غول‌های وحشی! نبرد دوج دورانگو SRT و شورلت تاهو RST

به نظر می‌رسد امروزه بتوان به هر خودرویی صفت اسپرت را اطلاق کرد حتی اس‌یووی‌های بزرگ. این موضوع موجب ساخت طرفین این نبرد یعنی دوج دورانگو SRT و شورلت تاهو RST شده است. دو اس‌یووی غول‌پیکر، سنگین و سه ردیفه که عملکرد بالایی دارند. البته تصور اینکه رفتار هریک از این دو خودرو به معیارهای خودروهای اسپرت واقعی نزدیک باشد دشوار است اما بااین‌حال در این اس‌یووی‌های بزرگ هنوز هم می‌توان ویژگی‌های اسپرتی را مشاهده کرد که شاید برجسته‌ترین آن‌ها پیشرانه‌های بزرگ و قدرتمند V8 با صدایی لذت‌بخش باشد.

بیرون

شورلت تاهو با پکیج RST مطمئناً در ظاهر اسپرت یا تهاجمی به نظر نمی‌رسد. تنها نکته‌ای که این مدل را از نسخه‌های معمولی متمایز کرده، نشان‌های مشکی‌رنگ، قاب جلوپنجرهٔ همرنگ بدنه و رینگ‌های منحصربه‌فرد ۲۲ اینچی پوشیده شده با لاستیک‌های بریجستون است. بااین‌حال تاهو RST اس‌یووی خوش‌قیافه‌ای است اما چیزی در این مدل وجود ندارد که جذاب‌تر و جالب‌تر از مدل‌های عادی به نظر برسد. در صورت تمایل، خریداران می‌توانند ترمزهای ارتقاءیافته و سیستم اگزوز Borla را هم برای این خودرو سفارش دهند که به تمایز مدل RST از نسخه‌های معمولی کمک می‌کند اما در ظاهر تفاوت‌ها بسیار کمرنگ است.

از سوی دیگر اما دورانگو جهنمی و عصبانی به نظر می‌رسد. این هیولا برخلاف تاهو، در ظاهر با دریچهٔ بزرگ روی کاپوت، دو خروجی کاربردی گرما و سر اگزوزهای بزرگ، کاملاً ذات اسپرت خود را نشان می‌دهد؛ بنابراین با یک نگاه به‌راحتی می‌توان فهمید که این یک دورانگوی معمولی نیست اما حتی اگر این‌ها هم کافی نباشد، ویژگی‌های دیگری مانند ترمزهای برمبو با کالیپرهای قرمزرنگ، لاستیک‌های پیرلی و رینگ‌های ۲۰ اینچی مشکی‌رنگ کمک می‌کنند تا دورانگو SRT خود را از مدل‌های معمولی جدا کند.

داخل

در داخل این دو خودرو نیز داستان مشابهی وجود دارد یعنی درحالی‌که کابین تاهو بسیار بزرگ‌تر و متناسب‌تر بنظر می‌رسد اما خسته‌کننده و معمولی است. در اینجا هیچ ‌تریم اسپرتی وجود ندارد و هیچ نشانه‌ای از اینکه در خودرویی غیر از یک اس‌یووی معمولی نشسته‌ایم دیده نمی‌شود. بااین‌حال هرچند متریال بکار رفته در کابین تاهو کمی قدیمی به نظر می‌رسند اما چند ویژگی مدرن هم در آن وجود دارد مانند نمایشگر دیجیتالی درون صفحه آمپر، نمایشگر سربالا و پشتیبانی از کارپلی و اندروید اتو. علاوه بر این، برای سرنشینان عقب هم یک سیستم اطلاعاتی-سرگرمی با هدفون وجود دارد تا بچه‌ها یا سرنشینان بتوانند از رسانه‌ها لذت ببرند.

