اولین تجربه رانندگی با نسل جدید هوندا جاز 2020

ایمن و قابل پیش‌بینی اما بدون هیجان خاص رانندگی!

هوندا جاز قطعاً کار خود در ایجاد دو قطبی را به خوبی انجام داده است. این خودرو برای طرفداران یک سوپرمینی است که نقش شهری خود را بی حاشیه انجام می‌دهد. برای افراد زیاد دیگری این یک خودروی کوچک محافظه‌کار است که بیشتر مناسب افراد مسن می‌باشد.

در واقع جاز برای اینکه ملغمه‌ای از این دو باشد طراحی شده است. جاز به ویژه در بریتانیا حدود ۲۰ سال است که با چالش‌های عشق و نفرت روبرو بوده هرچند هوندا تأکید می‌کند آمار فروش نسل پیشین این خود در دورانی که شاسی بلندهای کوچک حرف اول را می‌زنند خوب بوده است.

اما حالا زمان عرض‌اندام نسل جدید این خودرو رسیده است. جاز جدید نه تنها برای حفظ مشتریان وفادار طراحی شده بلکه می‌خواهد خریداران بیشتری و شاید جوان‌تری را به خود جذب کند، افرادی که به مصرف سوخت و هزینه‌های نگهداری پایین و البته کاربری مناسب اهمیت زیادی می‌دهند.

ظاهر نسل جدید را با خودروی دیگری اشتباه نخواهید گرفت. ستون‌های A نازک‌تر باعث می‌شوند محدوده دید رو به جلو خوب باشد و ارتفاع سقف نیز ۱۰ میلی‌متر کاهش یافته اما پروفایل کلی خودرو هنوز هم به یک مینی ون کوچک شباهت دارد تا یک سوپرمینی.

زیر پوست جاز جدید قوای محرکه به نسبت پیچیده‌ای قرار گرفته که e:HEV نامیده می‌شود. این مجموعه از یک پیشرانه ۱.۵ لیتری بنزینی و دو واحد الکتریکی تشکیل شده که یکی از آن‌ها به عنوان سیستم پیشران عمل کرده و دیگری انرژی پیشرانه بنزینی را به الکتریسیته تبدیل کرده و می‌توان آن را به‌صورت آنی استفاده یا برای کاربردهای بعدی در باتری لیتیوم-یون کوچک ذخیره کرد.

این تنظیمات به جاز اجازه می‌دهد سه حالت رانندگی داشته باشد. در حالت الکتریکی که اساساً خاص شهر است پیشرانه الکتریکی خودرو را جلو می‌برد و برای این کار از باتری کمک می‌گیرد. در حالت هیبریدی پیشرانه بنزینی عمل کرده و پیشرانه الکتریکی دوم را بکار می‌اندازد تا قدرت کافی برای به حرکت درآوردن چرخ ها وجود داشته باشد. هوندا انتظار دارد این حالت در سواری‌های روزمره و جاده‌ای مورد استفاده قرار گیرد.

در حالت انجین درایو هم پیشرانه درون‌سوز خودرو را به پیش می‌راند. جاز تصمیم می‌گیرد که بهترین روش چه زمانی به کار خواهد آمد اما برای فهم بهتر می‌توانید به سفرهای بزرگراهی فکر کنید که در این حالت پیشرانه درون‌سوز نقطه اتکای اصلی خواهد بود.

خبری از گیربکس مرسوم نبوده اما این به معنی ریسک هوندا در استفاده از گیربکس‌های CVT مشابه تویوتا نبوده است. در واقع سیستم جاز جدید می‌تواند با ترکیبی از دور پیشرانه و گشتاور پیشرانه الکتریکی و بر پایه سرعت خودرو و موقعیت پدال گاز کار کند. گیربکس این خودرو دارای پله‌های مصنوعی برای شبیه‌سازی یک گیربکس مرسوم است.

اما به راحتی می‌توان با نسخه‌های گوناگون جاز ارتباط برقرار کرد. تمامی مدل‌ها دارای همان قوای محرکه e:HEV بوده و بنابراین از نظر پیشرانه و گیربکس آپشنی در دسترس نیست. سپس به تریم ها می‌رسید که فقط سه نسخه هستند. مدل پایه با نام SE شناخته شده و قیمت آغازین ۱۸۹۸۵ پوندی دارد. از جمله تجهیزات استاندارد این مدل می‌توان به سیستم تهویه مطبوع، کروز کنترل، آینه‌های برقی، برف‌پاک‌کن‌ها و چراغ‌های جلوی خودکار، رینگ‌های ۱۵ اینچی و صندلی‌های عقب تا شونده اشاره کرد.

شایان ذکر است این مدل تنها با صفحه‌نمایش ۵ اینچی و بدون ارتباطات گوشی هوشمند عرضه می‌شود. برای دسترسی به صفحه لمسی ۹ اینچی، اندروید اتو و اپل کارپلی باید مدل SR با قیمت ۲۰۱۸۵ پوند را انتخاب کنید. این مدل به حسگرهای پارک جلو و عقب هم مجهز است.

