واقعی یعنی ساخت یک موتور با ** راندمان بالا** و * دوام بالا* و *مصرف سوخت کم* و *الایندگی کم* و * ساختاری ساده و بدور از پیچیدگی اضافی* نه اینکه راندمان 10 درصد باشه.
      ———————————————————-
      دو اتفاق مهم در صنعت خودرو افتاد که بیشترین اهمیت رو داشتند . یکی مربوط به روش ساخت و تولید و ماشین کاری بود و دیگری هم ساخت الیاژ های بهتر بود. که هر دوی این تکنولوژی هه خارج از خودروسازی اتفاق افتاد . (در اوایل صنعت خودرو به دلیل تلورانس های زیاد بین سیلندر و پیستون و فرار گاز از محفظه احتراق نمیتوانستند قدرت های بالایی از موتور بگیرند که با افزایش دقت ساخت این مشکل حل شد که الان میبینیم فقط با افزایش بوست دارن قدرت رو افزایش میدن و عملا کار دیگه ای انجام نمیدن )
      ————————————————-
      کلا صنعت خودروسازی بیشتر یک صنعت مونتاژیه تا تکنولوژی محور.

      موافقم 9
      مخالفم 16
      1. Taha Ayoobi

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (4483 ديدگاه)

        خشایار جان معتقده که توی دهه 60 میلادی راندمان موتور باید حداقل 80 درصد باشه تا خوب باشه👏👏👏

        موافقم 14
        مخالفم 3
        1. .khashayar

          ۱۳ آبان ۱۴۰۳
          سوابق: (21 ديدگاه)

          خیر ولی انتظار ندارم راندمان موتور 7 % باشه.

          موافقم 5
          مخالفم 5
        2. Taha Ayoobi

          ۱۳ آبان ۱۴۰۳
          سوابق: (4483 ديدگاه)

          برای اون زمان انتظار بیشتری میره؟
          بیرون از آمریکا وضع بهتر بوده؟
          من واقعا نمیدونم و برام سواله، سوء تفاهم نشه یه وقت.

          موافقم 5
          مخالفم 1
      2. JDM سابق

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (749 ديدگاه)

        عزیز جان خیلیا درباره خودروهای آمریکایی دهه۶۰ و ۷۰ همچین نظری دارند
        ولی کاملاً در جریان نیستن
        جاده‌های آمریکا جاده های پهن و فاقد پیچ و نسبتاً کفی و صافی هستن
        اینجور جاده ها ماشین هایی مطلبه که سنگین و گشتاور محور و پهن باشن و جا دار باشن
        بخاطر نرم بودنشون بیش از حد سنگینن
        بخاطر گشتاور بالا که بتونن این کشتی هارو به حرکت دربیارن مجبورن حجم موتور بالا ببرن تا هم دوام داشته باشن هم گشتاور کافی
        پیتر براک میگه تو دیترویت اصن جاده های پیچ در پیچی وجود نداشت تصور بقیه از ماشین این بود که مردم سوار یه اتاق نشیمن چهار چرخ بشن و تو جاده شروع به حرکت کنن
        درصورتیکه یه نوا تنظیم شده در حد یا مقدار کمی بیشتر از یه ۴۰۵ میسوزونه
        اتفاقاً تکنولوژی های خوبی دارن که مثل جوش بلوک موتور ۳۵۰ یا سرسیلندر موتور موستانگ باس۴۲۹ و یا موتور ۴۲۷ آلمینیومی شورولت و…
        این پاراگراف آخری که میگید بیشتر در باب موتورهای پرفورمنس صدق میکنه
        در مورد دوخط آخر هم قبول دارم خیلی ازین تکنولوژی ها از صنایع مختلف مثل هوافضا و صنایع مختلف و ماشین آلات به این صنعت وارد شدن

        موافقم 7
        مخالفم 1
        1. .khashayar

          ۱۳ آبان ۱۴۰۳
          سوابق: (21 ديدگاه)

