جذاب‌ترین خودروهای سه سیلندر تاریخ، از فورد فی‌یستا تا کونیگزگ جمیرا

موتورهای سه سیلندر دیگر فقط برای کاهش مصرف سوخت ساخته نمی‌شوند و امروزه در سینۀ انواع خودروها از هاچ‌بک‌های داغ گرفته تا هایپرکارهای میلیون دلاری قرار می‌گیرند.

ما به‌عنوان عاشقان ماشین، خودروهای اسپرت را با موتور V8 می‌شناسیم و در سوپرکارها انتظار دیدن موتورهای V10 و V12 را داریم. برخی از ما حتی حاضریم به موتورهای V6 توربو هم بسنده کنیم اما هر چیزی زیر چهار سیلندر را کفر مطلق میدانیم. این روزها اما به خاطر کاهش آلایندگی و مصرف سوخت، خودروسازان روی به استفاده از موتورهای کوچک‌تر با القای اجباری یا الکتریکی‌سازی آورده‌اند. همچنین پیشرانه‌ها کارآمدتر شده و موتورهای کوچک از همیشه قدرتمندتر شده‌اند.

به همین دلیل، طی سال‌های اخیر محبوبیت پیشرانه‌های سه سیلندر به‌طور چشمگیری افزایش پیدا کرده و این لزوماً چیز بدی نیست. تکنولوژی‌های مدرن به موتورهای سه سیلندر امکان رقابت با نمونه‌های چهار سیلندر را داده و حتی سوپراسپرت‌های سه سیلندر هم ساخته شده‌اند. اندازۀ جمع‌وجور وزن سبک، مصرف سوخت پایین، آلودگی کمتر و ساخت ارزان‌تر از مزیت‌های موتورهای سه سیلندر هستند که باعث شده امروزه از این نوع پیشرانه در خودروهای کوچک شهری بسیار استفاده شود.

بنابراین، هرچند موتورهای سه سیلندر نمی‌توانند صدای جذاب پیشرانه‌های بزرگ‌تر را داشته باشند اما نمی‌توان منکر مزیت‌های این پیشرانه‌ها شد. این باعث گسترش لیست خودروهای سه سیلندر از مدل‌های شهری اقتصادی و هاچ‌بک‌های داغ گرفته تا خودروهای اسپرت و هایپرکارها شده است. ازاین‌رو قصد داریم در ادامه با جذاب‌ترین خودروهای سه سیلندر تاریخ آشنا شویم.

ب‌ام‌و i8

بدون شک اولین خودرویی که باعث شد نظر علاقه‌مندان به خودرو به پیشرانه‌های سه سیلندر جلب شود ب‌ام‌و i8 بود. i8 هدف ساده‌ای داشت: یک خودروی اسپرت با مصرف سوخت خودروهای کوچک. این ماشین از یک پیشرانۀ ۱.۵ لیتری توربو استفاده می‌کرد که از هاچ‌بک‌های گروه ب‌ام‌و گرفته شده و در وسط نصب شده بود. علاوه بر این، یک موتور الکتریکی هم روی محور جلو نصب شده بود تا مجموع قدرت را به ۳۶۲ اسب بخار برساند. I8 با توزیع وزن ۵۰-۵۰، در صورت استفاده از هردو موتور، بردی ۴۸۰ کیلومتری را ارائه می‌کرد و ازآنجایی‌که خودرویی پلاگین‌هیبریدی بود، نگرانی از بابت تمام شدن شارژ باطری وجود نداشت. شاید i8 پرفورمنس چشمگیری نداشت اما یک خودروی اسپرت هیبریدی در زمانی بود که هیچ‌کس جرأت ساخت چنین چیزی را نداشت.

تویوتا GR کرولا

تویوتا طی سال‌های اخیر به لطف بخش گازو ریسینگ خود، به طلسم ساخت خودروهای خسته‌کننده پایان داده و مدل‌هایی برای علاقه‌مندان به رانندگی ساخته که یکی از آن‌ها GR کرولا است. این خودرو ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۳۷۰ نیوتن متر گشتاور دارد که توسط یک پیشرانۀ ۱.۶ لیتری سه سیلندر تولید و توسط یک گیربکس شش سرعتۀ دستی به هر چهارچرخ منتقل می‌شود. این هاچ‌بک آتشین سه سیلندر ظرف تنها ۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