نهایتاً به نسخه تمام فول با نام EX می‌رسیم که از رینگ‌های ۱۶ اینچی، صندلی‌ها و فرمان گرم شونده، فرمان و دسته‌دنده چرمی، دوربین دنده‌عقب، ناوبری و… سود می‌برد. این خودرو که در تست نیز حضور داشت بهای ۲۱۳۸۵ پوندی دارد.

تریم EX در نسخه کراس استار هم عرضه می‌شود که همان ویژگی‌ها را با ارتفاع بیشتر، پوشش‌های بدنه و سیستم صوتی با هشت بلندگو همراه کرده است. همچنین سقف با رنگ متفاوت نیز در دسترس است. این نسخه قیمت ۲۲۶۳۵ پوندی دارد.

آیا وقتی بدانید فورد فیستا قیمت ۱۵۸۸۵ پوندی دارد جاز جدید خودرویی گران خواهد بود؟ خریداران این را خواهند گفت اما باید دانست تکنولوژی هیبریدی ارزان نیست؛ و تمرکز واقعی هوندا روی جاز جدید شاید هدف گرفتن تویوتا یاریس هیبرید جدید باشد که از نظر قیمتی فاصله زیادی نخواهد داشت.

خبر خوب اینکه قوای محرکه جاز در جاده قیمت بالای خود را توجیه می‌کند. این پیشرانه از نظر پرفورمنس حرف اول را نمی‌زند اما قدرت ۱۰۸ اسبی و گشتاور ۲۵۳ نیوتون متری آن کافی بوده و پرفورمنس خوبی دارد. این خودرو در عرض ۹.۵ ثانیه از سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد.

مصرف سوخت مجموعه هم کم است. مسیر تست ما ترکیبی از جاده‌های پرپیچ‌وخم، بزرگراه‌ها و خیابان‌ها بود و ما مصرف متوسط ۴ لیتر در هر صد کیلومتر را مشاهده کردیم.

آرامش و صدای قوای محرکه واقعاً حرف ندارد. ناله ضعیف پیشرانه الکتریکی هرازگاهی به گوش می‌رسد اما اگر به تنهایی در بزرگراه‌ها تردد کنید صدایی از پیشرانه را نمی‌شنوید. شتاب گیری شدید باعث بالا رفتن دور پیشرانه می‌شود اما با این وجود نیز صدای زیادی وجود ندارد.

شاسی هم هماهنگی خوبی با کلیت خودرو داشته و البته تمایل زیادی برای رفتار هیجان‌انگیز ندارد. گیربکس هم این‌گونه بوده اما فرمان در جاده‌ها بیش از حد نیاز باید تصحیح شود و بازخورد چندانی هم منتقل نمی‌کند. یاریس هیبرید هیجان‌انگیزتر بوده و فیستا نیز یک سر و گردن از این نظر بالاتر است.

باید اذعان کرد این شخصیت برای جاز مناسب بوده و احتمالاً خریداران نیز به دنبال چنین چیزی هستند اما ما بیشتر نگران کیفیت سواری خودرو هستیم. جاز این نظر بد نیست اما به راحتی تحت تأثیر ناهمواری‌ها قرار می‌گیرد. به همین خاطر است که ما مدل‌های رده میانی مجهز به رینگ‌های ۱۵ اینچی را ترجیح می‌دهیم.

اما جنبه کاربردی بودن جاز هم فراموش نشده هرچند نباید در این بخش انتظارات زیادی داشته باشید. فضای بار ۳۰۴ لیتری خودرو بیشتر از یاریس و فیستا بوده و با خواباندن صندلی‌ها به ۱۲۰۵ لیتر هم می‌رسد.

سرنشینان نیز فضای خوبی خواهند داشت. افراد قدبلند بدون مشکل خاصی در فضای زانو یا پا می‌توانند در جلو بنشینند.

کیفیت کابین هم در حد استانداردهای هوندا بوده و اگرچه برخی پلاستیک‌های سخت دیده می‌شود اما تقریباً بخش اعظم سطوح نرم هستند. هوندا از صفحه‌نمایش ۹ اینچی با عملکرد سریع و ارتباطات گوشی هوشمندی استفاده کرده که قطعاً نظرها را به تریم فول جلب خواهد کرد.

هوندا جاز جدید دوست‌داشتنی‌تر از قبل ظاهر شده است. قوای محرکه هیبریدی خودرو بسیار آرام و نرم بوده و کاملاً کم‌مصرف است. این خودرو همچنین روش‌های کاربردی قبلی را نیز حفظ کرده است؛ اما سواری آن با رینگ‌های ۱۶ اینچی کمی ناهنجار بوده و ما مدل‌های رده میانی را توصیه می‌کنیم.

مشخصات هوندا جاز e:HEV EX

• قیمت: ۲۱۳۸۵ پوند
• پیشرانه: ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری بنزینی الکتریکی
• قدرت/گشتاور: ۱۰۸ اسب بخار/۲۵۳ نیوتون متر
• گیربکس: تک سرعته اتوماتیک، دیفرانسیل جلو
• شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت: ۹.۵ ثانیه
• حداکثر سرعت: ۱۷۵ کیلومتر در ساعت
• مصرف سوخت: ۴.۶ لیتر در هر صد کیلومتر