براساس جدیدترین اطلاعات منتشر شده، تعرفه واردات مشابه سال‌های قبل خواهد بود و مدلهای برقی یا هیبریدی، کمترین مالیات و عوارض را خواهند داشت. به این ترتیب در سال ۱۴۰۱ نیز تعرفه واردات خودرو از ۴۰درصد تا مرز ۷۵درصد بر اساس حجم موتور اعمال می‌شود. سقف قیمت نیز ۲۵ هزار دلار تعیین شده است.
خودورهای تمام بنزینی (غیر برقی و غیر هیبریدی) در چهار دسته ۱۰۰۰ سیسی، ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ سیسی، ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ سیسی و ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سیسی، تعرفه‌‌‌گذاری خواهند شد. با این شرایط میتوان اطمینان داشت که خودروهای وارداتی مثل سال‌های قبل، گران‌تر از تولیدات سایپا و ایران خودرو باشند؛ مگر اینکه مدلهای اقتصادی ساخت چین، مجوز واردات بگیرند که البته بنابر حداقل استانداردهای مورد نیاز برای ورود به ایران، بعید خواهد بود.
از سویی دیگر، واردات خودروهای هیبرید یا برقی با تعرفه ۴۰ تا ۵۰ درصد، تاثیری چشم‌گیر بر قیمت مدلهای دست دوم خارجی در بازار ایران خواهد داشت؛ اما به زحمت میتوان خودرو برقی با قیمت کمتر از ۲۵ هزار دلار پیدا کرد. مثلا نیسان لیف و تویوتا پریوس مدل ۲۰۲۲ هم‌اکنون با قیمتی کمتر از ۳۰ هزار دلار تولید می‌شوند و می‌توانند برای ورود به ایران، یک میلیارد تا ۱/۲ میلیارد تومان قیمت داشته باشند.
در بخش خودروهای هیبریدی، مدلهای محبوب بازار ایران، مثل تویوتا کمری و هیوندای سوناتا مجهز به پیشرانه‌ی هیبرید با آستانه قیمت ۳۰ تا ۳۲ هزار دلار در خارج کشور فروخته می‌شوند. این مدل‌ها نیز چنانچه با تعرفه‌ی مشابه سال‌های قبل وارد شوند؛ کمتر از ۱/۵ میلیارد تومان قیمت خواهند شد. همچنین، شاسی‌بلندهای اندازه متوسط هیبرید مثل تویوتا راو۴ ، کیا اسپورتیج، هیوندای توسان و نیسان X تریل نیز می‌توانند با قیمتی در حدود ۱/۵ میلیارد تومان و رعایت تعرفه‌های سال ۱۳۹۷ وارد شوند.
با شرایط موجود، ضمن رعایت سقف قیمت ۲۵ هزار دلار و حجم موتور پایین، خودروهای اقتصادی برندهای معتبر، مثل تویوتا کرولا و C-HR، نیسان جوک و ورسا یا هوندا سیویک و HR-V می‌توانند وارد ایران شوند و همراه آپشن‌های پایه، قیمتی حدود یک میلیارد تومان داشته باشند.
تنوع خودروهای هاچبک با پیشرانه‌ی کم‌حجم در بازار جهانی بالا است. نسخه‌ی پایه از فولکس پولو، کیا ریو، هیوندای i20، رنو کلیو، تویوتا یاریس، پژو ۲۰۰۸، همراه موتور هزار تا ۱۲۰۰ سیسی تولید می‌شوند. این خودروها احتمالا باتوجه به ارزش دلاری، در بازار ایران قیمتی حدود ۸۰۰ میلیون تا یک میلیارد تومان خواهند داشت.
موضوع استانداردها، چالشی جدی برای واردات خودرو به کشور است. از یک سو، مدلهای ساخت سایپا و ایران خودرو، نه‌تنها کیفیت فنی نزدیک به استانداردهای اروپا ندارند؛ بلکه در بازار آزاد به قیمت دلاری نزدیک به تولیدات برندهای مطرح جهان فروخته می‌شوند. از سویی دیگر، به دلیل حمایت از ضوایط مرتبط با ایمنی که توسط نهادها مختلف از جمله سازمان استاندارد تعیین شده است؛ خودروهای پرفروش و ارزان‌قیمت ساخت چین و هند به ایران وارد نمی‌شوند.
