اولین تجربه رانندگی با کادیلاک لیریک، جبران همه ناکامی‌های گذشته

کادیلاک در آستانهٔ یک تحول تاریخی به سمت الکتریکی‌سازی کامل است و کراس‌اوور لیریک اولین گام به سمت این هدف محسوب می‌شود. هرچند این برند توسط اسکالید که به یک نماد تبدیل شده و همین‌طور سوپرسدان‌های سری V توانست قدرت و توانایی‌های خود را نشان دهد اما به نظر می‌رسد مدل‌هایی مثل XT4، XT5، CT6، XLR و XTS حتی توسط خود کادیلاک هم فراموش شده‌اند.

از این خودروها، آن‌هایی که هنوز تولید می‌شوند، مدل‌هایی غیررقابتی هستند که منتظرند تا توسط نمونه‌های جدید الکتریکی جایگزین شوند؛ اما اگر کادیلاک انرژی خود را روی ساخت مدل‌های اسپرت و هیجان‌انگیز برای مقابله با ب‌ام‌و صرف نمی‌کرد و در عوض از اسکالید به‌عنوان یک معیار عالی برای ساخت شاسی‌بلندهای کوچک‌تر استفاده می‌کرد امروز کجا بود؟ پاسخ لیریک است، خودرویی که تمام ناکامی‌های گذشتهٔ کادیلاک را به‌طور خیره‌کننده و شگفت‌آوری جبران کرده است.

دلیل این است که لیریک پس از سال‌ها، اولین محصول کادیلاک محسوب می‌شود که به‌وضوح از همان توجهی که به محصولات پرچم‌داری مثل اسکالید می‌شود بهره‌مند شده است. لیریک به‌عنوان یک کراس‌اوور میان سایز لوکس، به یکی از داغ‌ترین قسمت‌های بازار وارد شده است. هنگامی‌که سبد محصولات کادیلاک تمام الکتریکی شود، لیریک معادل مدل‌های XT5 و XT6 امروزی خواهد بود با این تفاوت که فراموش نخواهد شد.

لیریک تقریباً مشابه نسخهٔ کانسپت خود به نظر می‌رسد و از زبان طراحی جدید کادیلاک بهره می‌برد. در این زبان طراحی، چراغ‌های باریک لبهٔ کاپوت درواقع راهنماها هستند و چراغ‌های جلوی اصلی در نوارهای عمودی در طرفین دماغه نصب شده‌اند. کاپوت کشیده، خط سقف مخروطی و رینگ‌های بزرگ نیز به این کراس‌اوور آمریکایی ظاهری شبیه خودروهای نمایشی بخشیده‌اند.

لیریک روی پلت‌فرم الکتریکی اولتیوم جنرال موتورز ساخته شده که تقریباً در تمام محصولات الکتریکی آیندهٔ شورلت، بیوک و جی‌ام‌سی هم به کار خواهد رفت. این خودرو فعلاً به‌صورت محرک عقب ارائه شده که تک موتور الکتریکی آن با هامر EV مشترک است اما در ماه‌های آینده نسخهٔ چهارچرخ محرک ‌هم ارائه خواهد شد که موتور جلویی آن جدید و خاص کادیلاک بوده و به زمان بیشتری برای توسعه نیاز دارد.

تک موتور عقبی لیریک ۳۴۰ اسب بخار قدرت و ۴۴۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند و باید حدود ۲.۵ تن وزن را جابجا کند. باطری لیتیوم یونی خودرو نیز که مثل تسلا ظرفیت ۱۰۲ کیلووات ساعتی دارد، از دوازده ماژول تشکیل شده و برد تخمینی ۵۰۰ کیلومتری را فراهم می‌کند. سیستم تعلیق کراس‌اوور کادیلاک در هر چهارچرخ از نوع پنج اتصالی است اما از کمک‌فنرهای تطبیقی یا فنرهای بادی بی‌بهره است. ازآنجایی‌که جنرال موتورز در این تکنولوژی‌ها تخصص فوق‌العاده‌ای دارد، عدم ارائهٔ آن‌ها در لیریک عجیب به نظر می‌رسد.

علیرغم این موضوع، در لیریک مهندسان شاسی حرفه‌ای جنرال موتورز با ارائهٔ کیفیت سواری راحت، عایق عالی سروصدا و کنترل سفت و محکم بدنه، ترکیب ایده‌آلی از سواری راحت و هندلینگ مناسب را فراهم کرده‌اند. این خودروی بزرگ و سنگینی است که نزدیک به ۵ متر طول و ۲ متر عرض دارد اما به لطف تنظیم بی‌نقص شاسی و توزیع وزن نزدیک به ۵۰-۵۰، هنگام رانندگی احساس سبکی دارد. به همین دلیل، خودرو پیچ‌ها را بدون مشکل طی می‌کند و دست‌اندازها مزاحمش نمی‌شوند هرچند که فاصلهٔ محوری کشیده و فرمان نه‌چندان تیز می‌تواند در جاده‌های بسیار تنگ و پیچ‌درپیچ حرکات دستان راننده را زیاد کند.