          مگه من مشکلی با حجم موتور دارم اتفاقا به نظرم بهتره حجم موتور بالا باشه. و موافق موتورهای با سیلندر بالا (6 و 12 سیلندر) هستم. که هم لرزش موتور کمتر بشه و هم اورلپ گشتاور بین سیکل های احتراق داشته باشیم (ضرایب غیر صحیح دنده های گیربکس به خاطر بارهای دینامیکی هستند که اگه تعداد سیلندرها بیشتر باشه و بین سیکلهای قدرت همپوشانی بشه از نظر خستگی و عمر بهتره).
          —————————————————–
          در مورد مصرف سوخت هم بحران نفتی گویای همه چیز هست
          —————————————————-
          در باب موتورهای پرفورمنس که باید بگم عملا در ظاهر شاید عملکرد بالایی داشته باشند ولی اگه عمیق تر نگاه کنیم فقط یک ساختار مستحلک و با عمر پایین و هزینه ساخت زیاد میبینیم که عملا دارای نتاقض ساختاری است (عملا با صرف هزینه زیاد یک موتور با دوام پایین میسازیم که منطقا باید برعکس باشه مثلا موتور f1 قیمتش نزدیک 10 میلیون دلاره . آیا نسبت به هزینه و دوام راندمان بالایی داره؟؟؟ )
          در واقع منظور من از موتور با عملکرد بالا این نیست که موتور تحت فشار کار کنه که مثلا 1000 اسب به ما بده. بلکه منظورم اینه که سوخت رو به کار مفید تبدیل کنه و سوخت نسوخته از موتور خارج نشه (منظورم استفاده از احتراق lean و hcci و …. است) و

          موافقم 5
          مخالفم 6
      3. سوشیانت

        ۱۳ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (3554 ديدگاه)

        استاد انتظار داری موتور ۷ ۸ لیتری با ۳۰۰ یا ۴۰۰ اسب بخار ۵۰ ۶۰ سال پیش چقدر بسوزونه😁

        موافقم 7
        مخالفم 1
        1. Taha Ayoobi

          ۱۳ آبان ۱۴۰۳
          سوابق: (4483 ديدگاه)

          سوشیانت باید توی مصرف سوخت با پریوس 2024 رقابت کنه😂

          موافقم 5
          مخالفم 2
      4. JDM سابق

        ۱۴ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (749 ديدگاه)

        hcci و سوخت فقیر تو دهه۶۰ یا ۷۰ معنایی نداشتن
        چون اون موقع نه توربو ها متداول بودن و تکامل یافته بودن نه کاربرات می‌تونست نسبت سوخت و هوا رو به میزان دقیق تری پاشش کنه نه میتونستن آنچنان نسبت تراکم و بالا ببرن نه واترپمپ برقی ونه پمپ فرمون برقی نه پمپ روغن نسل جدید داشتن که از باره موتور کم کنه نه سیستم EGR ( البته اگر از معایبش پرهیز کنیم) نه SCR داشتن نه متریال موتور ها آلمینیومی(صرفه‌جویی در وزن) و کوتینگ های لازم مثل DLC و… و نه ایر فلو سرسیلندر و اینتک و هدرز ها به اندازه کافی پیشرفته بود
        تنها کاری که میتونستن بکنن این بود که نسبت به شرایطی که برای موتور تدارک دیده بودن میل سوپاپ رو advance یا ریتارد کنن که بعدا تونستن با استفاده از VVT رفتار موتور رو کلی تغییر بدن
        آمریکاییا بخاطر ساختار OHV وزن بالاشون ناچار به استفاده از موتوری میشدن که دوبرابره موتورای معمولی بود

        موافقم 2
        مخالفم 1
      5. علی منصوری

        ۱۴ آبان ۱۴۰۳
        سوابق: (424 ديدگاه)

        خشایار جان اگه انجینی سراغ داری ک با تکنولوژی دهه ۶۰ بتونه چنین راندمانی ک مد نظرته ارائه بده معرفی کن…البته برای ماسل کار اون زمان با اون وزن و طراحی

        1. .khashayar

          ۱۴ آبان ۱۴۰۳
          سوابق: (21 ديدگاه)

