بهترین خودروهای اسپرت دهه 2000، دوران طلایی خودروسازی (قسمت اول)

در دههٔ ۲۰۰۰ شاهد خلق بهترین خودروهای پرفورمنس تاریخ از هاچ‌بک‌های داغ گرفته تا هایپرکارها بودیم که این دهه را به دورانی طلایی برای علاقه‌مندان به خودرو تبدیل کرد.

در دهه ۲۰۰۰ برخی از بهترین خودروهای تاریخ خودروسازان به بازار عرضه شدند و بدون شک انتخاب بهترین بهترین‌ها از بین این خودروها بسیار دشوار است ولی ما قصد داریم این کار را انجام دهیم و طی دو قسمت با بهترین خودروهای پرفورمنس دههٔ ۲۰۰۰ آشنا شویم.

آلفارومئو 8C کامپتیزیونه سال ۲۰۰۷

این خودرو به‌عنوان مدل پرچم‌دار آلفارومئو معرفی شد و تنها ۵۰۰ دستگاه از نسخه کوپه و ۳۲۹ دستگاه از نسخه اسپایدر تولید شد. با موتور ۴.۷ لیتری V8 تنفس طبیعی با ۴۵۰ اسب بخار که از فراری گرفته شده و بعداً در مازراتی گرن‌توریسمو هم استفاده شد، 8C از پلتفرم اختصاصی، بدنه فیبر کربن و ترمزهای سرامیک کربنی بهره می‌برد و صدایی رعدآسا تولید می‌کرد.

آستون‌مارتین DBS سال ۲۰۰۷

شاید DBS را به‌عنوان اولین خودروی جیمز باند دنیل کریگ بشناسید اما این سوپر GT آستون‌مارتین چیزی فراتر از یک ستاره سینمایی بود. DBS که در سال ۲۰۰۷ به‌عنوان نسخه وحشی‌تر DB9 گرند تورر معرفی شد، به لطف ساختار آلومینیومی و ترکیبی از پانل‌های فیبر کربن و آلومینیوم، ۶۵ کیلوگرم سبک‌تر از مدل پایه بود. این خودرو از موتور ۵.۹ لیتری V12 با ۵۱۰ اسب بخار بهره می‌برد و می‌توانست با گیربکس دستی شش سرعته هم همراه شود.

آئودی RS6 سال ۲۰۰۸

این خودرو که در سال ۲۰۰۸ معرفی شد، یکی از دیوانه‌وارترین پیشرانه‌های دنیای خودرو را داشت. یک موتور ۵ لیتری V10 توئین توربوی برگرفته از لامبورگینی با ۵۸۰ اسب بخار در سینهٔ سدان یا استیشن آئودی. البته وقتی نزدیک‌تر می‌شدید، گلگیرهای برجسته، رینگ‌های بزرگ و اگزوزهای عظیم نمی‌توانستند هیولای پنهان زیر کاپوت آلومینیومی را مخفی کنند. هرچند نقطه قوت اصلی RS6 موتور عظیم آن بود اما این شاسی عالی آئودی بود که امکان رقابت با M و AMG را فراهم کرد.

آئودی R8 سال ۲۰۰۶

در سال ۲۰۰۶، آئودی با رونمایی از اولین سوپرکار خود با نام R8، همه را شگفت‌زده کرد. این خودرو که به نام ماشین مسابقه‌ای موفق لمان نام‌گذاری شده بود، با لامبورگینی گالاردو هم‌خانواده بود اما به نحوی حتی از آن بهتر عمل کرد. در ابتدا، R8 تنها با موتور ۴.۲ لیتری V8 که در RS4 درخشیده بود عرضه شد و با گیربکس‌های اتوماتیک شش سرعته و دستی شش سرعته شیاردار قابل خریداری بود اما بعدها موتور ۵.۲ لیتری V10 لامبورگینی نیز ارائه شد.

ب‌ام‌و M3 سال ۲۰۰۷

در دهه ۲۰۰۰، ب‌ام‌و دو نسل از M3 را عرضه کرد. نسل سوم با کد E46، در سال ۲۰۰۰ با موتور ۳.۲ لیتری شش سیلندر خطی با ۳۴۳ اسب بخار معرفی شد اما با معرفی RS4 نسل B7 توسط آئودی با موتور V8 فوق‌العاده، ب‌ام‌و نیاز به ارتقای جایگاه خود داشت و در سال ۲۰۰۷ با M3 نسل E90 پاسخ داد که مجهز به موتور ۴ لیتری V8 جدید با ۴۲۰ اسب بخار بود. این خودرو در قالب کوپه، کانورتیبل و سدان چهاردر عرضه شد و رقیب مستقیم آئودی بود.