در دورانگو اما اوضاع کاملاً متفاوت است زیرا در اینجا با ویژگی‌هایی چون روکش قرمزرنگ صندلی‌ها با دوخت متضاد و نشان SRT به همراه غربیلک فرمان D شکل، حال و هوای اسپرت و تهاجمی ایجاد شده است. به همین دلیل، در کابین دورانگو SRT به هر جا که نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که این مدلی اسپرت و متفاوت با نسخه‌های معمولی است. همچنین هرچند کابین دورانگو از لحاظ جاداری و فضا به تاهو نمی‌رسد اما بسیاری از ویژگی‌های مشابه آن‌را ارائه می‌کند که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به صفحه‌نمایش دیجیتالی نسبتاً بزرگ در مقابل راننده و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی بهتر اشاره کرد. این خودرو همچنین به سیستم اطلاعاتی-سرگرمی عقب با دو نمایشگر و هدفون هم مجهز است اما استفاده از آن کمی سخت است.

زیر کاپوت

بهترین ویژگی این اس‌یووی‌ها اما در زیر کاپوت آن‌ها قرار دارد. پکیج سفارشی RST به تاهو پیشرانهٔ ۶.۲ لیتری V8 شورلت کوروت را هدیه می‌کند درحالی‌که همین موتور در برادران لوکس‌تر تاهو یعنی جی‌ام‌سی یوکان دنالی و کادیلاک اسکالید به‌صورت استاندارد ارائه می‌شود. دورانگو SRT هم از همان پیشرانهٔ معروف ۶.۴ لیتری V8 همی استفاده می‌کند که در همهٔ محصولات دیگر SRT از برندهای دوج، کرایسلر و جیپ هم بکار رفته است. پیشرانهٔ تاهو با ۴۲۰ اسب بخار قدرت و ۶۲۵ نیوتن متر گشتاور، عملکرد نرم و روانی دارد. این موتور از پیشرانهٔ استاندارد ۵.۳ لیتری تاهو ۶۵ اسب بخار قدرت بیشتری دارد. به همین دلیل، تاهو RST در کمتر از شش ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت می‌رسد که برای چنین اس‌یووی بزرگی بسیار چشمگیر است.

این موتور همچنین از حالت صرفه‌جویی در مصرف سوخت هم برخوردار است که در آن نیمی از سیلندرها را خاموش می‌کند. به لطف این ویژگی، مصرف سوخت تاهو RST به‌صورت ترکیبی برابر با ۱۳.۸ لیتر در هر صد کیلومتر است. علاوه بر این، راننده می‌تواند برای رانندگی از میان حالات اتوماتیک، دیفرانسیل عقب، دو دیفرانسیل سنگین و دو دیفرانسیل سبک یکی را انتخاب کند؛ اما بخش بزرگی از عملکرد خوب تاهو RST به خاطر گیربکس ۱۰ سرعتهٔ اتوماتیک آن است که به‌طور مشترک توسط فورد و جنرال موتورز توسعه پیدا کرده است. این گیربکس در هنگام شتاب گیری دائماً به دنبال پیدا کردن بهترین دنده است درحالی‌که به‌منظور کاهش مصرف سوخت نیز همواره به دنده‌های بالاتر می‌رود. به همین تعویض دنده‌ها در این گیربکس بسیار زیاد است.

اما متأسفانه در این خودرو هیچ حالتی برای رانندگی اسپرت وجود ندارد و همین‌طور ویژگی‌ای که پویایی آن‌را افزایش دهد هم به چشم نمی‌خورد. البته پکیج RST به‌صورت استاندارد سیستم کنترل مغناطیسی سواری را ارائه می‌کند که کار خود را به‌منظور ایجاد سواری راحت و بدون تکان به بهترین شکل انجام می‌دهد اما هرگز کمکی به ارائهٔ سواری اسپرت نمی‌کند؛ بنابراین همانند استایل بیرونی و ویژگی‌های داخلی، تاهو RST در بخش سواری و رانندگی هم اس‌یووی اسپرتی احساس نمی‌شود که این یعنی این خودرو یک اس‌یووی مسابقه‌ای نیست؛ اما در عوض تاهو RST توانایی‌های خود را در جای دیگری نشان می‌دهد که آن ظرفیت بکسل ۳۶۷۰ کیلوگرمی است.