از دیدگاه نگارنده، اگر دولت ضمن توجه به رفع نیاز مردم در موضوع خودروهای ایمن و باکیفیت، بر دریافت عوارض و مالیات از خودروهای وارداتی تاکید دارد؛ بهتر است واردات مدلهای دست دوم خارجی با کیلومتر کارکرد زیر ۱۰۰ هزار کیلومتر را آزاد کند. این شرایط فرضی، امکان واردات خودروهایی ساخت برندهای معتبر با قیمت ۵ تا ۱۰ هزار دلار را میسر می‌کند.
اگر مسئولان کشور، مخالف واردات خودروهای دست دوم به بهانه‌ی مشکلات مربوط به تامین قطعات و لوازم یدکی هستند؛ بهتر است محدودیت‌های مرتبط با استاندارد را تعدیل و نگاهی به مدلهای اقتصادی ساخت چین و هند داشتند. قطعا خودروهای ساخت هند مثل سوزوکی کلریو، رنو کووید (KWID)، نیسان مگنایت (Magnite) یا ده‌ها سدان و هاچبک چینی مشابه چانگان ایدو، کیفیت فنی پایین‌تری نسبت به مدلهای موجود در کشورهای اروپایی دارند؛ اما با قیمت جذاب، برتری‌های فنی و ایمنی متعدد در مقایسه با تولیدات سایپا و ایران خودرو ارائه می‌دهند؛ ضمن اینکه مصرف سوخت و آلودگی کمتر با قیمتی مشابه خودروهای ایرانی دارند.
نظر شما چیست؟ آیا ورادات خودرو با تعرفه‌های مشابه سال ۱۳۹۷، برای عامه‌ی مردم با میانگین درآمد فعلی، مفید خواهد بود؟
رسول منوچهری
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱به اسم ملت به کام دولت . به ظاهراً برای بهبود وضعیت مستضعفان ولی در اصل برای رفاه بیشتر ثروتمندان ,بارش رودوش مردم ضعیف ,ولی راحتیش برای قشر پر درآمد, واقعا شد شما یه طرح بدین که تصویب بشه و برای مردم حداقل متوسط یه رفاه نصبی ، منظور رفاه کامل نیستا، حداقل به طور نصبی احساس راحتی در روح وروان مردم ایجاد بشه. والله که شما ستمگر و ظالم واقعی هستین خدا از سرتون نگذره و امیدوارم که تو همین دنیا پس بدین که ما به چشم خودمان ببینیم
محمد حسین صفری والی زاده
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱از وقتی این طرح رو زدن خیلی از لاشخور ها و رانت خورها و اختلاس گرها و دزدها صداشون دراومده …. شاید طرح نصفه و نیمه باشه اما یقین دارم که کاسه کوزه خیلی از دزد ها و رانت خورها و لاشخور ها رو بهم زده که اینجوری میسوزن و دارن جلزو ولز می کنند ، فقط الان باید یه گوشه نشست و گوش بدیم صدای حرام خورها که دارند می سوزند
شهاب
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱با سلام.اگر دولتمردان ایران می دانند که ملت در شدیدترین وضعیت اقتصادی هستند و تا کنون هیچ ملتی اینقدر عذاب نکشیده و فقط به خاطر حفظ ایران تمام سختی‌ها را تحمل می کنند هیچوقت در این شرایط اقتصادی نام کلمه تعرفه را بر زبان نمی آورند.مگر نه بخاطر گرانی خودرو های داخلی و بی کیفیت بودن می خواهند خودرو وارد کنند؟پس چه فرقی می کنه که شما هم وارد کنید اما مردم نتوانند بخرند.؟اگر بخاطر مردم عادی و قشر متوسط جامعه وارد کنید نیازی به تعرفه نیست ولی اگر برای همان 1درصد هست که نیازی به مصوبه مجلس و .. نیست
برار
۲ خرداد ۱۴۰۱این که گفتید براساس جدیدترین اطلاعات منتشر شده میشه بفرمایید کدوم اطلاعات و از کدوم منبع؟
