5 راننده برتر فرمول یک 2017 از نظر جیمز الن

خوب طبیعتاً درزمانی قرار داریم که وقایع فصل ۲۰۱۷ را مرور می‌کنیم. حال جیمز اَلِن، روزنامه‌نگار بریتانیایی ۵ راننده برتر فصل از نگاه خودش را معرفی کرده. باهم به معرفی ۵ راننده و بررسی دلایل او برای انتخاب این رانندگان می‌پردازیم.

این همیشه تصمیم سختی است و بعضی مواقع سیار بحث‌برانگیز است. طرفداران فرمول یک بعضاً این رتبه‌بندی‌ها را قبول ندارند و یا با دلایل آن موافق نیستند.

البته راننده‌ی شماره ۱ این فصل، جای بحث زیادی ندارد. زیرا لوئیس همیلتون به‌واقع راننده‌ی برجسته آن بود، اشتباهات کمی داشت و سطح رانندگی بسیار بالایی به نمایش گذاشت. اما برای انتخاب چهار راننده‌ی دیگر، با چالش مواجه خواهیم شد و عوامل زیادی در انتخاب رانندگان برتر نقش بازی خواهند کرد.

«این متن برگردان فارسی متن نوشته‌شده توسط جیمز الن است.»

۱-لوئیس همیلتون

۲۰۱۷ بهترین فصل همیلتون بود و درست در زمان مناسبی اتفاق افتاد. لوئیس بعد از فصل بد ۲۰۱۶ که با قهرمانی روزبرگ به پایان رسید، بازگشت بسیار خوبی داشت.

برای یک قهرمان بسیار سخت است که راننده‌ای سطح پایین‌تر از او، با اتوموبیل مشابه قهرمان شود و پذیرش این موضوع برای همیلتون خیلی سخت بود.

شرط می‌بندم او آرزو می‌کرد به فصل ۲۰۱۶ برگردد و دوباره کل فصل را با شرایط کنونی خود انجام دهد. اما آن دوران به تاریخ پیوسته و او باید بقیه‌ی دوران فرمول یک خود را برنده شود و اجازه دهد آن رکوردها زبان تاریخ باشند.

گرفتن رکورد بیشترین تعداد پول پوزیشن از مایکل شوماخر، برازنده‌ی همیلتون بود و لوئیس یکی از سریع‌ترین رانندگان تاریخ فرمول یک است.

مارک وبر در پیست سپانگ (مالزی) به من گفت حال می‌توانیم بگوییم همیلتون بهترین راننده فرمول یک بعد از سنا است. به‌عبارت‌دیگر او از مایکل شوماخر که در رسیدن به ۷ قهرمانی فرمول یک خود، کمک‌های زیادی داشت نیز راننده‌ی بهتری است.

همیلتون در موقعیت خوبی قرار دارد. او در اوایل فصل بر مشکلات زیادی در ستاپ اتوموبیل مرسدس خود غلبه کرد. او با داشتن یک هم‌تیمی که می‌تواند در بعضی مسابقات کار را برایش سخت کند، فصل هیجان‌انگیز دیگری در رقابت با فراری و ردبول خواهد داشت.

فکر می‌کنم او در ۲۰۱۸ کار سخت‌تری پیش رو داشته باشد.

۲-مکس ورشتپن

یکی از بهترین چیزهایی که با کار طولانی‌مدت در فرمول یک می‌شود دید، ورود رانندگان جوان به رقابت، مشخص کردن مسیر آن‌ها برحسب پتانسیلی که دارند و دیدن پیشرفت آن‌ها است. هر چه مسن‌تر و باتجربه‌تر می‌شوم این کار برایم جذاب‌تر می‌شود.

وقتی ورشتپن وارد فرمول یک شد، من راننده‌ای را دیدم که خودباوری و جنگندگی او من را به یاد مایکل شوماخر انداخت. تنها ۳ سال طول کشید تا او را قهرمان جهان ببینیم، از هیچ‌کس نمی‌ترسید، سرعت و رانندگی او منحصربه‌فرد بود.

ورشتپن فصل بدی را در ۲۰۱۷ سپری کرد. امسال اتوموبیل ورشتپن او را زمین‌گیر کرد، مخصوصاً پیشرانه اتوموبیل. در بعضی مسابقات او اصلاً قادر به رقابت نبود.

البته او باید خوشحال باشد، زیرا مکس در ۲۰۱۷ در رقابت‌های نزدیک طبیعت ریسک‌پذیری بالای خود را داشت و البته برای قهرمانی رقابت نمی‌کرد. اگر راننده‌ای در رقابت برای عنوان قهرمانی جهان باشد، باید مصلحت‌اندیشی کرده و کاملاً ریسک‌پذیر نباشد.

البته او بسیار سریع موضوعات را می‌آموزد. مکس در سپانگ و مکزیک چیزی برای از دست دادن نداشت. او خود را در موقعیت رویارویی با مشکل قرار داد و از همیلتون و فتل درون خود(آرامش و عصبانیت)، تجربه‌های سودمندی در مورد رفتار تحت‌فشار آموخت.

خوب نتیجه‌هایی که او در ۲۰۱۷ گرفت، او را به رده‌ی دوم نمی‌رساند اما من او را به این دلیل انتخاب کرده‌ام که در این فصل، او به راننده‌ی بهتری تبدیل شد. توجه کنید که او در تعیین‌خط‌ها، ریکاردو را شکست داد. حال منتظر فصل‌های آینده و درخشش مکس هستیم.