از سوی دیگر، دورانگو با پیشرانهٔ ۶.۴ لیتری V8 با ۴۷۵ اسب بخار قدرت و ۶۳۵ نیوتن متر گشتاور، روح اسپرت بیشتری دارد. این ماشین غرش رعدآسایی دارد که با هر بار فشردن پدال گاز حتی در حد یک سانتیمتر این غرش به آسمان بلند می‌شود؛ اما بدون در نظر گرفت این ویژگی، دورانگو SRT خودروی سریع‌تری از تاهو RST است و این واقعاً احساس می‌شود. دوج می‌گوید دورانگو SRT سریع‌ترین و تواناترین اس‌یووی سه ردیفهٔ دنیا است که این ادعا با ثبت زمان ۱۲.۹ ثانیه برای پیمودن مسافت ۴۰۰ متر که رسماً توسط انجمن ملی هات رود تأیید شده، به اثبات رسیده است. علاوه بر این، این قوچ وحشی ظرف تنها ۴.۴ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت می‌رسد که واقعاً دیوانه‌وار بوده و یک رکورد جهانی گینس محسوب می‌شود. همهٔ این‌ها در حالی است که این خودرو ظرفیت کشیدن ۳۹۵۰ کیلوگرم را دارد حتی از تاهو هم بیشتر است؛ بنابراین در یک‌کلام می‌توان گفت دورانگو SRT یک شاهکار است.

در دورانگو SRT پاسخ پدال گاز بیش‌ازاندازه سریع است و پیشرانهٔ آن احساسی بسیار شبیه به چارجر SRT اما در بدنی بزرگ‌تر را دارد. برای انتقال نیروی موتور نیز یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک در نظر گرفته شده که برای کمک به تعویض آسان‌تر و سریع‌تر دنده‌ها، به پدال‌های پشت غربیلک فرمان مجهز است. دورانگو SRT برخلاف تاهو از سامانهٔ چهارچرخ محرک دائمی برخوردار است که در حالت اتوماتیک ۴۰ درصد از گشتاور موتور را به چرخ‌های جلو و ۶۰ درصد را به چرخ‌های عقب انتقال می‌دهد؛ اما در حالات رانندگی دیگر، این تقسیم‌بندی تغییر می‌کند به‌گونه‌ای که در حالت برف و همین‌طور یدک‌کش، توزیع قدرت به‌صورت ۵۰ به ۵۰، در حالت اسپرت به‌صورت ۳۵ به ۶۵ و در حالت پیست به‌صورت ۳۰ به ۷۰ انجام می‌گیرد. بله این اس‌یووی سه ردیفه حالت پیست دارد! این حالت با استفاده از لانچ کنترل کمک می‌کند خودرو ظرف ۴.۴ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت برسد.

علاوه بر این، دورانگو SRT از هفت تنظیم مختلف تعلیق هم برخوردار است که طیفی از تعلیق بسیار نرم تا بسیار خشک را ارائه می‌کند و موجب می‌شود هر جاده‌ای همانند جاده‌های سنگ‌فرش شهرهای کوچک اروپایی احساس شود. این ویژگی همچنین کمک می‌کند هنگام وارد آوردن فشار به خودرو، حرکات گهواره‌ای بدنهٔ آن محدود گردد؛ اما شاید بهترین ویژگی دورانگو، پیشرانهٔ آن باشد که نه‌تنها صدایی عالی دارد بلکه سرعت و هیجانی را برای راننده فراهم می‌کند که از یک اس‌یووی سه ردیفه انتظار نمی‌رود. البته تاهو RST هم خودروی قدرتمندی است که صدای خوبی داشته و روان و پالایش‌شده احساس می‌شود اما دورانگو یک اس‌یووی اسپرت واقعی است که قدرت خالص را به راننده هدیه می‌دهد. تنها نقطه‌ضعف این خودرو اما مصرف سوخت بالای آن است که به‌صورت ترکیبی به ۱۵.۷ لیتر در هر صد کیلومتر می‌رسد.

نتیجه

در این مقایسه باید دوج دورانگو SRT را خودروی بهتری دانست زیرا هرچند شورلت تاهو RST سواری خوبی دارد اما صرفاً همانند نسخه‌ای قدرتمندتر از نمونه‌های معمولی تاهو احساس می‌شود درحالی‌که دورانگو SRT یک اس‌یووی اسپرت واقعی و سرگرم‌کننده است که همچون نسخه‌ای خانوادگی از دیگر محصولات SRT دوج به نظر می‌رسد و واقعاً خودروی خوبی است.

مشخصات فنی

منبع: AutoGiude