تکنولوژی روزبه‌روز در حال پیشرفت است و صنعت هوانوردی هم از این پیشرفت بی‌نصیب نیست به‌گونه‌ای که در عرض حدود صد سال از هواپیماهای اولیه که تنها چند متر از سطح زمین بالاتر می‌رفتند به هواپیماهای غول‌پیکری چون ایرباس A380 و جنگنده‌های فوق‌العاده‌ای چون F35 رسیده‌ایم؛ اما این روند متوقف نشده است و شرکت‌ها و مهندسین سراسر جهان همواره در حال کار و تلاش جهت ایجاد نوآوری‌های بیشتر در این صنعت هستند؛ بنابراین با چنین سرعت بالای پیشرفت تکنولوژی این سؤال مطرح میشود که هواپیماهای مسافربری سال ۲۰۵۰ چگونه خواهند بود؟
در حال حاضر مهندسان و طراحان حوزهٔ صنعت هوایی زمان زیادی را بر روی مدل‌های جدیدی از هواپیماهای مسافربری صرف می‌کنند تا بتوانند نسل جدیدی از این هواپیماها را تولید کنند. بااین‌حال هنوز هیچ‌یک از این مدل‌ها و تحقیقات منجر به ساخت یک نمونهٔ واقعی و کاربردی نشده است؛ اما مثلاً تکنولوژی واقعیت مجازی را در نظر بگیرد. نسخهٔ اولیهٔ این فناوری در دههٔ ۸۰ میلادی به‌عنوان یک دستگاه مفهومی ساخته شد اما به خاطر اینکه در آن زمان این ایده غیرعملی بود، سازندگان آن مورد تمسخر قرار گرفتند درحالی‌که تکنولوژی واقعیت مجازی امروزه بسیار پیشرفت کرده و کاملاً کاربردی شده است. این امر می‌تواند در صنعت هوانوردی هم بروز پیدا کرده و ایده‌های و روش‌هایی که در حال حاضر شاید موردتوجه قرار نمی‌گیرند در سال‌های آینده منجر به ساخت هواپیماهای مسافربری کاملاً جدیدی شوند.
در حال حاضر یک مفهوم جدید درزمینهٔ هواپیماهای مسافربری ارائه شده است. مفهومی که به‌صورت مخفف BWB یا «تلفیق بال و بدنه» نامیده میشود. در این طرح، بال‌ها و بدنه به شکل منحنی بوده و در یکدیگر ادغام شده‌اند یعنی نمی‌توان مرزی میان بال‌ها و بدنه تشخیص داد. این بدان معنا است که طراحی داخلی کابین هواپیما خیلی گسترده‌تر و جادارتر از هواپیماهای امروزی خواهد بود و افزایش فضای کابین یعنی می‌توان تا ۱۰۰۰ مسافر را در آن جای داد که تا حد قابل‌توجهی بیشتر از ایرباس A380 است. این‌یک طرح مربوط به آینده بوده و انتظار می‌رود بتوانیم چنین هواپیماهایی را تا سال ۲۰۵۰ در آسمان‌ها ببینیم.
البته نوآوری این هواپیماها به همین‌جا ختم نمی‌شود و در داخل کابین آن‌ها نیز دنیایی از تکنولوژی نهفته خواهد بود. در داخل این هواپیما بجای پنجره‌های معمولی، مفهوم جدیدی به نام «دیوار زنده» ارائه خواهد شد. همچنین در هر صندلی تکنولوژی واقعیت مجازی سه‌بعدی بکار خواهد رفت و سالن بسیار بزرگی برای استراحت مسافران خواهد داشت که مسافران می‌توانند بجای نشستن در صندلی‌های کوچک خود، اوقات خود را در این سالن سپری کنند. علاوه بر این، کافه‌ها و محل‌های تفریحی دیگری نیز در هواپیما وجود خواهد داشت که مسافران می‌توانند در طول پروازهای طولانی از حضور در آن‌ها لذت ببرند. گفته شده که تکنولوژی طرح تلفیق بال و بدنهٔ هواپیماها دست‌یافتنی بوده و طی ۳۵ سال آینده در دسترس خواهد بود.