ب‌ام‌و M5 سال ۲۰۰۵

اگرچه ایده نصب یک موتور ۴ لیتری V8 پرسروصدا در کوچک‌ترین خودروی M آن زمان دیوانه‌وار بود اما با اتفاقی که چند سال قبل برای M5 رخ داد، قابل‌مقایسه نبود. نسل چهارم M5 با کد E60 در سال ۲۰۰۵ معرفی شد؛ اما ازآنجاکه نسل قبلی مجهز به یک موتور ۴.۹ لیتری V8 عظیم بود، بخش M ب‌ام‌و یک موتور بسیار خاص را توسعه داد تا از آن پیشی بگیرد. این یک موتور ۵ لیتری V10 برگرفته از فرمول یک با ۵۰۰ اسب بخار بود. این خودرو که در قالب سدان و استیشن عرضه شد، به‌عنوان یکی از بهترین و دیوانه‌وارترین محصولات تاریخ ب‌ام‌و شناخته می‌شود.

بوگاتی ویرون سال ۲۰۰۵

لیست بهترین خودروهای دهه ۲۰۰۰ یا حتی بهترین خودروهای تاریخ بدون حضور بوگاتی ویرون کامل نمی‌شود. این خودرو که در سال ۲۰۰۵ پس از یک فرآیند سخت و طولانی به تولید رسید، نهایت توانایی‌های گروه فولکس‌واگن تحت مدیریت فردیناند پیچ فقید را به نمایش گذاشت. ویرون که در کارخانه بوگاتی در مولشایم فرانسه ساخته شد، معیاری جدید برای توانایی‌های یک خودرو تعیین کرد. این خودرو با موتور ۸ لیتری W16 چهار توربو با ۱۰۰۰ اسب بخار که به ۱۰ رادیاتور برای خنک شدن نیاز داشت، مجهز به گیربکس اتوماتیک دوکلاچه هفت سرعته و سیستم چهارچرخ محرک بود و در سال ۲۰۰۵ به سرعت ۴۰۸ کیلومتر بر ساعت رسید و سریع‌ترین خودروی جهان در آن زمان لقب گرفت.

شورلت کوروت ZR1 سال ۲۰۰۹

برای نسل C6 کوروت که در سال ۲۰۰۵ معرفی شد، شورلت از قطعات بسیار مدرن و پیشرفته برای توسعه نسخه‌های پرفورمنس استفاده کرد و بهترین نمونه آن ZR1 بود. این خودرو با کد «شیطان آبی» توسعه یافت و مجهز به موتور ۶.۲ لیتری V8 سوپرشارژ LS7 با ۶۳۸ اسب بخار قدرت و ۸۲۰ نیوتن متر گشتاور بود که به گیربکس دستی شش سرعته متصل می‌شد. سقف، کاپوت و گلگیرهای جلو از فیبر کربن، سیستم تعلیق از آلومینیوم و برای اولین بار در کوروت، کمک‌فنرهای تطبیقی مغناطیسی در آن استفاده شد.

فراری انزو سال ۲۰۰۲

فراری انزو به‌عنوان جانشین مستقیم F40 و F50، در سال ۲۰۰۲ با وظیفه‌ای سنگین وارد صحنه شد. برای انجام این مأموریت، فراری از قطعات تیم فرمول یک خود استفاده کرد و ابتدا آن را Type F140 نامید. بدنه با طراحی پینین‌فارینا کاملاً از فیبر کربن ساخته شد، موتور ۶ لیتری V12 با ۶۶۰ اسب بخار قدرت به گیربکس اتوماتیک دستی به سبک فرمول یک متصل بود و ترمزها از سیلیکون کاربید ساخته شدند. علاوه بر این، مایکل شوماخر به‌عنوان راننده توسعه انزو به کار گرفته شد.

فراری ۴۵۸ ایتالیا سال ۲۰۰۹

فراری ۴۵۸ ایتالیا که در سال ۲۰۰۹ به‌عنوان جایگزین F430 معرفی شد، بازی سوپرکارهای موتور وسط را به سطح جدیدی ارتقاء بخشید. بدنه‌ای که بار دیگر توسط پینین‌فارینا طراحی شد، امروز به همان تازگی روز اول به نظر می‌رسد. موتور ۴.۵ لیتری V8 تنفس طبیعی با ۵۷۰ اسب بخار آن‌قدر عالی بود که چندین جایزه موتور سال را دریافت کرد. همچنین، گیربکس اتوماتیک دوکلاچه هفت سرعته گتراگ ۴۵۸ پیشرفت بزرگی نسبت به گیربکس F430 بود.

فورد GT سال ۲۰۰۳

فورد GT که در سال ۲۰۰۲ به‌عنوان یک کانسپت در صدمین سالگرد فورد و یک سال بعد به‌صورت تولیدی معرفی شد، ادای احترامی به GT40 مسابقه‌ای افسانه‌ای دهه ۶۰ بود. با طراحی که تفاوت کمی با مدل اصلی داشت، GT از بیرون نهایت جذابیت رترو را داشت اما زیر بدنه آلومینیومی رترو، یک سوپرکار کاملاً مدرن پنهان بود. این سوپراسپرتی ویرانگر برای سفرهای بین‌شهری با فرمان‌پذیری عالی بود. GT از موتور ۵.۴ لیتری V8 سوپرشارژ با ۵۵۰ اسب بخار بهره می‌برد که شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت ۳.۳ ثانیه و حداکثر سرعت ۳۳۰ کیلومتر بر ساعت را فراهم می‌کرد.

ادامه دارد…