در مسابقات درگ ژاپنی چه می‌گذرد؟

تاکنون از خود پرسیده‌اید که ژاپنی‌ها چگونه مسابقه درگ برگزار می‌کنند؟! مثل همه اما با چاشنی خودروهای ژاپنی بیشتر!

تماشای دو خودرو که در یک خط مستقیم مانند موشک شلیک می‌شوند از پشت نمایشگر لپتاپ چندان هیجان‌انگیز نیست؛ حداقل نه به اندازه مسابقات فرمول ۱ یا… در خیابان‌های مونته‌کارلو! اما زمانی که در یکی از رویدادهای درگ واقعی حضور داشته باشید، داستان به‌کلی فرق می‌کند… .

مسابقات درگ برخلاف سایر انواع موتوراسپرت در ژاپن به شکل خودمانی‌تری برگزار می‌شوند. خوشبختانه در این رویداد خبری از انواع پریوس‌ها و نیسان‌های قشقایی نبود. اولین خودرویی که به جشم می‌خورد، یک فولکس‌واگن قورباغه‌ای بود. موتور این کوپه کلاسیک تقویت‌شده هرچه بود می‌توانست آن را پابه‌پای نیسان Z تقویت‌شده نگه دارد.

این مسابقات صرفا منحصربه خودروهای ژاپنی نبوند؛ برای نمونه خودروی عضلانی آمریکایی چون شورولت کامارو نیز در میان حضور داشت. در آن روز به‌خصوص، دو نسل متفاوت از کامارو به مسابقه پرداختند. مانورهای دودزای آن‌ها از انتهای مسیر درگ نیز مانند یک کوه سفید به چشم می‌خورد. این مسابقات براساس حروف الفبای لاتین بودند؛ بنابراین پس از شورولت نوبت به تویوتا چیسر (Chaser) رسید که تایرهایش را برای مسابقه گرم می‌کرد.

باوجود اینکه نگارنده پیشتر تجربه سواری یک خودروی فرمول ۱ را در فستیوال سرعت گودوود داشته است اما باور دارد که صدای خودروها در مسابقات درگ در سطحی دیگر قرار دارد. در بحث صدا، نیسان‌های GTR توجه همه را از دور به خود جلب می‌کردند اما به‌خاطر تنظیمات و پیکربندی دنده برخی از آن‌ها، روی‌هم‌رفته سریع‌ترین مدل حاضر در مسابقه به شمار نمی‌رفتند.

شرکت‌کنندگان در انتهای مسیر ۴۰۰ متری مسابقه به سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کردند؛ بنابراین می‌دانیم که متوقف کردنشان اصلا کار آسانی نیست؛ در میانه روز مسابقه یک راننده در این کار ناکام ماند و از ماشین خود بیرون پرید. سرانجام مسابقه تا زمان جمع‌آوری قطعات خودروی تصادف‌کرده متوقف شد.

نگارنده از زمان خود استفاده کرد و به‌سراغ خودروهای مختلف شرکت‌کنندگان رفت. او معتقد است با وجود اینکه نیسان‌های GTR برگ برنده‌ای به نام سیستم چهارچرخ محرک دارند اما کاراکتر اصلی این مسابقه درگ متعلق‌به مزدا RX-7 است. مدل‌های مجهز به بلوک‌های سه روتوری نوعی متداول به شمار می‌آمدند.

پس از چندی نوبت به حرف S می‌رسد؛ جایی که یکی از افسانه‌های اسپرت‌های ژاپنی وارد میدان می‌شود؛ نیسان اسکای‌لاین. مدل R35 GTR همانند نسل گذشته‌اش توانایی انجام هر کاری را دارد و عملا مسیر ۴۰۰ متری درگ را می‌بلعد. پیشتر جولان‌گاه این مدل‌ها در «سندای های‌لند» ژاپن بود که در سال ۲۰۱۱ به‌دلیل زلزله شدید از کار افتاد.

در این رویداد درگ، با وجود اینکه اکثر شرکت‌کنندگان با ماشین‌های شخصی خود حضور داشتند اما چند تیم حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای نیز به چشم می‌خوردند که به‌دنبال رکوردشکنی بودند.

یکی از افراد مشهور شرکت‌کننده در این رویداد، «کازوشیجه ساکاماتو»، نام دارد که با نام مستعار «آقای کربنی» نیز شناخته می‌شود. ساکاماتو بدنه نیسان‌های GTR را با تماما کربنی می‌کند و گاه به ساخت نمونه‌های درگ این خودروها نیز می‌پردازد. در تصاویر می‌توانید نیسان R33 اورجینال او را مشاهده کنید. اگزوزهای جانبی این خودرو با فشار پدال گاز آنچنان فریاد می‌کشند که تصویربرداران را در ترس فرومی‌نشاند.

این رویداد نهایتا با حرف Z به پایان رسید؛ جایی که یکی دیگر خودروهای مشهور جولان می‌دهد. نیسان فِیرلِیدی Z سال‌های سال است که به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین خودروهای ژاپنی برای شرکت در مسابقات درگ مورداستفاده قرار می‌گیرد. بدنه آن تعادل مناسبی دارد و موتور ۶ سیلندر خطی آهنی‌اش به‌همراه طراحی آیرودینامیک آن را به خودرویی مناسب برای مسابقات درگ ۴۰۰ متری تبدیل می‌کند.