mostafa
۵ خرداد ۱۴۰۱واردات خودرو می تواند امری منطقی باشد در متعادل سازی بازار خودرو کشور. شرطها و پیش نیازهایی دارد البته. یک نکته که متاسفانه مسوول و مردم همگی له له زنان به دنبال به چنگ آوردن خودروی خارجی فراموشش کرده اند، اینست که واردات ، یک فرصت است به نفع وارد کننده. یعنی باید اینگونه باشد. وارد کننده دارد پول می پردازد، پس باید حواسش جمع باشد که در ازایش نه فقط کالا، که فناوری بگیرید. برای این کار قرارداد لازم است. فله ای و از امارات جنس آوردن، با قاچاق تقریبا فرق ندارد. این وسط یک عده ای جیره و مواجبی می برند و دولت خرده پولی کف جیبش می افتد. اما اگر عاقل باشیم، باید میان خودروسازان تراز متوسط یا خودروهای متوسطشان، یک مزایده برگزار کنیم. دقت کنیم به ارائه پیشنهادهای شیرین برای شرکتهای بلندپرواز یا در شرف کسری و ورشکشتگی و فناوریها را -علنی یا در خفا- بگیریم. شرط بگذاریم باید. با دو تا از اینجا دو تا از آنجا نمی شود عزیزان. می شویم مصرف کننده خرده پای زباله ساز. حرفهای اصولی را بارها زده ایم ما مردم ولی مسوول انگار شعور درک این حرفها را نداشته باشد، تنها به دنبال دودوتا چارتا و جیب خود است. بهترین گزینه های حال حاضر ما برای عقد قرارداد را می توان شمرد. (البته اگر تحریم دست ما را نبسته باشد، که بسته): 1- خودروسازان چینی راه یافته به بازار اروپا مثل جیلی(سهامدار و صاحب برندهایی چون ولوو سوئد) و هاوال(زیرشاخه گریت وال) و نه غیر این دو. به شرط کسب تکنولوژی و نه واردات مونتاژی! 2- خودروسازان شرق اروپایی مشتاق نقدینگی و کسب سهم بیشتر از بازار مثل اشکودای چک و داچیای رومانی که البته به تملک شرکت رنو درآمد. 3- خودروسازان میان رده ساز اروپایی مثل رنو و کمی بالاتر، فولکس واگن، البته در خودروهای ارزان قیمت تر، مثلا فولکس جتای ساده. 4- خودروسازان ژاپنی و کره ایِ در سایه تویوتا و هیوندایی مثل هوندا که بی نظیر عمل کرده و گاهی کیا. (مزدا، سوزوکی، سوبارو، میتسوبیشی، سانگ یانگ، و .. به طور کلی نمونه های اقتصادی عالی، ندارند، هرچند خودروهای خوبی دارند ولی مناسب واردات و گرفتن خط تولید نیستند) . در آخر به برخی مدلهای هیوندایی و تویوتا هم میتوان نیم نگاهی داشت. و خودروی امریکایی و لوکس اروپایی و شرقی هم کلا از دایره بیرون است. حال باید آشکار و نهان، میان این خودروسازان و برای کسب فناوری حداقل یک نسل قبل خودروهای روزشان، یک مزایده اگر نمی شود علنی، پنهانی برقرار کرد.{لاجرم مشکل برجامی را باید حل کنیم}. به جای خرده خری!!، کلی خری!! کنیم. مثلا اشکودا اگر یک بازار 200 هزارتایی پیدا کند، حاضر نمی شود، فناوری بدهد. یا هوندا؟ یا هاوال؟ برخی خودروهای اینها بی نظیرند! باید گفت بهترین گزینه حال حاضر برای ایران، رنو سیمبل است با قیمت حدود 10 هزار یورویی … نباید جهالت کرد و ریزه خواری های بی ارزش کرد که پشیمانی انتهایش است. می توان برای ده سال، این هدیه بزرگ را داد، در عوض فناوری بنیادین گرفت. #عاقل_باشیم! ببینیم آقایان وزارت صمت چنین هوشی دارند!