به یاد « کــارول شلبــی » ؛ افسانه‌ای از غرب

باخبر شدیم « کارول شلبی » اسطوره فراموش‌نشدنی خودرویی جهان؛ مردی که یکی از نمادهای اصالت صنعت خودروسازی ایالات‌متحده بود،، پنج‌شنبه هفته گذشته (دهم می ۲۰۱۲ ؛ ۲۱ اردیبهشت‌ماه) در بیمارستان دالاس چشم از جهان فروبست . . .

شلبی را بیشتر از همه بخاطر ساخت مدل‌های جاودانه کبرا می‌شناسند اما او علاوه‌بر این پایه‌گذار شرکت Shelby American در سال ۱۹۶۲ بود که تا به امروز، تیونر اختصاصی موستانگ شهرت گرفته است.

شلبی در یازدهم ژانویه سال ۱۹۲۳ میلادی متولد شد. وی پس از فارغ‌التحصیلی در ۱۹۴۰ به نیروی هوایی ارتش ایالات‌متحده پیوست که در آنجا مسئولیت آموزش خلبانان را برعهده داشت. پس از جنگ جهانی دوم، علاقه زیاد وی به رانندگی او را به پیست مسابقات حرفه‌ای اتوموبیلرانی را کشاند طوریکه در فاصله سال‌های ۱۹۵۰ میلادی توانست راننده اصلی تیم‌هایی همچون آستون‌مارتین و مازراتی شود.

وی در کنار Roy Salvadori در سال ۱۹۵۹ توانست آستون‌مارتین را فاتح مسابقات ۲۴ساعته لمانز کند. شلبی با خودروی آستین هیلی ۱۰۰S نیز توانست ۱۶ رکورد سرعت را در Bonneville به نام خود ثبت کند.

شلبی در سال ۱۹۵۶ و ۱۹۵۷ برنده عنوان « بهترین راننده سال » از طرف نشریه معتبر Sports Illustrated شد. در فاصله سال‌های ۵۸-۵۹ نیز توانست در هشت مسابقه فرمول‌وان شرکت کند.

با اینکه دیگر او به راننده‌ای سرشناس مبدل شده بود، اما بر اثر بیماری قلبی در سال ۱۹۶۰ برای همیشه از حضور حرفه‌ای در مسابقات اتوموبیلرانی کنار کشید. اما شلبی مردی نبود که به این زودی‌ها خسته شود! بعد از این دوران، او بدنبال ایجاد شرکتش رفت تا خودروهای موردعلاقه‌اش را اینبار خودش بسازد و نهایتا در سال ۶۲ میلادی و در جریان نمایشگاه خودروی نیویورک برند شلبی را برای نخستین‌بار به جهانیان معرفی نمود.

بعد از این شلبی تمرکز خود را بر روی طراحی و ساخت خودرو کرد و با رابطه خوبی که با فورد برقرار کرده بود نیز توانست محصولات منحصر به فردی را تا به امروز روانه بازار کند که شاید یکی از بدیع‌ترین آنها فورد موستانگ GT500 سال ۱۹۶۷ میلادی باشد. در آخرین سال‌های عمرش نیز اگرچه شدت بیماری قلبی او بیشتر و بیشتر شده بود اما هنوز هم به خلبانی علاقه نشان می‌داد. وی نهایتا در سن ۸۹سالگی بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان دالاس (تگزاس) درگذشت.