          علی عزیز قطعا وجود داشته و داره.
          موتور های پیستون مخالف که در دهه 20 و 30 توسعه داده شدند و راندمانی بین 33 تا 39 درصد داشتند. تازه با تکنولوژی اون موقع (40 سال قبل از دوران ماسل کارها).
          ———————————————–
          میتونی درباره موتورهای Junkers Jumo تحقیق کنی و عملکردشونو بررسی کنی.
          Jumo 205: (690 hp; 515 kW) at 2,500 rpm
          Jumo 223: (2170 hp; 1618 kW) at4,400 rpm
          و …….
          در حال حاضر این موتورها در صنایع نظامی و دریایی کاربرد زیادی دارند بخاطر دوام بالا / راندمان بالا / ساختار ساده تر و وزن کمتر در قیاس با موتورهای موجود.
          جدیدا شرکت Achates Power و کامینز و چند شرکت دیگه قراره این نوع موتور ها برای خودروهای جاده ای توسه بدن. و در سال 2027 روی خودرو های فورد نصب کنن.
          ———————————————————–
          اینکه خودرو سازی سمت این نوع موتور ها نرفتند فقط و فقط به خاطر اینه که این موتور ها دوام بالا / ساختاری ساده دارند و عملا نیاز به توسعه زیادی ندارند و تقریبا به شکل بهینه هستند که یعنی موتور به تعمیر نیاز نداره و بخشی از درامد خودروسازان قطع میشه.
          از لحاظ اندازه هم از موتور های فلت کوچکترند و سرسیلند هم ندارند که مشکی برای موتور پیش بیاد.
          ——————————-

          https://www.motortrend.com/features/1811-opposed-piston-engines-making-old-technology-new/
          https://achatespower.com/2018-detroit-auto-show-achates-aramco-launch-37-mpg-f-150-pickup/
          https://achatespower.com/road_test_for_achates_power/
          https://en.wikipedia.org/wiki/Opposed-piston_engine

          موافقم 3
          مخالفم 2
  8. A

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (63 ديدگاه)

    اول چلنجر بعد مرکیوری

    موافقم 4
    مخالفم 1
  9. sina

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (2657 ديدگاه)

    به چلنجر بقیه شون بد نیستن

    موافقم 4
    مخالفم 1
  10. علیزاده

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (302 ديدگاه)

    الان هم تقریبا همین وضعیتی برای نه تنها ماشین های آمریکایی بلکه کل دنیا داره اتفاق میفته مثل افتضاح دوج چارجر جدید یا فورد موستانگ جدید که چمگی به دل نمیزنه

    موافقم 7
    مخالفم 3
  11. گاس فرینگ

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (363 ديدگاه)

    ماسل کار تنظیم بازار

    موافقم 8
    مخالفم 2
  12. ALI.A.NLANSR

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (118 ديدگاه)

    به خدا الان خودروسازها دارن کاری میکنن که آدم میگه ای کاش برگردیم به دهه ۸۰

    موافقم 11
    مخالفم 2
  13. Saeed farshchian

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (80 ديدگاه)

    چرا شبیه همن اینا

  14. MehdiTurbo

    ۱۳ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (2380 ديدگاه)

    عاشق الدزمبیل ۴۴۲ شدم یعنی واقعا عاشقش شدم فقط اسمش نمیچرخه دو ساعت دارم تایپش میکنم 😂 ده بار چک کردم سوتی نداده باشم ولی بدون شوخی به اسمش نمیخوره امریکایی باشه ولی رخش صد هیچ جلوعه
    یه دونه از همینا با یه خانه ویلایی بهم بدند چیزی دیگه نمیخوام

    موافقم 12
    1. shahriar

      ۱۴ آبان ۱۴۰۳
      سوابق: (10 ديدگاه)

      منم میخواستم همینو بنویسم که دیدم شما زحمتشو کشیدی، واقعا اون الدزمبیل رو نباید کنار اون مایه‌های ننگ میذاشت، خیلی چهره جذاب و اصیلی داره…
      البته احتمالا نویسنده با نسل قبلش که یه ماسل قلچماق بوده مقایسه کرده

  15. بی وطن

    ۱۵ آبان ۱۴۰۳
    سوابق: (132 ديدگاه)

    اون مرکوری و کاتلاس قابل قبوله.
    اون موستانگ و اون چارجر رو کجای دلم بذارم!!!!
    اگر دقت کنید میبینید الان هم مث همون دهه خودرو سازی در حال پوست انداختنه و دقیقا تمام حس ماشین بازا رو دارن از بین میبرن…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفاً از نوشتن به‌صورت پینگلیش، اجتناب نمایید. نظرات حاوی توهین، عبارات غیراخلاقی، سیاسی، مطالب غیر مرتبط، اسپم، ترول و تبلیغاتی پذیرفته نمی‌شوند. برای تغییر آواتار خود می‌توانید از سایت گراواتار استفاده نمایید.

دکمه بازگشت به بالا