تویوتا GR یاریس

اگر GR یاریس نبود، GR کرولا هم وجود نداشت. این هاچ‌بک کوچک در اصل برای مسابقات WRC در نظر گرفته بود و بدین منظور تویوتا آن موتور ۱.۶ لیتری سه سیلندر قدرتمند و سامانۀ چهارچرخ محرک حماسی را توسعه داد اما به دلیل تغییر قوانین، تویوتا نتوانست طبق برنامه‌ریزی وارد مسابقات شود و بنابراین این شرکت خودروی مسابقه‌ای را به تولید رساند. پیشرانۀ سه سیلندر GR یاریس قدرت کمتری نسبت به کرولا دارد و در قوی‌ترین نسخه ۲۶۸ اسب بخار قدرت تولید می‌کند اما هنوز هم شتابی زیر شش ثانیه را به نمایش می‌گذارد.

فورد فی‌یستا ST

متأسفانه هاچ‌بک‌های فورد نفس‌های آخر خود را می‌کشند و فی‌یستا ST یکی از آخرین بازمانده‌های هاچ‌بک‌های داغ این شرکت محسوب می‌شود. این خودرو از یک پیشرانۀ ۱.۵ لیتری توربو استفاده می‌کند که ۲۰۰ اسب بخار قدرت و ۲۹۰ نیوتن متر گشتاور دارد. هرچند این موتور تنها سه سیلندر دارد اما می‌تواند در شرایط کاری سبک، یکی از سیلندرهای خود را غیرفعال کند تا در مصرف سوخت حتی بیشتر صرفه‌جویی شود. فی‌یستا ST با گیربکس شش سرعتۀ دستی و انتقال نیرو به چرخ‌های جلو، ظرف ۶.۵ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد و در رانندگی مثل یک توله‌سگ پرخاشگر رفتار می‌کند.

فولکس‌واگن آپ GTI

فقط تویوتا و فورد نیستند که می‌توانند هاچ‌بک‌های داغ سه سیلندر بسازند و فولکس‌واگن هم این کار را خیلی خوب انجام داده است. شاید آپ GTI به‌اندازۀ گلف GTI یا پولو GTI جذاب نباشد اما هنوز هم هاچ‌بک قابل‌توجهی برای لذت رانندگی است. پیشرانۀ ۱ لیتری توربوشارژ این خودرو تنها ۱۱۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کند که هرچند رقم زیادی نیست اما آپ زیر یک تن وزن دارد و بنابراین، با اینکه ممکن است در جاده‌های مستقیم خیلی سریع نباشد اما قطعاً در پیچ‌ها چابکی بالایی خواهد داشت.

دایهاتسو کوپن

دایهاتسو برندی زیرمجموعۀ تویوتا است که اکثر محصولت آن فقط در ژاپن عرضه می‌شوند و رودستر کوپن یکی از آن‌ها است. این خودرو از سال ۲۰۰۲ تولید می‌شود و هم‌اکنون در نسل دوم خود قرار دارد که سال ۲۰۱۴ معرفی شد. کوپن از یک پیشرانۀ سه سیلندر ۶۶۰ سی‌سی استفاده می‌کند. بله درست خوانید فقط ۶۶۰ سی‌سی! به دلیل حجم بسیار پایین این پیشرانه، کوپن تنها ۶۳ اسب بخار قدرت و ۹۲ نیوتن متر گشتاور دارد اما به لطف گیربکس پنج سرعتۀ دستی وزن تنها ۸۵۰ کیلوگرمی، رانندگی سرگرم‌کننده‌ای دارد.

کونیگزگ جمیرا

جمیرا از همه لحاظ خودروی دیوانه‌واری است. این یک هایپر GT چهارنفره با دو درب بزرگی است که به سمت بالا باز می‌شود. این ماشین از یک قوای محرکۀ هیبریدی ۱۷۰۰ اسب بخاری استفاده می‌کند که بخش درون‌سوز آن را یک موتور ۲ لیتری سه سیلندر توئین توربو با تکنولوژی سوپاپ بدون میل بادامک تشکیل می‌دهد و به‌تنهایی ۶۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. این پیشرانه که امکان کار با اتانول را هم دارد، به‌صورت طولی در وسط نصب شده و به چرخ‌های جلو نیرو می‌دهد. علاوه بر این، سه موتور الکتریکی هم در اینجا وجود دارد که شامل یکی برای هرکدام از چرخ‌های عقب و یکی روی میل‌لنگ می‌شود. با این قوای محرکه، جمیرا ظرف ۱.۹ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد و به حداکثر سرعت ۴۱۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کند.