نگاهی به تکنولوژی‌های شگفت‌انگیز هایپرکار زینگر 21C

زینگر که یکی از شرکت های تازه‌وارد در کلاس هایپرکارها می‌باشد نه تنها با پرفورمنسی فوق‌العاده بلکه با فرایندهای تولید انقلابی به دنبال جدا کردن خود از رقباست.

هایپرکار زینگر ۲۱C از قوای محرکه هیبریدی‌ای سود می‌برد که شامل پیشرانه ۸ سیلندر میل‌لنگ تخت و دو واحد الکتریکی بوده و دور پیشرانه به ۱۱ هزار دور بر دقیقه می‌رسد. قدرت کل این مجموعه به ۱۲۳۳ اسب بخار رسیده و باعث ایجاد شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت ۱.۹ ثانیه‌ای و حداکثر سرعت ۴۳۱ کیلومتر در ساعتی می‌شود.

شاید همه این موارد احساس‌برانگیز به نظر برسند اما در صنعتی که استفاده از قوای محرکه هیبریدی و الکتریکی همه‌گیر می‌شود خودروسازان نیازمند یافتن راه‌های دیگری برای تمایز از رقبا خواهند بود. اینجاست که فرایند تولید خلاقانه زینگر وارد میدان می‌شود.

• طراحی

اولین قدم ترکیب مهندسی و طراحی است که با استفاده از کامپیوتر و برای بهینه‌سازی قطعات انجام می‌شود. چنین فاکتورهایی شامل وزن، استحکام، ابعاد، متریال و نقاط جوش و اتصال می‌باشد. زینگر با استفاده از تکنولوژی‌های مدرن به سبک‌ترین و قوی‌ترین قطعات دست یافته است.

نتیجه این کار طراحی بسیار نمادین و تقریباً فضایی مانند است که درعین‌حال بسیار سبک و مستحکم می‌باشد. مهندسی حرف اول را در طراحی این خودرو می‌زند به گونه‌ای که ۲۱C یادآور پروتوتایپ های لمانز می‌باشد.

• ساخت و تولید

دیگر فرایند منحصربه‌فرد انجام شده در زینگر استفاده گسترده از تکنیک پرینت سه‌بعدی است. جدای از قطعات فیبر کربنی بکار رفته، بخش اعظم این هایپرکار با آلیاژهای آلومینیوم و تیتانیوم ساخته شده است. از آنجایی که طراحی‌های صورت گرفته با کامپیوتر بسیار پیچیده هستند بنابراین استفاده از روش‌های سنتی برای تولید چنین آلیاژها و قطعاتی غیرممکن بوده است.

اینجاست که از فرایند پرینت سه‌بعدی استفاده شده است. در تکنیک پخت لایه انتخابی SLS از لیزر برای به دست آوردن قطعه نهایی استفاده می‌شود. اگرچه SLS خاص زینگر نیست اما استفاده از آن برای تولید یک هایپرکار اقدامی آینده نگرانه محسوب می‌شود.

• مونتاژ

آخرین بخش فرایندهای تولید خلاقانه زینگر به روش مونتاژ آن مربوط می‌شود. این شرکت واحدی با نام واحد خودکار AU را توسعه داده که از روشی منحصربه‌فرد با نام مونتاژ عمودی استفاده می‌کند. هر واحد خودکار در واقع یک سیستم بازوهای رباتیک است که با همکاری یکدیگر کار می‌کنند. برخی بازوها اقدام به نگه داشتن شاسی و چرخش آن در صورت نیاز کرده و بازوهای دیگر هم قطعات را به خودرو متصل می‌کنند. باید گفت واحد خودکار می‌تواند تمامی این کارها را بدون دخالت انسان انجام دهد.

دیگر مزیت سیستم واحد خودکار انعطاف‌پذیری آن است. به خاطر اینکه هر واحد خودکار کاملاً برنامه‌ریزی شده بنابراین دوباره می‌توان در آن تغییراتی ایجاد کرد تا آماده مأموریت جدیدی شود. بالاتر از همه این‌ها کاهش هزینه‌ها نسبت به خطوط مونتاژ سنتی است که نه تنها باعث پیشرفته‌تر و منعطف‌تر شدن خط تولید شده بلکه هزینه‌ها را نیز کاهش می‌دهد.

روش زینگر از نظر مقیاس فعلاً کوچک بوده و تنها ۸۰ دستگاه هایپرکار ۲۱C تولید خواهد شد اما این تکنولوژی‌ها می‌توانند در نهایت به تولید انبوه نیز راه یابند. زمانی فرا خواهد رسید که صنعت خودرو تحولات عظیمی را تجربه خواهد کرد و شاید انسان‌ها جای خود را به ماشین‌های بسیار پیشرفته و کارا بدهند.