از سوی دیگر امروزه نگرانی‌های زیست‌محیطی زیادی به جهت آلودگی‌های تولید شده توسط هواپیماها وجود دارد به همین دلیل هواپیماهای آینده کارآمدتر بوده و از سوخت‌های زیستی و انرژی الکتریکی استفاده خواهند کرد. درنتیجه ایجاد سروصدا و تولید گازهای گلخانه‌ای از سوی این هواپیماها برای حمل هر مسافر بسیار کمتر از هواپیماهای کنونی خواهد بود. همچنین جهت کاهش وزن هواپیما نیز در ساخت صندلی‌ها، کف و حتی دیواره‌های هواپیما از مادهٔ فوق سبکی بنام «Micro Lattice» یا «ریز تورینه فلزی» که توسط بوئینگ توسعه پیداکرده است استفاده خواهد شد درحالی‌که از بسیاری از طرح‌های مفهومی جدید بوئینگ، ایرباس و حتی ناسا نیز در هواپیماهای آینده استفاده به عمل خواهد آمد.
این هواپیماهای جدید فقط بر روی سرعت تمرکز نمی‌کنند بلکه بیشتر راحتی و کارایی آن‌ها مدنظر است. این مفهوم جدید می‌تواند رؤیای هواپیماهای مسافربری آینده باشد؛ بنابراین امیدواریم حداقل تعدادی از این مفهوم‌هایی نوینی که در این مطلب به آن‌ها اشاره کردیم در هواپیماهای آینده مورداستفاده قرار گیرند و بتوانیم این هواپیماها را در آینده‌ای نزدیک در آسمان‌ها ببینیم.
Amir
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶یاد کنکورد بخیر
هنوز که هنوزه از دیدن تصاویرش لذت میبرم.
امیدوارم یه بار دیگه امثال کنکورد رو ببینم
غرش بسیار زیبایی داشت .
ونوم اف ۵
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶مجید جون یکی از دلایل کنار رفتن اون هواپیما مصرف سوخت زیاد و الودگی صوتی زیادش بود تا حالا کسی از غرش اون تعریف نکرده بود
Amir
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ونوم جان من خوشم اومد از صداش.
مثل صدای جنگده هاست
غرش باشکوهی داره در عین اینکه گوش خراشه.
کوروش
۱۷ اسفند ۱۴۰۱ونوم جان اون موقع که کنکورد کنار رفت کاری به مصرف سوخت و این چیز ها نداشتند یعنی براشون مهم نبود دلیل اصلی کنار رفتن کنکورد سقوط کردن زیادش بود مخصوصا که آخرین پروازش رفت توی هتلی که کنار فرودگاه پاریس بود و کلی آدم روی زمین و کلی آدم روی هوا کشته شدند که نزدیک به ۱۰۰۰ نفر می رسید.به دلیل ایمنی گذاشتنش کنار نه ایجاد سوخت.اگر به دلیل ایجاد سوخت بود شاید هنوز هم کار می کرد.
Ferrari Zonda SuperFast
۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۶سرعت پیشرفت هوافضا اولش خیلی خیلی سریع بود ولی بعدش سرعت پیشرفت خیلی خیلی کمتر شد.
مثلا هواپیماهای جنگنده :جنگنده های برتر هوایی تقریبا بعد از f14تامکت خیلی پیشرفت چندانی نداشتند(نسبت به پیشرفتی که f14نسبت به قبلی ها داشت)(مثال f22رپتور)
و حتی چندمنظوره ها مثل f16لایتینگ فالکون الان بعد از f16 چندان پیشرفتی نداشت و f16سقفش بود…الان f35لایتینگ2 بعد از ساخته شدن انقدر هزینه ساخت و نگه داریش زیاده که واقعا به برتری هایی که داره نمی ارزه….
البته همه چیز همینه.شما رشته های دیگر صنعتی مث خودروسازی یا هرچیزی دیگه ای حتی فرهنگ(تفاوت فرهنگی سال 80با 70 چقدر بود!!!!فاصله فرهنگی 80تا 90 چقدر بود!)
ahmad
۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۶دوست عزیزسطح مدرنیزاسیون صنایع هوایی بسیار بالا رفته و. الان اگر شما وارد یک ایرباس 321 جدید بشه نمیتونی فضای داخلش رو از مدل قبلیس تشخیص بدی بس که پیشرفت کرده!