شتاب لیریک نه هیجان‌انگیز بلکه کافی است. این ماشین ظرف حدود ۶ ثانیه خود را به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رساند و پدال گاز آن به شکل نرمی برنامه‌ریزی شده است. این یعنی مهم نیست چقدر سریع گاز را تخته کنید زیرا موتور قبل از ارائهٔ تمام توان خود کمی تردید می‌کند. این تأخیر مشابه زمان تعویض دنده در خودروهای درون‌سوز است و از برخورد سر سرنشینان به پشتی صندلی‌ها جلوگیری می‌کند. این ویژگی به همراه هندلینگ مطمئن، سواری نرم و کابین کاملاً ساکت (به لطف عایق‌های سنتی و سیستم فعال مقابله با سروصدا) رانندگی آرامش‌بخشی را فراهم می‌کند که برای یک کراس‌اوور لوکس معمولی ایده‌آل است.

حداقل نیم قرن از زمانی که کابین محصولات کادیلاک معیار و استاندارد جهان بودند می‌گذرد و هرچند نسل جدید اسکالید این جریان را تغییر داد اما لیریک آن را بازهم بهتر کرده است. در این خودرو جنرال موتورز سرانجام دکمه‌ها و سوئیچ‌های اختصاصی را برای کادیلاک ساخته است که دیگر با شورلت، بیوک یا جی‌ام‌سی مشترک نیستند و بسیاری از آن‌ها برای اولین بار در لیریک ظاهر شده‌اند. این قطعات نمایی گران‌قیمت و احساسی چندین درجه بالاتر از XT5 یا XT6 دارند. تناسب دقیق و توجه فراوان به جزئیات نیز نشان می‌دهد که کادیلاک واقعاً قصد دارد به رقیب خطرناکی برای شرکت‌هایی مثل آئودی و مرسدس تبدیل شود.

کابین لیریک بسیار بزرگ است و با فاصلهٔ محوری ۳,۰۹۴ میلی‌متری که تنها چند سانتی‌متر با مرسدس بنز S کلاس فاصله دارد، صندلی‌های عقب آن به‌اندازهٔ لیموزین‌ها جادار هستند. مثل اسکالید، در اینجا هم یک نمایشگر لمسی ۳۳ اینچی فوق‌العاده واضح و با کارکرد آسان وجود دارد که از ستون سمت چپ تا میانهٔ داشبورد کشیده شده است. بسیاری از ویژگی‌های خودرو از طریق این نمایشگر کنترل می‌شوند و کنترل‌های فیزیکی صرفاً به ردیف دکمه‌های فلزی سیستم تهویه در زیر نمایشگر، دکمه‌های روی فرمان و انتخاب‌گر دوار روی کنسول مرکزی محدود می‌شود.

کادیلاک همچنین از مهم‌ترین ویژگی‌های خودروهای الکتریکی بسیار درست بهره برده است. به‌عنوان‌مثال، حالت رانندگی با یک پدال که از موتور برای کاهش سرعت خودرو استفاده می‌کند و درعین‌حال زمانی که راننده پای خود را از روی پدال گاز برمی‌دارد به تولید برق و شارژ باطری‌ها می‌پردازد، کاملاً قابل پیش‌بینی است. این ویژگی از سه حالت مختلف شامل خاموش، کم (کاهش سرعت بین ۰.۱ تا ۰.۲ جی هنگام رها کردن پدال گاز) و زیاد (کاهش سرعت تا ۰.۳ جی) برخوردار است و هرچند احساس پدال تا حدی مصنوعی است اما فاصله بین عملکرد ترمز موتوری و ترمزهای واقعی نامحسوس است.

بررسی دقیق لیریک مثل شیوهٔ شارژ و رانندگی‌های روزمره با آن نیازمند یک آزمایش کامل با ابزار دقیق است ولی اولین تجربهٔ رانندگی با این کراس‌اوور الکتریکی لوکس نشان می‌دهد که لیریک بهترین محصول تیراژ بالای کادیلاک طی چند وقت اخیر محسوب می‌شود. تمام فعالیت‌های پرفرازونشیب این برند طی دو دههٔ گذشته آن را به اینجا رسانده است و هرچند از سدان‌های اسپرت شگفت‌انگیز کادیلاک بسیار لذت بردیم ولی این برند لوکس آمریکایی در لیریک هیچ‌گونه کوتاهی نکرده است تا به بخش گسترده‌تری از خریداران نشان دهد کادیلاک دقیقاً چه توانایی‌هایی دارد.

مشخصات فنی