۳-سباستین فتل

فصل خیلی خوبی برای سباستین بود، اما نه فصلی عالی. آن‌ها پیشتاز جدول قهرمانی بودند، ۵ گرندپری را برنده شد و ۴ پول پوزیشن گرفت. این نتایج بعد از فصل بسیار بد ۲۰۱۶ که بدون برد سپری شد، پیشرفت خوبی محسوب می‌شود.

فتل بعدها از فصل ۲۰۱۷ به‌عنوان فصلی که احساسات در بعضی موقعیت‌های سخت بر او غلبه کنند یاد خواهد کرد. این قضیه در آذربایجان، سنگاپور و مکزیک برای او بسیار گران تمام شد. البته او عملکرد تحسین‌برانگیزی در موقعیت‌هایی همچون مونزا داشت که فراری نه‌تنها توسط مرسدس، بلکه توسط تیم‌هایی که از پیشرانه‌ی مرسدس استفاده می‌کردند به عقب رانده شد.

هنگامی‌که در بعضی شرایط در تیم فراری، همه ناامید شده بودند فتل نقش رهبری خوبی ایفا کرد. در ادامه‌ی فصل که به‌روزرسانی پیشرانه، آن‌ها را از گرفتن امتیازات باارزشی باز داشت نیز فتل رفتاری آرام و همانند سیاستمداران داشت و احساسی نشد.

پس کمبود آرامش پشت فرمان، خصوصاً در آغاز مسابقات چیزی است که فتل برای قهرمانی دوباره باید بر آن غلبه کند. جکی استوارت، در آن دوران خطرناک فرمول یک بیشتر بردهای خود را در دورهای ابتدایی مسابقات تضمین می‌کرد؛ زیرا او آموخته بود زمانی که همه احساسی می‌شوند، باید احساسات خود را کنترل کند.

کمی شبیه جکی بودن، کمک زیادی به سباستین خواهد کرد.

۴-دنیل ریکاردو

دنیل ریکاردو همیشه لبخندی آماده بر لب‌های خود دارد که این یکی از بهترین مشخصه‌های او است. اما دنیل در ۲۰۱۷، فصل سختی را سپری کرد.

در ۲۰۱۶، از گرندپری اسپانیا به بعد، در بیشتر مسابقات او در تعیین خط از هم‌تیمی خود عقب‌تر بود. اما در جدول امتیازات فاصله‌ی قابل‌توجهی با مکس داشت و همین خیال او را راحت می‌کرد. اما دنیل راننده است و می‌دانست که ماجرا ازاین‌قرار نیست.

او در ۲۰۱۷ اشتباهات زیادی نداشت، بسیار خوب رانندگی کرد و در اکثر موارد بهترین نتیجه‌ی ممکن را با توجه به امکاناتش به دست آورد. او در امتحان کردن شانس خود متخصص است، هم در سبقت‌ها و هم در مدیریت مسابقه شانس خود را امتحان کرد و در این کار بسیار موفق بود.

اما دنیل می‌خواهد قهرمان جهان شود و در این راه با مانع بزرگی روبه‌رو است. هم‌تیمی هلندی او در حال بهتر شدن است و به‌تازگی تا پایان فصل ۲۰۲۰ با ردبول قرارداد بسته. این قرارداد اطمینان زیاد مسئولان ردبول به ورشتپن را نشان می‌دهد.

حرکت بعدی دنیل، آینده‌ی داخل و خارج از پیست او را مشخص خواهد کرد.

۵-استبان اُکُن

ممکن است این انتخاب برای بعضی از کاربران بسیار بحث‌برانگیز باشد؛ اما عملکرد امسال اکن بسیار عالی بود. همان‌گونه که پیش‌تر گفتم، دیدن رشد استعدادهای جوان مانند ورشتپن –لکرک نیز استعداد جدید فصل ۲۰۱۸ است- بسیار شگفت‌انگیز است. با توجه به عملکرد خوب هم‌تیمی او سرجیو پرز، توانستیم رشد یک راننده‌ی جوان بسیار باانگیزه را ببینیم که در آینده حرف‌هایی برای گفتن در رقابت قهرمانی خواهد داشت.

استبان با تنها نیم‌فصل تجربه رانندگی فرمول یک سال ۲۰۱۷ را آغاز کرد. او به‌سرعت به پرز رسید و در مونترال برای شکست او آماده بود. تابستان برای او خوب نبود. فورس ایندیا در باکو و اسپا مسابقه را به‌خوبی مدیریت نکرد و تحت‌فشار عملکرد خوبی نداشت. اما این تیم سیلوراستونی به‌تدریج در طول فصل پیشرفت کرد و بعد از سه تیم برتر جدول رقابت خوبی با بقیه تیم‌ها داشت.

در نیمه‌ی دوم فصل، اکن در بیشتر مسابقات برتر از پرز بود و این برای یک استعداد خاص در حال رشد، همان‌گونه که در مورد ورشتپن هم دیدیم، عملکرد قابل‌انتظاری است. اکن و ورشتپن دو راننده متفاوت هستند. اکن کم‌ریسک‌تر از ورشتپن عمل می‌کند و رکورد ۲۷ مسابقه پیاپی که به پایان رساند نشان‌دهنده‌ی پایداری و مدیریت احساسات او است.

او به‌اندازه‌ی استعدادهای درخشانی همچون ورشتپن سریع نیست، اما خودباوری و روحیه‌ای ضدگلوله دارد و اگر در اتوموبیلی خوب باشد، مستعد کسب عنوان قهرمانی در آینده است.

فکر می‌کنم اگر خوب کار کند، سال ۲۰۱۹ در مرسدس خواهد بود.