همون تامکت که شما میرفرمایی الان در قیاس 4پلاس پلاس هایی که وارد عرصه شدن فاصله ای بیش از یک تصور ناچیز دارن!
سطح تکنولوژی هوایی روز به روز درحال رشد و تزریقه ولی اگر میبینید به تنوع سابق در قالب جنگنده ها مشاهده نمیشه به علت پایان جنگ سرده نه توقف رشد صنعت…
Ferrari Zonda SuperFast
۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۶طراحی داخلی که چیزی نیست برادر
مهم سطح تکنولوژی هست شما نگاه کن تفاوت f14تامکت با هواپیما دوباله های ملخی که قبلا بودن…. الانf35لایتینگ2 تونسته همونقدر پیشرفت داشته باشه؟؟؟؟؟
من که میگم نه!!
ونوم اف ۵
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶با سلام خدمت اقای دهقان به این نوع هواپیما بال پرنده میگن تو مجلات هوانوردی که نوع نظامی اون b2 و نوع مسافری اون بویینگ ۷۹۷ که تو امریکا در حال تست هست و در حالت اقتصادی تا ۱۰۰۰ نفر مسافر ظرفیت داره دوستان حتما ببینید تصاویر تست این هواپیما رو
Mahdi DODGE & CHEVROLET & FORD
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶عکسی که از داخلش گذاشته جالبه
حس میکنی تو خود هوا نشستی
رامکال
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۶یادش بخیر سال ها پیش مجله دانستنیها که پس از سالها برای چند شماره تجدید چاپ شده بود در مورد این پرنده مطلبی گذاشته بود.
نامشون بال پرنده هست که احتمالا در حالت اولیه تا 1000 نفر گنجایش دارند.
نمیدونم این دانستنیهایی که توسط همشهری چاپ میشود همونیه که توی دهه 60 هم چاپ میشد؟(وسطشون همیشه یک داستان درباره ماورا الطبیعه گذاشته بود).
توش یک آقای نیم کچلی هم بود که سبیل داشت و مو کاشته بود و سرش پر از مو شده بود.
تبلیق فرمون هیدرولیک برای پترول هم بود.
یادش بخیر.
فرزاد
۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۶به نظرم سال ۲۰۵۰ تکنولوژی زد جاذبه رو کشف میکنن ..نه تنها هواپیماها بلکه ماشینا هم اینطوری میشن ….حالا شاید بعضیا بگن فیلم تخیلی زیاد نگاه میکنی …..اما بنظرم با سرعت پیشرفت علم که هروز داره بیشتر میشه ….این تکنولوژی دست یافتنی میشه…از هیچ سوخت فسیلی هم استفاده نمیکنن ……
حسین
۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۶یکی از مشکلات این طراح ها ، نیاز به تغییر باند فرودگاه ها برای این غول پیکر هاست!
مشکل دیگر ، پر نشدن هواپیما و در نتیجه بصرفه نبودن هست، همونطور که ایرباس ۳۸۰ به همین دلیل ، کم سفارش دارد!
مشکل دیگر ، کنترل سخت هواپیما در صورت وجود نداشتن دم هست!
و…
کوروش
۱۷ اسفند ۱۴۰۱اگر قراره هواپیما ها ایم شکلی باشه که خیلی خوبه ولی خب اگر این هواپیماها با همین
باند ها تیک آف کنن یا لندینگ رو انجام بدن که بال هاشون با اون طول و عرض شاید بزنه ساختمون فرودگاه رو خراب کنه.بعد من سوال داشتم که آیا این استراحت کردن در کافه و اتاق استراحت و داشتن واقعیت ۳ بعدی در صندلی ها برای همه مسافران هست یا فقط برای فرست کلاس و بیزینس کلاس هست؟چون الان هم امارات و اتحاد و قطر ایرویز برای مسافران فرست کلاس و بیزینس کلاس کافه و حمام گذاشتن و صندلی های فرست کلاسشون مثل سوئیت یک هتل هست.ولی امیدوارم که این امکاناتی گفته شده برای مسافران اکونومی هم باشه اگه نباشه خیلی مسخره میشه.انگار که مسافران اکونومی انسان های درجه ۲ هستن.